De tweede kans

Deel 21: De kunst van het liegen

Sarah had eigenlijk niet verwacht dat ze de hele nacht zou doorslapen. Ze wist dat ze moe was, maar zo moe was voor haar ook een verassing. Toen ze wakker was geworden en op haar wekker had gezien dat het 9 uur was wist ze dat ze eigenlijk nu wel moest opstaan. Haar moeder zou er niet vrolijker op worden als ze ook nog eens uitsliep. Haar lichaam was echter nog op slaapstand, ze had bijna geen energie en had moeite met in beweging komen. Het duurde uiteindelijk nog twintig minuten voordat ze eindelijk uit haar bed was. Toen ze haar joggingbroek wou aantrekken zag ze pas dat ze haar pull-up nog om had. Ze twijfelde over of ze hem aan moest houden, aan de ene kant was het wel heel opwindend. Sinds ze waren vertrokken uit Zuid Afrika had ze de gehele tijd bescherming gedragen en gebruikt. En ze had er ook nog eens immens van genoten, waarom zou ze stoppen. Maar ze wist ook wel dat de pull-ups eigenlijk alleen voor de reis waren bedoeld, ze had ze nu niet meer nodig. Waarschijnlijk zou ze in de problemen komen als haar moeder nu ontdekte dat ze nog steeds haar dry nites droeg. Hoewel Sarah het jammer vond dat ze haar bescherming niet meer kon gebruiken wist ze dat dit de verstandige keuze was. Ze verborg de pull-up onder haar bed en trok normaal ondergoed en haar joggingbroek aan. Er zouden in de toekomst wel weer mogelijkheden zijn om ze te dragen. Hierna strompelde ze met pijn en moeite de trap af. Dit is niet hou je je zou moeten voelen na een vakantie. In de woonkamer werd ze begroet door haar moeder die bezig was met ontbijt maken, ze klonk onzeker, zenuwachtig bijna. Dat was niet een stemming die Sarah had verwacht, ze was meteen op haar hoede. Stilletjes hielp Sarah met de tafel dekken en het ontbijt klaarmaken, ze wou niks zeggen wat haar moeder mogelijk provoceerde maar de stemming bleef gespannen. Ze kregen het voor elkaar om het ontbijt voor te bereiden zonder een woord tegen elkaar te zeggen. Sarah had echter nu al genoeg van deze stemming, ze wou het gezellig maken en hun vakantie nabespreken. Op deze manier ging dat echter niet lukken, dus besloot Sarah dat het beter was om alles maar over zich heen te laten komen.

Is er iets aan de hand mam? Je bent zo stil? Vera slaakte een diepe zucht, Sarah had geen idee wat haar te wachten stond, maar aan de zucht te horen was het niet veel goeds dus zette ze zich maar schrap. Nou goed, begon haar moeder. Ik weet zelf ook best dat dit een extreem ongemakkelijke vraag is, en dat je het hier liever niet over hebt, maar ik maak me een best wel zorgen hierover. Is je bed plassen erger geworden Sarah?
Een paar weken geleden was je heel lang in bed blijven liggen, ik besloot toch maar even te controleren of je nog sliep en zag toen dat je een pull-up aan had in je slaap doordat je het dekbed van je af had gegooid. Ik wist niet zeker wat ik er mee aan moest en dus heb ik het maar gelaten voor wat het is, ik dacht dat je er vast een goede reden voor had, misschien had iets met je ongesteldheid te maken, of wat dan ook. Maar gister heb je de hele dag geslapen, dus s'avonds heb ik toch even gecontroleerd of je niet wakker was en wou avondeten en zag toen dat je alweer een pull-up droeg. Daarom vroeg ik me af of je misschien meer ongelukjes hebt in je slaap en daarom pull-ups nodig hebt of dat er iets anders aan de hand is?

Sarah's eerste reactie was verontwaardiging. Mam, waarom in godsnaam loop je ongevraagd mijn kamer in, hadden we niet afgesproken dat je dat niet zou doen zonder aan te kloppen. Waarom zou je dat überhaubt controleren, als ik wakker was en wou eten zou ik wel uit bed komen en zeggen dat ik wil eten. Vannacht heb ik volgens mij niet eens de dekens van me af gegooid, heb je letterlijk mijn ondergoed gecontroleerd terwijl ik sliep. Wat als ik naakt sliep? Dat is een serieuze inbreuk van mijn privacy, what the fuck mam.

Vera was overduidelijk geschrokken van Sarah's felle reactie. Ze stamelde en stotterde terwijl ze probeerde haar excuses aan te bieden. Het spijt me Sarah, dat had ik inderdaad niet mogen doen. De eerste keer was het oprecht bedoeld om te helpen, om te kijken of je al wakker was. De tweede keer was uit nieuwsgierigheid, nadat je zo lang pull-ups had gedragen tijdens de reis vroeg ik me af of er een aan had gehouden. Dat had ik niet mogen doen, sorry. Maar ik heb het nu wel gezien en wil het er toch graag over hebben. Nu zat Sarah in de val, ze moest wel antwoorden. Haar boze reactie had haar iets meer tijd opgeleverd om na te denken over haar eigen antwoord, maar niet zo veel als ze had gehoopt. In werkelijkheid was ze ook helemaal niet zo boos, eigenlijk zou ze dat wel moeten zijn, want wat haar moeder had gedaan was niet oke. Maar in alle eerlijkheid moest Sarah zeggen dat ze het extreem opwindend vond dat haar moeder dacht dat ze een bedplasser was en drynites moest dragen (technisch gezien was ze ook een bedplasser, sinds het die ene keer na het stappen mis was gegaan, ook al was dat eenmalig). Verder was natuurlijk helemaal niet zo, maar haar moeder ging er abnormaal goed mee om. Dit was misschien wel haar kans om een perfect excuus te creeëren, dan zou ze vanaf nu iedere nacht een pull-up mogen dragen en zelfs mogen gebruiken. Of ze kon zelfs eerlijk zijn en zeggen dat ze het fijn vond om pull-ups te dragen, misschien zou ze dan zelfs wel mogen dragen wanneer ze maar wilde. Dat was waarschijnlijk een beetje veel van het goede en Sarah betwijfelde of haar moeder dit zou accepteren. Aangezien Vera psycholoog was zou ze waarschijnlijk proberen om Sarah van dit vreemde verlangen af te helpen. Sarah kon er echter niks aan doen dat ze een "bedplasser" was, dus daar kon haar moeder ook niks aan doen. Sarah twijfelde of dit heel moreel was, op deze manier tegen haar moeder liegen, het voelde niet helemaal juist. Het verlangen was echter te groot, de kans was te goed om niet te nemen. Sarah kon bijna niet geloven dat ze dit ging doen, ze zou zichzelf vrijwillig uiten als bedplasser, terwijl ze er niet eens een was. Alhoewel, ze had natuurlijk wel natte dromen, dus opzich...