- Ahh...abim gelicek yapamayız..
Üstümdekileri delice yırtarak çıkardı.
- Abini boş ver gece. Bugün gelmeyecek güzelim
Erkekliğini boxer'ından çıkarıp kadınlığıma dayadığında iç çekerek inledim.
- ııhhm ahh... demir dayanamicam doldur içimi hadi v...
HERKESE MERHABA. BÖLÜM GEÇ GELİYOR EVET ÇÜNKİ DÜĞÜNLERDEN VE İŞTEN YAZMAYA VAKTİM OLMUYOR. ÇOK YORULUYORUM UMARIM BENİ ANLARSINIZ🤍
Yorgun bir güne gözlerimi açtım. Evet bugün ayrı bir eve çıkacaktım. Tek başına yaşayacaktım. Çünki bu ev abimindi ve eşiyle buraya taşınacaktılar. Düğünden sonrası otelde kalıcaktılar.
Yatağımdan kalkararak banyoya ilerledim. İşlerimi hall etdikden sonra pijamamı çıkarmadan mutfağa indim. Kahvaltılıkları çıkarıp masaya dizdim. Çayıda demleyip bardakları yerleştirdim. Annem ve Babam geldiğinde 'günaydınnnnn' diyerek ikisinede sarıldım. 'Günaydın güzel kızım' babamın bana "kızım" demesi benim için çok büyük birşeydi.
Hep birlikte kahvaltı yapmıştık. Kaç yıldır ailemle kahvaltı yapmıyordum. Çok özlemişim. Sofrayı annemle kaldırdıktan sonra odama çıkarak valizlerimi aldım. Dolaplarımı full boşaltarak valizlere yerleştirdim. Çok fazla kıyafetim vardı.
2saatin sonunda odamdaki herşeyi valizlere yetmeyince kolilerede yerleştirdim. Ve şimdi arabaya götürüyorduk babamla birlikte. Ne kadar yapma desemde kıyamamış yardım etmişti. Ağır değillerdi zaten. Arka koltuğa ve bagaja yerleştirdiğimiz koliler valizler bitdiğinde alnımdaki zahmet terini silerek derin bir iç çektim. Annemlerle vedalaştıkdann sonra arabaya bindim. Tabi ki gelicektim buraya. Sonuçta benimde evim sayılır. Arabayı çalıştırdığımda yalnız kalmanın verdiği huzurla gözlerimi kapatdım. Sonunda istediğim gibi yalnız yaşayacaktım.
1saat sonra geldiğim evime baktım. Çok güzeldi. Sahilin tam yanına duran bu ev kalbimi eritmişti. Sadece fotoğraflarda görmüştüm evi hiç gidib bakmamıştım. Giriş kapısında olan oturma yeri çok güzledi. Beyaz duvarları olan ara ara boydan camları olan ev dekor görünüyordu. Çok eğleneceğiz gece.
Saat 20:34 evet şu zamana kadar evi temizlemiş eşyaları yerleştirmiştim. Bahçeyi bile temizlemiştim. Ev o kadar toz toplamıştı ki anlatamam. Sahilin kenarı olduğu için rüzgar çok oluyordu ve bu yüzdende bütün tozlar evlere toparlanıyordu. Sıcak bir duş iyi gelecekti bu yorgunluğun arasına.
Duşumu almış üzerimi giyiniyordum. Eve alış veriş yapmalıydım. Üzerimi giyindikten sonra sabahtan beri bakmadığım telefonuma ulaştım. Annemden babamdan cevapsız aramalar vardı. Çok merak etmişlerdir hiç söylemedim eve geldiğimi. Annemi arayarak açmalarını bekledim.
2çalıştan sonra açılan telefonla yüzümde güller açıldı sanki. 'Anne nasılsınız' annem kızar gibi ses tonuyla bana laf sokuyordu. 'Ne yapalım vAllaha oturduk küçük hanımın bizi aramasını bekledik. Eee malum evine taşınmış yalnız kalmanın olduğu sevinçle bizi unutdu dedik' ellerimi saçlarıma geçirerek güldüm.
'Özür dilerim anne ama işimi şimdi bitirdim ve hemen sizi aradım. Telefona hiç girmedim o yüzden aramalarınızıda görmemişim' annemde yumuşamış gibi mırıltı çıkardığında bu işte hall olmuştu. 'Tamam kızım sesini duyduk ya rahatız şimdi merak etme güzel kızım. Yemek yedin mi?' Aç olduğumu annemin söylediği sözden anlayarak aslında bugün sadece kahvaltı yaptığımıda anladım. 'Evet annecim yedim ben merak etme. Hadi öpüyorum sizi selam söyle babamada iyi geceler' 'bizde seni öpüyoruz güzelim hadi sanada iyi geceler Allah rahatlık versin kuzum' telefonu kapatarak biraz dolaştım.
Demirden mesaj gelmişti.
-merhaba gece.
-taşıncağını duydum yardıma ihtiyacın varmı?
-birşeye ihtiyacın olursa beni ara.
-bir telefon kadar uzağında bir nefes kadar yakınındayım.
Son yazdığı mesaj beni heycanlandırmıştı. Onu aramam gerekiyordu. Adının yanındaki arama tuşuna basarak açmasını bekledim.
Açılmayan telefonla yüzüm düşmüştü. Telefonu kapatarak cebime koydum. Kartımı yanıma alarak çıktım evden. Arabama binerek şarkı açtım. Çok huzurluydum bunu demirin telefonu açmadığı için mahv edemem.
Evin yakınlarında olan süper markete vardığımda arabayı park ederek indim. Evin yakınında dedim ama arabayla 20dakikalık bir yoldu. İçeri girdiğimde büyük bir sepet alarak sebzelerden başladım. Akşama güzel bir sezer salatası yanınada makarna çok güzel olurdu. Ahh bu benim vaz geçilmeyen makarna sevdam....
Cebimdeki telefon sessiz modda olduğu için titremesini hiss ediyordum. Kimdi acaba?? Patatesleri poşete koyarak çalışana verdim. Telefonu cebimden çıkardığımda demirin aradığını gördüm. Az önce açmamış şimdi geri arıyordu öyle mi? Hadi bakalım.
-alo gece aramışsın duş alıyordum.
Hmm demek duş alıyordun öyle mi? Nasıl inanayım acaba??
-vAlla pek inanasım gelmedi demircim. Telefonumu açmayıp geri araman hoşuma hiç gitmedi.
-peki bunu sana kanıtlarsam inanasın gelicek mi?
-belkiii..
Sonda ki "i" harfini uzatarak söylediğimde sırıtıyordum. Onunla oynamayı seviyordum evet.
-tamam o zaman mesajıma bak.
Telefonu kapatdığında çalışan bana patatesleri uzatmış bende sepete koymuştum.
Sepetle birlikte yürürken aynı zamanda telefona bakıyordum. Demirin mesajına girdiğimde yanaklarım alev alev yanıyordu. Böylemi kanıtlamıştı? Hızlanan kalbimle sepeti büyük abur cubur raflarına vurmamla kendime geldim.
-DEMİR
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu neydi şimdi Allah kahr etsin!! Telefonu hemen kapatarak cebime geri koydum. Yere dağılan cipsleri geri yerine koyarak yeniden telefonu açtım. Çok güzel. Pürüzsüz!!
Ahh saçmalama gece hadi alış verişe devamm et. Ama ona bir cevap vermeliyim.
-inanasım geldi. İnandım yani.
Anında okunan mesajımla yazmaya başladı.
-hmm eğer inanmadıysan gelip real olarak inandıra bilirim.
Hı? Tamam gelsin.
-kendine o kadarmı güveniyorsun yavrucuk?
-😂😂😂
-evet kendime o kadar güveniyorum.
-tamam o zaman atacağım konuma gel ve kanıtla.
-hemen oradayım;)
Heycanlanan kalbimle telefonu cebime koyarak alış verişime devam ettim.
