ABİMİN ARKADAŞI (TEXTİNG 18+)

44 BÖLÜM

{ 1 AY SONRA }

Yeni hayatınızın akışına ayak uydurmuşken eski hayatınıza geri dönmeniz sizi ne kadar yora bilir? Beni yormadı. Çünkü hep istediğim eskiye dönmekti. Ama iyi bir geleceğe yol açan eskiler.

Ben bize eski demek istemezdim. Biz güzel bir maziydik. Dolu dolu hatıraları olan bir mazi. Ve şimdi o mazini yaşatmaya devam ediyoruz. Biz yeniden var olduk ve yeniden bir birimizi bulduk onunla.

"Hayatım ne yapıyorsun?" Demirin yanıma gelmesiyle günlüğümü kapatarak bir kenara bıraktım. "Hiç öylesine birşeyler yazdım" burnuma buse kondurarak gülümsedi. Onun gülümsemesi bana herşeyi unutdura bilirdi.

"Hmm demek öyle? Peki ben ne zaman okuya bilirim bu günlüğü?" Başımı omzuna yaslayarak iç çektim. Yeni yeni yazmaya başlamıştım. 1aydır yazıyordum ve o 1ay içerisinde benim 4 yılım yatıyordu.

"Bilmem belki birgün ola bilir" saçlarımda gezen parmakları ve tenime değen naif rüzgar çok ferahdı. "Tamam hadi bakalım abinler yemeği hazırladı gidelim bizde" başımı sallayarak demirle birlikte kalktım.

2gün öncesinde plan yapmış ailecek hep birlikte tatile gelmiştik. Abimler, demirim ailesi, aydan ve benim ailem. Sonunda görmek istediğim tablo buydu. Ve bunu başarmıştım. Kendimi çok iyi hiss ediyordum.

"Nerde kaldınız çocuklar hadi oturun" babamın imalı laflarına mağruz kalmamak için demirle hızlıca yerimize yerleştik. "Sana ne koymamı istersin?" Demir masaya baktıkdan sonra "mangalda patlıcan ve tavuk olur hayatım"

Tabağına iki patlıcan ve birazda mangalda yapılan tavuktan koyarak kendimede mangal üstü domates ve tavuk aldım. Herkes yemeğine odaklanmışken ben öylece bu güzelliği izliyordum. Küçük demirin etle verdiği savaşlar.

Bu arada yiğitde buradaydı. Yeni bir kız arkadaşl vardı. Ve fazlasıyla yakışıyordular. Kız kapalıydı ve çok güzeldi. Çok iyi anlaşmıştık. Umarım bundan sonrası yiğit için güzel olurdu.

"Kızım neden yemiyorsun beğenmedin mi?" Nazan teyzenin sesiyle bakışlarımı ona çevirdim. "Yok hayır herşey çok güzel nazan teyze sadece dalmışım" nazan teyze gülümseyerek başını salladı.

Masanın altında kalan elime demirin elleri dolandığında bakışlarımı ona çevirdim. Kulağıma yaklaşarak "sonunda olmamız gereken yerdeyiz. Artık seni bırakmam. Yüzünü hep güldüreceğim sevgilim"

Elimin üzerindeki eline dudaklarımı bastırdım. "Bu tatili yapmamız çok güzel oldu demir. Hepimizi birlikte görmek hayatımda yaşadığım en güzel duygu. Lütfen hep böyle kalalım"

"hep böyle kalacağız sevgilim. Sana söz"
Saçlarıma öpücük bırakarak geri çekildi. Ardından ikimizde yemeğimizi yemeye devam etdik. Herşey çok güzel olacaktı buna eminim.

Biten yemeğin ardından annem ve nazan teyzeye yardım etmiştim masayı toplarken tabi yiğitin sevgilisi ayşe ve melisada bize yardım etmişti. Güzelce masayı toplamış şimdide tatılıyla limonata içiyorduk.

Hava yavaştan kararmış deniz manzarasının önünde koltuklarımızda oturmuştuk. O kadar huzur dolu bir gündükü anlatamam. O kadar savaşların sonunda böyle bir mutluluk varsa o savaşta savaşmayada yaralanmayada değerdi.

"Odamıza çıkalımmı?" Ensemde demirin sıcak nefesini hiss ederek huylandım. "Bilmem tatlımı yemedim henüz hem babamlara ayıp olur" dudaklarını boynuma bastırarak iki kez öpücük kondurdu.