Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hüzünle bakan gözler anlamla parlar.
💐 💐
Kuvvetli bir öksürük sesi.
Boğazımdan nükseden hırıltıyla beraber kendimi yukarı attığımda gözlerim yaşarmıştı. Göğsümden yükselen ağrıyı ve boğulma hissini öksürerek atmaya çalıştığımda bir türlü kendime gelemiyordum.
Can havliyle güçlükle solukladığımda öksürmekten boğazlarım ağrıyordu. "Ah..." Acı içerisinde mırıldadığımda inlemem oldukça halsiz ve güçsüzdü.
Hasta olmuştum.
"Edeyim." Gözlerimi sıkıca yumup kendimi daha fazla yukarıda tutamadan sırtımı yatağa bıraktığımda gözlerim yanıyor, kulaklarım patlıyordu. "Ah..." İnleyerek diğer yanıma döndüğümde o şekilde de rahat edemediğim için sürekli kıpırdıyordum. "Ah..." Görmesem de suratımın kızardığını hissediyordum.
Anında duygusallaştığımda gözlerim dolmuştu. Hasta olmaktan nefret ediyordum. Bir an önce toparlanıp kendime gelmem lazımdı. Elimi alnımda bırakarak etrafı yanan gözlerimi tavanda gezdirdiğimde en son soluk algınlığı kaptığım zaman aldığım ilaçlarımdan kalıp kalmadığını düşünüyordum.
"Aksi..." Kalınlaşmış sesimle mırıldandığımda en son iki sene önce hastalandığımı hatırlamıştım. Şükürdü ki sık sık hasta olmazdım ancak... Olunca da en az bir hafta kendime gelemezdim ve çok ağır atlatırdım.
Sertçe yutkunduktan sonra yatağın içindeki telefonumu çıkartıp anneme ilaç olup olmadığını mesaj yazarak sorduğumda ışık hassasiyeti oluşan gözlerimi kısarak merakla ekrana bakıyor bir yandan da tıkalı burnumdan soluk almaya çalışıyordum. Onu arayıp soracak enerjim olmadığı için mesaj yazmıştım.
Kısa süre içerisinde olumsuz bir karşılık aldığımda acıyla gözlerimi yumup kafamı geriye yasladım. Muayene olup daha sonrasında da ilaç almam gerekiyordu...
Düşüncesi bile her ne kadar zor gelse de dişlerimi sıkıp güçlükle kalkmaya çalıştım. Kemiklerimin kenarlarından belirginleşen kaslarım hafifçe irileşti ve geri sindi. Hiç mecalim yoktu...
Karşımdaki gar dolabın aynasından ne kadar halsiz ve çökkün olduğumu görsem de pes etmeyip tekrar kalkmaya çalıştığımda acı içerisinde inleyip duruyordum. Yatağın ayakucuna gelince kuvvetle hapşırdım ve dengemi kaybederek yere düştüğümde hiç mecalim kalmamıştı. Az önce olan enerjimi de hapşırarak tüketmiştim.
"Ah..." Boğazımdan aldığım hırıltılı soluğun ardından kendime engel olamadan gözlerimi yumduğumda kesik kesik inleye inleye parkenin üzerinde öylece yatarken kolumu uzatıp yataktan sarkan yorganı çekmeye çalıştım. Daha fazla hasta olmamalı, bir an önce iyileşip toparlanmalıydım.
