Ayça zeki bir kızdır fakat ders çalışmayı hiç sevmez.Ama annesi ve babası ders konusunda Ayça'yı baskılamaktadır.Ayça birgün yaşadığı son darbe yüzünden evi terk eder ve parkta otururken kendisiyle aynı kaderleri paylaşan Altuğ ile tanışır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya:Rüzgar (Ayçayı araba kazasından kurtaran kişi)
Selammm sevgili okurlarımm
Nasılsınız??
Geçen bölümde yazmayı unutmuşum. Yiğit'in hayatını yazarken etkilendiğim biri var aslında.
Sevgilisine battaniye örüp onu trafik kazasında kaybeden Rahel abla...
Bu bölümde dinleyebileceğiniz şarkılar:
~Aşk yok olmaktır-Mabel Matiz
Size iyi okumalarr💗
Hatırlıyorum 13 yaşındaydım.LGS'ye hazırlanıyordum o sene.Annem okuldan her geldiğimde telefonumu alıyor,resmen ders çalışmam için zorluyordu beni.
Ama tabii ben ders çalışmaktan nefret eden bir insan olarak okuldan her gün arkadaşlarımdan ödünç kitap alıyordum ve odamda tek başıma okuyordum.Annem arada sırada odama uğradığı zaman ise kitabı kapatıp ders çalışıyor gibi yapıyordum.Annem gittiği zaman ise tekrar kitabımı açıp okumaya devam ediyordum.Bir gün bir kitaba başlarken kapağında bir yazı gördüm.
Özgürlük nedir?
Düşündüm.Ne demekti özgürlük? Ya da en önemlisi benim için ne demekti? Özgürlük neyden ibaretti.İnsanların başka canlıların haklarını çiğnemeden istediğini yapması mıydı özgürlük? Yoksa her insan için farklı bir tanımı olan bir kelime miydi özgürlük?
O zamanlar okulda sürekli peşinde dolandığım,hoşlandığım bir çocuk vardı.Tabi sürekli onu düşündüğüm için ders notlarım düşmeye başlamıştı.Bir gün matematik sınavından çıkmıştık ve normalde bana hep kolay gelen sınav o gün çok zor gelmişti.Çalışmamıştım elbette.Hep o çocuğu düşünmüştüm.O ise yanıma geldi.Kalbim atmayı sanki o an kesti.Nefesimi tutmuş , çocuğun ne söyleyeceğini tahmin etmeye çalışıyordum.
O ise bana ne söylemişti biliyor musunuz "Yapma Ayça.Şu hayatta derslerin benden çok daha önemli"
O bunu büyük ihtimalle eski başarımın yerine gelmesi için söylemişti fakat ben o gün yaşadığım hayatın bir özgürlük olmadığını fark etmiştim aslında.O çocuğa şuan minnettardım.Çünkü demişti ki aslında 'şu hayatta önemli olan tek şey derslerin.Duyguların , hissettiklerin veya sen değilsin.Önemli olan derslerin'
Şimdi söyleyin bana, bu özgürlük demek miydi...
Şimdiki Zaman
Söylediği şeyle donakalmıştım.Ne yani , benden hoşlanıyor muydu?Peki ben?
Ben ona karşı ne hissediyordum?
Geçmişte yaşadıklarım geldi aklıma.Ya yine onu düşünmeye başlayıp derslerimi ihmal edersem.
