10.BÖLÜM (ufacık cinsellik)

167 12 15
                                    

"Ben... Görüşmek üzere derken bu kadar hızlı beklemiyordum."

Evime girdiğimde İtachi benden önce varmış, üstüne bir de yemek hazırlamıştı.

"Ve sen benim evimi nereden biliyorsun?"

İtachi masumca bana baktı.

"Fark eder mi? Sizin için bir şeyler hazırladım. Umarım beğenirsiniz hanımefendi"

İç çektim ve güldüm.

"Teşekkür ederim İtachi~ çok açım"

Onun yanağını okşadım ve gülümsedim.

"İyi iş çıkarttın"

İtachi kızarırken bakışlarını kaçırdı.

"O-o zaman size yemek koyayım"

Çantamı kenara bıraktıktan sonra mutfağa ilerledim.

"Çok güzel kokuyor, ne bu?"

"Benim kendi tarifim."

Ben oturduğumda İtachi soslu bir makarna ile eti önüme koydu.

"Umarım beğenirsiniz hanımefendi"

Yemeği yemeye başladığımda şaşkınca İtachiye baktım.

"Bu çok güzel!"

İtachi nazikçe gülümserken konuştu.

"Beğenmenize çok sevindim"

Yemeğim bittiğinde tezgaha yaslanan İtachiye baktım. Biraz halsiz gibiydi.

"İtachi? Hasta mısın?"

"Hm? Hayır hayır, ben iyiyim"

Oturduğum yerden kalkıp ona yaklaştım. Gergince bir kaç adım geri kaçtı. Kaşlarımı çattım.

"Bana yalan mı söylüyorsun?"

Bakışlarını kaçırdı.

"Özür dilerim hanımefendi"

Elimi onun alnına koydum.

"Sen yanıyorsun! Tanrı aşkına bana bunu neden söylemedin?!"

Onu hızlıca salona götürdük ve koltuğa oturmasını sağladım.

"Sizi baskı altında hissettirmek istemedim"

"Baskı mı? Neden bahsediyorsun sen?"

İtachi birden beni kucağına çektiğinde ufak bir çığlık bıraktım. Belime sıkıca sarılırken alnını omuzuma dayadı.

"Ben normal bir insan değilim hanımefendi... Biliyorsunuz. Bana ilaç lazım değil. Bana..."

İtachi sessiz kaldığında elimi onun yanaklarına koydum.

"Neye ihtiyacın var? Söyle. Sana neye ihtiyacın varsa vereceğim"

İtachi başını kaldırıp bana baktığında yüzünde çok muhtaç bir ifade vardı.

"Kanınız...lütfen."

Şaşkınca ona baktım. Nasıl aklıma gelmemişti anlayamıyordum.

"Kanım...mı?"

İtachi bana sıkıca sarılırken yalvaran bit ifadesi vardı. Yüzü kıp kırmızıydı ve nefes nefeseydi.

"Evet. Lütfen. Yalvarmamı mı tercih edersiniz?"

İtachi birden yerlerimizi değiştirdi. Ben koltukta otururken o önümde diz çöküyordu.

"Lütfen, hanımefendi! Ne isterseniz yaparım! Ben-"

İTACHİ X OKUYUCUWhere stories live. Discover now