(Zawgyi)
🌸Mud (ႏြံ)🌸
>>>>၆ႏွစ္ခန႔္ၾကာေသာ္<<<<
ေဆး႐ုံကုတင္ေပၚ၌ ေရွာင္းယြမ္ လဲေနသည္။ ေရွာင္းက်န႔္ေလးက ေဘးနားမွ သူ႕အေမကိုၾကည့္ေနကာ
"မားမား ေနျပန္ေတာင္းရာမွာရားဟင္ သားပ်င္းေနယီ..."
ဆရာဝန္ေတြကလည္း စမ္းသပ္လို႔အၿပီး ေရွာင္လူႀကီးမင္းႏွင့္ေဆးခန္း႐ုံးထဲတြင္ စကားေျပာေနသည္။
"ဆရာ လူနာက ဘယ္လိုအေျခအေနရွိလဲမသိဘူး"
"ဟင္း....ေရွာင္လူႀကီးမင္းတို႔ စိတ္ကိုအသင့္ျပင္ထားဖို႔ပဲေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ...လူနာအေျခအေနက လုံးဝမေကာင္းပါဘူး..."
"ဗ်ာ!?...ဘယ္လိုမေကာင္းတာလဲဗ်ာ...ကုသလို႔ရမယ့္နည္းေတြဘာေတြေရာ မရွိေတာ့ဘူးလားဗ်ာ"
"လူနာက ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ကိုေရာက္ေနပါၿပီ ေရွာင္လူႀကီးမင္း...အခုခ်ိန္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲပိုက္ဆံရွိေနပါေစ ကုသလို႔မရေတာ့ပါဘူး"
".......ဟုတ္ကဲ့....ဆရာ...."
ေရွာင္လူႀကီးမင္း ေခါင္းစိုက္ကာ ထြက္လာသည္။ အခန္းထဲသို႔ျပန္ဝင္လာေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ေလးက သူ႕အေမလက္ကေလးကို ကိုင္ကာ ဆူပုတ္ပုတ္ျဖင့္ ။ ေရွာင္းယြမ္ ေရွာင္လူႀကီးမင္းဘက္ကို အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ေတာ့ ေရွာင္လူႀကီးမင္းရဲ႕ အသံတိတ္ငိုေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုသာေတြ႕ရသည္ ။
ေရွာင္းယြမ္ သေဘာေပါက္ပါသည္။ သူ႕အေျခအေနက ေရွာင္းက်န႔္ေလးရဲ႕အနားမွာ အၾကာႀကီးဆက္မေနနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာကိုေပါ့ ။ ေရွာင္းယြမ္ ေရွာင္းလူႀကီးမင္းကို တိုးညွင္းေသာအသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္
"ေရွာင္..."
"ေဟ ေအး ငါရွိတယ္သူငယ္ခ်င္း"
"ငါ့သားေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါဦး"
"အ႐ူးမ ငါ့ကို ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ နင့္သားနင္ဂ႐ုစိုက္ရမွာေလ ငါနဲ႕ဘာဆိုင္လို႔တုန္း"
"ငါသိပါတယ္ ငါ့အေျခအေနကို....ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါမရွိေတာ့တဲ့အခါ ငါ့သားေလးကို နင့္သားအျဖစ္ ေမြးစားေပးပါေနာ္....ငါ့သားေလး မိဘမဲ့ျဖစ္မွာကို ငါမၾကည့္ရက္လို႔ပါ"
YOU ARE READING
🌸Mud (နွံ)🌸 [Complete]
Fanfiction❄️ရှေ့နေကျောင်းသားလေးရှောင်းကျန့်ဟာ အချစ်ကိုအယုံအကြည်မရှိဘူး ဘဝကိုပျော်ပျော်သာဖြတ်သန်းပြီး နှလုံးသားကခံစားချက်မဲ့နေခဲ့တယ် တစ်နေ့တော့ အသစ်ရောက်လာတဲ့ကျောင်းဆရာလေးဝမ်ရိပေါ်ကိုတွေ့ပြီးသဘောကျခဲ့တယ် play boyလေးရှောင်းကျန့်ကို ရိပေါ်မကြိုက်ပေမယ့် သူမသိလိုက...