CHAPTER 14

136 12 1
                                    

BIGLA akong napahawak sa sintido ko nang maalimpungatan ako. Sobrang sakit ng ulo ko na parang mabibiyak iyon. Napadaing pa ako nang pagkakilos ko sa kama ko ay mas lalo akong nakadama ng kirot sa ulo ko. I slowly opened my eyes. I also took a deep breath and released it into the air. When I finally opened my eyes, I was suddenly surprised to see that the room I was in seemed unfamiliar to my eyes. Mayamaya ay nagsalubong ang mga kilay ko at nag-umpisa akong ilibot ang paningin ko sa buong silid.

“My God!” ang tanging nausal ko nang makumpirma kong hindi ko nga silid ang kinaroroonan ko ngayon. I’m not in my room right now.

Bigla akong kinabahan kasabay niyon ang pag-alala ko sa mga nangyari kagabi.

Oh, no!

I was in Judas’ bar last night. Kasama ko sina Jule at Natalija. Nagpa-party kami, then nang magpunta ako sa banyo para sana umihi ay may dalawang lalaki ang humarang sa akin. Nabastos ako, pero may lalaki namang tumulong sa akin. And after that... I don’t remember what happened next.

Napatutop ako sa bibig ko. “Damn. What happened to me after that?” tanong ko sa sarili at pagkuwa’y bigla kong naiangat ang makapal na kumot na nasa ibabaw ko. At ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko kasabay niyon ang pagbalikwas ko nang bangon nang makita kong hindi ko na suot ang damit ko kagabi, and I’m wearing white button-down shirt. “Holy shit!” malutong akong napamura. Nang tanggalin ko ang kumot pati sa may paa ko, nakita kong hindi ko na rin suot ang short ko, and I’m only wearing black boxer short.

Mas lalong kumirot ang sentido ko.

Later, I suddenly raised my face when the door of the room opened. My eyes widened again.

“Morgon?” I uttered when I saw him.

“You’re awake,” he said seriously when he glanced at me.

Unti-unting nangunot ulit ang noo ko. “You?” tanong ko. “Ikaw ’yong... ’Yong lalaki kagabi na—”

“Yeah,” sagot niya kaya naputol ang pagsasalita ko.

I firmly closed my eyes for a moment and took a deep breath, then released it into the air again. When I open my eyes again, I fixed a sharp gaze on him.

He was the one who helped me last night? I didn’t see his face before I lost consciousness, so it didn’t really occur to me he was the one who saved me.

“What did you do to me, Morgon?” tanong ko sa kaniya.

“What do you mean?” balik na tanong niya.

“This! What did you do to me? Why am I wearing your shirt and your boxers? Did you do something—”

“Calm down, Miss Fuentes.”

“Calm down?” hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya. “In my situation right now... You want me to calm down, Morgon?” tanong ko pa. Hindi ko na naman napigilan ang mainis sa kaniya nang husto.

Ugh! I really hate this man. Nang bago siya umalis para ihatid ang girlfriend niya papunta sa Nigeria, labis na inis ang ibinigay niya sa akin dahil sa paghalik niya sa akin nang gabing iyon. Then now I woke up on top of his bed while I was wearing his clothes and then he would tell me to calm down? Walang-hiya talaga ang lalaking ito!

“I lost consciousness last night, Morgon and you brought me here in your...” I looked around the room again. And only then did I remember the place. It was his condo. Kung saan naging condo ko rin noong mga panahong okay pa kaming dalawa. Damn. Biglang nag-flashback sa isipan ko ang mga masasayang alaala naming dalawa sa kuwartong ito. “Your condo.” I’m not sure if those words really came out of my mouth and he heard them. All I know is, I suddenly felt the heat in the corner of my eyes, but I quickly bit the back of my cheek before he could see my tears. “Bakit mo ako dinala rito?” tanong ko sa kaniya ulit mayamaya.

SOLD TO HIMWhere stories live. Discover now