"ခင်ဗျားအလှည့်ပြီးပြီဆိုတော့ ကျုပ်အလှည့်ပေါ့"
"ဟင့် အဲ့ အဲ့လိုကြီးမလုပ်ပါနဲ့လား"
"ဟ လုပ်ပြီးမှတော့ဆက်လုပ်ရမှာပေါ့ ဘာဖြစ်လို့မလုပ်ရမှာလဲ"
"ကြောက် ကြောက်တယ် အီးဟီး"
"ကြောက်မနေနဲ့ ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"ရောင်နီကြားဖူးတယ် ဒါ ဒါကအရမ်းနာတယ်တဲ့"
"ခင်ဗျားကိုဘယ်သူပြောတာလဲ"
"ကျောင်း ကျောင်းတုန်းကလေ ရောင် ရောင်နီ့သူငယ်ချင်းကပြောပြတာ"
"မနာပါဘူး ကျုပ်မနာအောင်လုပ်ပေးမယ်"
"ဟင့်အင်း မလုပ်ပါနဲ့ ကြောက် ကြောက်လို့ပါ"
"ဟ မလုပ်လို့ရမလား ဒါကလင်မယားတွေတိုင်းလုပ်ရမဲ့အရာဗျ"
"မ မလုပ်လို့ မ မရဘူးလားဟင်"
"မရဘူး"
"ဟို ဟိုလေ"
"ဟာ စကားတအားများတယ်"
"အွန့် ပြွတ်စ်"
နေဘုန်းတစ်ယောက်စိတ်ကမရှည်တော့ပါ။ကိုယ့်မှာတော့ သူ့ရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်မို့လို့ ညင်သာပေးမလို့လုပ်နေတာကို သူကတော့ကြောက်လို့မလုပ်ပါနဲ့တဲ့။ကြားလို့ကောင်းသေးရဲ့လား။မဂ်လာဦးညမှာ သူ့မှာညစာငတ်ရတော့မလို့။ကြောက်လွန်ပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကသက်သေပင်ဖြစ်သည်။သူလေးကိုကြည့်ပြီးနေဘုန်းမှာထိန်းချုပ်နေရတာ လွယ်တယ်များထင်နေလားမသိ။ဒါကြောင့် နေဘုန်း ထိုယုန်ဖြူလေးကိုစကားပြောခွင့်မပေးတော့ပဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့နှုတ်ပိတ်လိုက်တယ်။
ထို့နောက်နမ်းနေရင်းနဲ့ပဲ အောက်ကယုန်ဖြူလေးရဲ့အပေါက်လေးကိုလက်လေးနဲ့ ချဲ့ထွင်ပေးနေမိတယ်။ဘယ်အရာမှအဝင်မခံဖူးတဲ့အပေါက်လေးဟာ လက်ညှိုးတစ်ချောင်းဝင်ဖို့ပင်အတော်ခက်ခဲနေတယ်။ ယုန်ဖြူလေးကတော့နာလို့ထင်တယ်။တဟင့်ဟင့်နဲ့ငိုညီးကာရုန်းကန်နေတယ်။နေဘုန်းလည်းရအောင်ပဲအသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တယ်။လက်သုံးချောင်းလောက်ဝင်ပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးပြီးတာနဲ့အပေါက်လေးဟာအတော်ကျယ်လာတော့သည်။ဒါကြောင့်နေဘုန်းလည်းအချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲ ရောင်နီရဲ့ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကိုပုခုံးပေါ်တင်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့တယ်။
YOU ARE READING
မွေးစားအစ်ကို (Complete)
FanfictionSeme-ေနဘုန်းဧကရာဇ် Age-25 High-6feet 2inches Uke-ရောင်နီဖြာ Age-30 High-5feet 9inches
