SOLD TO HIM

CHAPTER 15

“ARE you okay, Shiloh?” kunot ang noo at nag-aalalang tanong sa akin ni Monroe nang magkita kami ulit sa VMI nang lunes para ituloy ang natitirang shoot namin.

Pinilit kong ngumiti at tumango. “I’m fine, Monroe,” sagot ko.

Pero mas lalong nangunot ang noo nito at pinakatitigan ako sa mga mata ko. “But your eyes are swelling.”

Lintik kasi ang Morgon na ’yon! Dahil sa nangyari kahapon sa condo niya, hanggang sa makauwi ako sa bahay ay panay tulo pa rin ang mga luha ko. The whole day I did nothing but lock myself in my room and cry because I was really hurt by what he said to me that morning. Until late at night, my tears still didn’t stop. Fortunately, I fell asleep from exhaustion, kaya natigil ako sa pag-iyak. Pero nang magising naman ako nang madaling araw na, hindi na lamang ang puso ko ang labis na kumikirot, pati na rin ang mga mata ko. Sobrang namamaga iyon. Ayoko nga sanang pumasok ngayong araw, or better to say, I don’t want to come in today to continue the contract I signed with his company. Pero lalabas naman akong unprofessional at baka sabihin pa ng mga taong kasama ko ngayon sa trabaho na ganito ang ugali ko. I don’t want my name to be ruined just because of my swollen eyes now and because of the anger I feel towards Morgon. Bahala na kung panget man ang kalabasan sa mga shoot na gagawin namin ngayon. The hell I care! Advertisement niya naman ito. Basta bayaran niya lang ako, tapos!

“I’m fine, Monroe. My eyes are just swollen, but I’m fine.”

“Are you really sure?”

Tumawa ako nang pagak. “Ang kulit mong lalaki ka!”

“What?” tanong nito nang hindi nito maintindihan ang tagalog na sinabi ko.

“I said, let’s have a dinner date tonight.”

Bigla naman itong natigilan at napatitig lalo sa akin. Pero mayamaya ay ngumiti ito nang malapad. “R-Really?” hindi makapaniwalang tanong nito.

Tumango naman ako.

I guess, kailangan ko na mag-entertain ng ibang lalaki na nagpapakita ng interest sa akin. If I just stay in this situation and allow my heart to hope for Morgon and me to make amends, I’ll only experience so much pain. I need to move on. Seriously! With what he said to me yesterday, with the hurtful words he said to me, I don’t deserve them. And I don’t deserve Morgon, either.

“Oh, my God! Are you serious, Shiloh?”

Muli akong natawa. “I’m dead serious, Monroe.”

“Damn,” ani nito at bigla akong niyakap na labis kong ikinagulat maging ng mga taong kasama namin sa function hall. Mga nagtatakang nakatingin sa amin ang mga ito. “Oh, I’m sorry guys!” paghingi ni Monroe ng pasensiya sa mga ito. “I’m just happy because of Shiloh. I mean...” nakangiting saad pa nito at tinapunan ulit ako ng tingin at masuyong ginagap ang kamay ko.

Just as I turned to the door of the function hall, I saw Morgon. His face was emotionless as he looked in my direction. I didn’t want to see him, so I glanced away and smiled at Monroe again.

“Ano raw ang ganap, bakla?”

“Parang sinagot na yata ni Miss Shiloh si Monroe.”

“Ay, wow! Sinagot mo na siya, Shiloh?” nakangiting tanong sa akin ni Sasa nang lumapit ito sa akin.

Anong sinagot? Si Monroe sinagot ko?

“My God! Congrats sa inyo. Guys! Let’s congratulate the new couple. Wala tayong kaalam-alam na nililigawan na pala ni Mr. Belmore si Shiloh. At ngayon, witness tayo sa pagsagot ni Shiloh sa kaniya!” malakas na saad ni Sasa sa mga kasamahan namin.