Gönlüm Sana Yakın

YENİ BİR AŞK

Irmak Hemşireden

Balo çoktan bitmiş biz de istasyona geri dönmüştük.O kadar yorgundum ki hemen uyumak istiyordum.Odama giderken ayakkabılar ayağımı sıktığı için çıkarmış elimde odaya doğru ilerliyordum.

Odama geldiğim sırada kapıyı kapatmadan son bir kez komutanın odasına baktım.Gülümseyerek kapıyı kapattıktan sonra üstümü değiştirdim.Ardından yüzümü yıkayıp makyajımı çıkardım.İşte günün en güzel anına geliyorduk.Yatağa atlamamla huzur bulmam bir oldu.

Kendimi uykuya bıraktım.Tam dalmış rahatlığımla uyuyordum ki birden kapı açıldı.Ben şaşkınlıkla ve uykulu gözlerime gelen ışığı engellemek için kaptığım gözlerimle kim olduğuna bakmaya çalışıyordum.

Gölge yavay yavaş üzerime gelirken yüzünü daha net görebiliyordum.Simay...Bu kız niye gelmişti ki buraya.Uykulu gözlerimi ovuştururken Simay geldi ve yanıma yattı.Ne olduğunu anlayamadan kafası kucağıma düştü.

"Saçımı ör"dedi sadece.Nedenini sormadım.Simay bunu canı sıkkın olduğu zamanlar yapardı.Siyah saçlarını narince elime alıp örmeye başladım.

Uyku bastırınca kendimi yatağa bıraktım...

(...)

Sabah uyanınca Simay'ı yanımda görememiştim.Hızlıca yataktan kalkıp odada Simay'ı aramaya başladım.

"Allah Allah ya"dedim elimi belime koyarak.Bu kız ne ara gelmiş ne ara gitmişti ki.Ben kafamı kaşırken penceremden bir ses yükseldi.

"Görev timi rahat!"diyen sesin sahibi aynı zamanda kalbimin sahibi komutandı.Hızlıca banyoya koşup saçlarımı düzelttim.Üstüme de birşeyler alıp odadan çıktım.

Aynı anda odadan çıktığımız Simay ve Çiçek ile aynı anda göz göze gelmiştik.Bunlar da sese uyanmalardı.Simay ağzı kulaklarında bana baktı ardından kapıya doğru koşmaya başladı.

Bende ardından koşarken Çiçek de mecburen bizi takip etmek zorunda kalmıştı."Ya kızım çıksana"dedim Simay'a.O ise inatla kapıdan geçmeye çalışıyordu.

"Sen çık kızım sıkıştık kapıda"dedi sinirle Simay.Allah'tan komutanın görüş açısında değildik ya.Valla rezil olurdum o zaman.

Biz kapıdan sıyrılmaya çalışırken Çiçek arkadan bizi itmesiyle az kalsın yere düşüyorduk.Dışarıya çıktığımız zaman bütün gözler bizim üzerimizdeydi.Hızlıca yanımdaki duvara elimi koyup normal bir şekilde duruyordum.

Komutan bana bakıp gülünce göz göze geldik.Allah'ım bana birşeyler oluyor.O kadar güzel gülüyordu ki sanki yerimde büyü yapılmış gibi kalmıştım.Simay ise saçını duzeltiyordu.

Komutan ensesini kaşıdıktan sonra önüne döndü.Çiçek ise hala üzgündü.Ben de ne yaptığımın farkına varıp düzeldim.Salak Irmak bütün askerlerin karşısında da flört edilmez ki.Rezil olduk ya.

Hızlıca merdivenlere oturduk.Ben dizlerimin üzerine dirseklerimi koyup elimi de çeneme yerleştirdikten sonra hayranlıkla komutanı izlemeye başladım.

Çiçek yanıma oturup başını omzuma koymuştu.Askerler yandan yandan bize bakıyordu ama çok takmıyordum.

"Ben bir aptalım"dedi Çiçek bir anda.Dünki olaya hala bu kadar üzülmesine göz devirmeden edemedim ama gözlerimi komutandan ayırmadım.Biz şimdi komutan ile neydim?Aklımdan geçen soru ile kaşlarım çatılırken Simay devam etti.

"Kızım dün özür dilemedin mi ha?"dedi fakat gözlerini Matkap'tan ayırmayıyordu.Matkap ise hazır olmuş bir şekilde Soner ile gizliden konuşuyordu.