De tweede kans

Deel 25: Grote veranderingen

Sarah en Vera kwamen thuis en pakten al hun spullen uit de auto. Voor Sarah was het nog steeds ongemakkelijk om met een pak luiers in haar hand rond te lopen. Dus bracht ze de luiers snel naar boven en zette het pak onder haar bed naast de pull-ups. Nu pas merkte ze dat ze eigenlijk verschrikkelijk moe was. Alle gesprekken, onderzoeken, verschoningen en schaamte hadden een behoorlijke mentale tol geëisd. Sarah kroop daarom lekker op de bank, ze pakte haar laptop en ging een film kijken. Vera begreep goed dat Sarah zo moe was en liet haar daarom vooral verder met rust. Hierdoor ging de avond een stuk sneller voor Sarah. Voordat ze het wist had ze de film uitgekeken en haar avond eten alweer op. Nog een paar uurtjes en dan ging de luier weer om. Sarah hield zichzelf bezig met lezen en youtube en zo werd het uiteindelijk elf uur. Ik ga naar bed hoor, zei Sarah. Helemaal goed, zei Vera, welterusten.

Ze stond te trillen op haar benen terwijl ze haar tanden poetste. Vreemd genoeg poetsde ze vandaag veel langer dan normaal. De combinatie van opwinding en spanning zorgde ervoor dat ze het toch probeerde uit te stellen. Toen ze eenmaal begon te douchen ging het echter snel, ze mocht er van zichzelf nooit langer dan 5 minuten onder staan om zo toch een beetje klimaat neutraal te blijven. Hierdoor kon ze eigenlijk alleen van een goede lange douche genieten als ze haar haar moest wassen, iets wat vandaag niet nodig was. Dus voordat ze het wist was ze klaar met douchen en had ze zichzelf afgedroogd. Er viel niks anders meer te doen. Sarah bekeek haar naakte lichaam nog een keer in de spiegel wetende wat er zometeen over haar kont zou zitten. Sarah slaakte een zucht (ze wist niet goed of het een tevreden of teleurgestelde zucht was) en liep naar haar kamer. Nog steeds naakt hurkte ze en zag het pak luiers staan. Het ritselde heel erg terwijl ze er een uit probeerde te pakken. Als anderen haar zo toch eens zagen. Sarah had het gevoel dat alles 10 keer zo luid was als normaal. Het was maar goed dat haar moeder wist dat ze luiers droeg, dit was nooit een geheim gebleven. Vervolgens ging Sarah op bed zitten en vouwde de luier open. Eigenlijk wist ze nog steeds niet goed hoe ze er een om moest doen, maar ze kon niks anders dan het zo goed mogelijk doen. De luier werd open gevouwen en ze legde hem onder haar kont. Ze spreidde haar benen uit elkaar en trok de voorkant van haar luier zo strak mogelijk tegen haar kruis aan. Maar zodra ze begon met het dichtplakken van de plakstrips ging de luier alweer losser zitten. Sarah wist niet hoe ze het beter kon krijgen en vond het heel frustrerend, maar wou ook niet steeds de plakstrips opnieuw dicht doen. Toen de apotheek medewerker haar luier om deed zat het veel strakker, fijner en eigenlijk ook veiliger. De luier zat nu heel losjes om waardoor het voelde alsof haar plas er zo uit zou kunnen lopen. Zelfs de pull-ups voelde beter.

Sarah had zelf eigenlijk ook al wel verwacht dat dit niet een erg rustgevende nacht zou worden. Het was volkomen logisch dat ze moest wennen aan de grote, dikke luier die tussen haar benen zat vastgeklemd. Met iedere beweging die ze maakte voelde ze de luier tegen haar aan drukken en vervormen en hoorde een luid gekraak van onder haar dekens. Ze kon haar benen niet lekker tegen elkaar knijpen omdat haar nachtelijke bescherming anders heel vreemd ging zitten. Met als gevolg dat ze de hele nacht wijdbeens op bed lag. Sarah bewoog zich niet, ze probeerde alleen maar wanhopig in slaap te vallen. Het leegmaken van haar hoofd hielp niks, het letten op haar ademhaling hielp niks en schaapjes tellen al helemaal niet. Het leidde allemaal terug naar haar luier. Het was warm en zowel haar kruis als kont voelde zweterig en naar. Naarmate de nacht verstreek begon Sarah in paniek te raken. Wat had ze zichzelf aan gedaan? Ze kon niet meer slapen, ze lag niet lekker, het was helemaal niet fijn. Toch moest ze vanaf nu dit iedere nacht doen, er werd altijd van haar verwacht dat ze een luier naar bed droeg. Natuurlijk kon Sarah het gewoon niet doen, maar ze was doodsbang dat haar moeder er achter kwam dat ze helemaal geen luier droeg. Ze zat vast.

De nacht leek een eeuwigheid te duren maar uiteindelijk was het dan toch 9:00. De luier mocht uit, voor een dag, en vanavond zou ze er gewoon weer een om moeten. Sarah was nu al doodsbang dat ze nog zo'n nacht zou moeten doorhalen, en nog één en nog één... Sarah scheurde de plakstrips los en verving de luier met normaal ondergoed. Voordat ze naar beneden ging wou ze zichzelf eerst nog even wassen, het voelde heel erg smerig rond het gebied waar zo net nog haar luier had gezeten. Ze ging ook gelijk even naar de wc. Nadat dit klaar was trok ze haar pyjama weer aan en slenterde naar beneden, gisteren was ze al moe, nu voelde het alsof ze elk moment in slaap kon vallen.