Jij Hoort Bij Mij

H17: Ik mis je

Met een enorme kater wordt ik wakker. Het voelt echt als een paar dagen later. De avond nadat ik het gesprek van Flemming en Niels had opgevangen, was ik regelrecht naar een club gegaan en had ik meer dan vijf biertjes gedronken. Ik was Joep tegengekomen en samen hadden we nog een lange nacht beleefd. Niet verkeerd bedoeld maar we hadden gewoon veel te veel gedronken. Ik kom overeind, wrijf in mijn ogen en blijf nog eventjes roerloos liggen. Shit, hoe laat is het eigenlijk? Ik pak mijn telefoon en zie dat het acht uur ‘s avonds is. 

“Zondagavond.” Mompel ik verbaasd als ik de datum op mijn telefoon zie. “Hoe dan?” koortsachtig begin ik na te denken, maar ik weet dus helemaal niks meer over zaterdagnacht. Überhaupt niet eens meer hoe ik thuisgekomen ben. Nog een keer shit. Ik kijk weer op mijn telefoon en zie dat ik allemaal gemiste oproepen en berichtjes heb van iedereen. Flemming, natuurlijk, Joep, Rowan, mijn ouders en zelfs van Lars. Had ik hem dan toegevoegd? Ik schaam mij dat ik dat niet eens meer weet. Op het feestje had ik expres niet zoveel gedronken maar in de club ging het pas echt mis. 

Ik kijk naar mijn gemiste berichtjes van Flemming en zie dat het er ongeveer dertig zijn. Ja, echt dertig en ik begin ze met een zucht door te lezen. 

Flemming 

Sen, het spijt me enorm. Waar ben je? 

23:30

Flemming

Iedereen hier maakt zich zorgen. Kom je alsjeblieft terug? 

23:50

Flemming 

Senna kom op, doe niet zo kinderachtig. Ik wilde je alleen maar beschermen. Kom nou maar terug. Het is geen goed idee om in de nacht alleen rond te lopen. 

00:00

Flemming 

Ik weet niet waar je bent en ik vind dit niet leuk meer. Ik maak me zorgen om je. Kom please terug…

00:20

Zo gaat het nog wel eventjes door en ik klik de chat maar weg. Ik heb zo geen zin in hem nu. Was alles dan fake? Mijn gedachten gaan terug naar drie weken, bijna vier inmiddels, toen ik hem voor het eerst zag bij het concert met Levi. Hoe ik hem stond af te snauwen en hij rustig bleef. Iemand die niet aan mijn hoofd zeurt en als ik hem sprak was dat gewoon wat ik nodig had. Ik kreun en stuur toch maar Rowan een berichtje dat ik veilig ben. Haar vertrouw ik op dit moment het meeste. Ze blijft wel mijn beste vriendin. 

Senna de Ruiter 

Ik ben op het moment veilig thuis. Laat het alsjeblieft Flemming weten zodat hij stopt met mij te stalken *afbeelding*

Rowan Sanders

Topp. Ah, arme jongen. Ik zal het doorgeven. Als zin hebt om te bellen, bel gerust ik ben thuis 

Senna de Ruiter 

Niks arme jongen. Had hij het me maar moeten vertellen 

Rowan Sanders

Ja true, ik snap er ook niks van. Doe rustig aan he! 

Senna de Ruiter 

Komt goed!

Hoewel ik er eigenlijk niet zo heel zeker van ben of het wel goed gaat komen. Waar maak ik me ook druk om? We hebben niet eens een relatie. 

Wel gevaarlijk dichtbij, shit 

Ik forceer mezelf om uit bed te komen en te gaan douchen. Ik pak een grote sweater, joggingbroek en sokken. Niet van plan om vandaag nog naar buiten te gaan. Mijn ouders zijn er gelukkig ook niet. Die zijn de hele middag naar mijn oom en tante dus ik besluit een Netflix middagje te houden voor mezelf met een grote zak chips. Ik stap, nadenkend, de badkamer in en zet de kraan van de douche vast aan. Langzaam kleed ik me uit en stap onder de douche. Ik begin een liedje te neuriën maar schud al snel mijn hoofd. Jij Hoort Bij Mij is van Flemming en dat moet ik dus niet doen. 

Maar mijn gedachten gaan al automatisch naar hem. Zijn gelach, vrolijkheid, aanrakingen en eigenwijze grapjes mis ik nu verschrikkelijk. Waarom heeft hij niet verteld dat degene die hij leuk vond ook kwam? Blijkbaar is het pas net geleden, anders was Niels ook niet zo boos op hem. Flemming hoefde het ook niet te vertellen maar het was wel handig geweest in een situatie zoals deze. Het is niet dat ik die Jailey ook maar iets verwijt. Zij kan er ook niks aan doen dat Flemming zo stom is geweest. Waarschijnlijk was ze optredens aan het doen met Lars; niks vermoedend…

Nadat ik klaar ben met douchen en eten plof ik meteen op de bank neer. Het zonnetje schijnt buiten maar dat kan mij niks schelen. Het is een uur ‘s middags maar zonder erbij na te denken trek ik de zak chips al open. Ik klik Netflix aan op de televisie en zoek mijn favoriete serie op. I love Manifest. Ik ben nu halverwege en ik vind het echt geweldig. Ben en Grace zijn zo leuk samen en het zijn sterke personen. Me daarop richtend, zet ik de serie aan en graai ondertussen met mijn hand in de zak paprika chips.