Jij Hoort Bij Mij

H10: Hoofd leeg maken

“Jo.” Ik neem op als Rowan me belt. Het is een paar dagen geleden nadat Flemming en ik in de Efteling geweest zijn. Maar hij had verteld dat hij een aantal concerten had van zijn tour, dus hij zou wel druk zijn op het moment. Het is vandaag donderdagavond laat.

"Ewa.” Grinnik ik. “Heb je zin om te chillen?” vraagt ze en er komt een brede grijns op mijn gezicht.
Natuurlijk.” Reageer ik en ze lacht. “Dat dacht ik al, Joep is uit eten met zijn familie dus het is eventjes girls time.” "Oké, ik kom naar het parkje zometeen.” Stel ik voor. Rowan steekt haar duimen op. Ik check nog eventjes of ik een berichtje heb van Flemming. Maar ik zie niks en ik schud mijn hoofd. 

“Wat doet die jongen toch met me.” Mompel ik in mezelf en rol mijn ogen. Ik verman mezelf, sta op en begin wat spulletjes te verzamelen. Ik pak mijn zakmes, een fles drank en wat graffiti spullen. Dat laatste voor de zekerheid. Ik heb ook een voorraad drank in mijn slaapkamer verstopt voor het geval dat. Mijn ouders weten hier niks vanaf, dat ik al deze spullen in bezit heb, en dat wil ik graag zo houden. Ik trek mijn zwarte trui plus bomberjack aan en hang mijn rugtas over mijn schouders. Ik loop eventjes naar het trapgat om te checken of mijn ouders nog steeds in de woonkamer zitten. 

“Ik ga hier nog eens aan wennen.” Lach ik in mezelf en trippel zachtjes weer naar boven. Ik sluit voorzichtig mijn kamerdeur zodat het hopelijk lijkt alsof ik druk bezig ben. Ik schuif het raam open en kijk nog eventjes achterom. Dan zwaai ik mijn ene been eruit en dan mijn volgende. Het klinkt wat dramatisch maar geloof me, ik doe dit vaker dan je denkt. Ik spring niet veel later op het dak van de garage en loop richting de rand.

Ik check of het veilig is en laat mij dan via de regenpijp naar beneden zakken. Eventjes blik ik naar mijn brommer maar schud dan mijn hoofd. Als die weg is, gaat het opvallen dat ik er vanavond eventjes tussen geknepen ben. Ik probeer de brommer te negeren en ga te voet richting het parkje.

ik ga zitten op een bankje en kijk om me heen om te kijken of ik Rowan al zie aankomen. Ik zie haar nog niet maar realiseer me dan dat dit het bankje is waar ik met Flemming had afgesproken. Vind ik hem echt leuk? Eindelijk durf ik mezelf die vraag te stellen. Ik ken dit gevoel helemaal niet. Ik heb het altijd weggedrukt. Maar met hem lijkt het als vanzelf te gaan. Ik schud wild mijn hoofd.

Nee Sen, we gaan nu niet soft doen, spreek ik mezelf streng toe. Ik pak mijn drank fles en bekijk met een glimlach het etiket. Ik heb blijkbaar pure wishkey meegenomen zonder erbij na te denken. Ik haal mijn schouders op en zet de fles aan mijn mond. 

"Zo, jij bent zo te zien al zonder mij begonnen.” Ik schrik op als ik Rowans stem hoor. Ik grinnik dan en kijk op. Ze zit op haar brommer en doet haar helm af zodra ze mij in het vizier krijgt. “Ja sorry, ik had zin.” Geef ik toe en ze lacht. “Geef je groot gelijk meid.” Rowan schudt haar blonde haren naar achteren en ze hangt haar helm aan het stuur. “Hoe is het?” Vraagt ze aan mij en ploft naast me neer. “Goed en slecht.” Geef ik toe. Rowan neemt de fles van mij over en ik trek een wenkbrauw op. Ze lacht, trekt zich er niks van aan en neemt ook een slokje van de drank.

“Vertel.” Zegt ze nieuwsgierig. “Hoe was je date met die Flemming?” “Voor de zoveelste keer: het was geen date.” sis ik en pak de fles van der af. Snel neem ik een slokje en voel de alcohol branden in mijn kieel. “Blijf dat vooral zeggen en ik begin dat echt te denken.” plaagt Rowan me. “Ugh, wat jij wil. Wij hebben gewoon een gezellige dag gehad in de Efteling na een discussie aan het begin. “Dit gaat nog wat worden.” glimlachend kijkt Rowan me aan. “I don't know.” Mompel ik weer en neem weer een slokje van de whisky die ik had meegenomen. 

“Hoezo niet? Die jongen is hartstikke verliefd op je, Sen.” dringt Rowan aan. “En wat als ik het niet wil? Ik vertrouw nauwelijks mensen.” vraag ik zachtjes en er begint een traan te lopen over mijn wang. Ruw veeg ik hem weg en neem een volgende slok drinken. “Ik snap dat het allemaal nieuw voor je is en dat is ook eng. Maar laat het gewoon over je heen komen en ik kan aan je zien dat je hem stiekem ook leuk vind.” Verbaast kijk ik haar aan. “Ik ken je langer dan vandaag.” Rowan haalt der schouders op en grinnikt.

“Ik zie wel.” reageer ik vaag maar ik weet dat het door de drank komt. Inmiddels hebben we de fles al half leeg gedronken met zijn tweetjes. “Zullen we zo een ritje maken?” vraagt Rowan om van onderwerp te veranderen. “Hell yes. Ik wil hem gewoon eventjes vergeten vanavond en mijn gevoelens op nul zetten.” antwoord ik en sta meteen op. Datzelfde moment licht mijn telefoonschermpje op en ik zie dat Flemming mij een berichtje heeft gestuurd. “Natuurlijk, nu wel.” Mompel ik geirriteerd. “Wat?” vraagt Rowan, maar ik negeer haar en open het bericht. 

Flemming 

Kan ik langskomen? Zijn net klaar met een bespreking. x 

Senna de Ruiter 

Laat maar, heb geen tijd. 

Voor ik er erg in heb, druk ik per ongeluk op de verzendknop. Ik weet dat het deels de drank is en dat hij daar zeer binnenkort ook achter gaat komen. Maar ik haal mijn schouders op, spring bij Rowan achterop en we rijden met veel kabaal weg door het parkje. Op naar een lange nacht…