ABİMİN ARKADAŞI (TEXTİNG 18+)

43 BÖLÜM

Merhaba. Çok uzun olmasada, kendime geldikden sonra sizlerleyim. Bana desdek olan insanlara teşekkür ederim.

Bir insanın mutluluğunu geri kazandırdınız. Kendinizle gurur duymanızı, kendinize teşekkür etmenizi isterim.

🪽

Kapıyı sonsuza dek kapatdığınız yere geri dönermiydiniz onca olanlara rağmen?

Koca bir hiçlikler, büyük hayatımızı bir,gecede mahv edermiş. Eğer,sen umut ışığını söndürürsen, parçalara ayrılan hayatını toparlayamazsın.

Arkana dönüp bakmak bazen iyi değildir. Ama bazense, arkaya dönüpde bakmak hayatını iyileştirir. Tabi ileri gitmek için arkaya bakmamak lazım.

Aynı yeni hayatınıza adımlarken, eskilere takılmamak gibi. Benim ayağım bir taşta takılı kaldı. O, taş. Benim hayatımı tamamiyle değişti.

Ben mucizelere inandım. Bazen, geriye dönüp bakmak gerektiğini anladım. Geleceğimize geçmişimizden bir parça götürmek için, eskiye dönüp bakmak lazım.

Ben şimdi onun kolları arasındaydım. Çünkü, ben arkama baktım. Çünkü, geçmişimden geleceğime onuda götürmek istedim. Geleceğimi onunla yaşanan eskilerle doldurmak için.

Beni sarmalayan kollarıbuna son verirken,ikimizde geri çekildik. Herhangi bir, boşluğa kapılmadım. Güvenim sonsuzdu. Buradan ötesi yoktu. Biz artık, beraberdik.

Parmakları ellerimde gezinirken, dikkatle gözlerime bakıyordu. Yıllar onu çok değiştirsede, gözleri hala aynı bakıyordu. Şevkatle, aşkla.

"Bitti mi?" Dedi, gözlerimle dolu dolu bakarak. Bu işgence bitti mi? diye, soruyordu. Bitti sevgilim. Çektiğimiz bütün, acılara değdi. Artık, ayrılmayacağız.

"Bitti" dedim, başımı sallarken. İkimizinde, gözleri dolu dolu bakıyordu. Ve şuan, onun annesi, kız kardeşinin yanında diken üstündeydim. Tabi, abimde bu konuya dahil.

Abimin boğazını temizlemesiyle ona döndüm. Kaşları havalanmış, büyük bir eğlenceyle izliyordu bizi. Melisa demirin yanına gelerek, koluna sarıldı.

"Abim iki gün sonra amerikaya gidiyor gece abla. Onu durduracak tek kişi var" amerika'mı? Buda nereden çıkmıştı? "Amerika mı?" Abim benden önce konuşarak meraklı gözlerle demire bakıyordu.

Gerçekten yeni bulduk bir birimizi nereye gidiyordu ki? Demirin bakış odağı başka yerdeydi. Asla yüzümüze bakmıyordu. "Evet" dedi. Oysa ben sanmıştım ki beni görünce gitmez durur.

"İş içinmi?" Başını salladığında gözleri gözlerime çarptı. Ne kadar bakmak istesemdr bende bakışlarımı en az onun kadar kaçırıyordum.

"Hayır artık orada yaşayacağım" yutkunarak bakışlarımı abime çevirdim. Oda bana bakıyordu. Anlamamıştı. Bende anlamamıştım tabi.

Ne yapmaya çalıştığınıda. Eskisi gibi oluruz sanmıştım. Ama yanılmışım. "Ama" abim aklımdaki düşünceleri dile getirmek istediğinde onu durdurarak "biz gidelim abi benim uçağım var zaten" dedim yalandan.