(ဤ Ficပါ အကြောင်းအရာသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးယဥ်သက်သက်သာ ဖြစ်သည်။
စကား အသုံးအနှုန်းအနည်းငယ် ကြမ်းနိုင်၍ Ficအနေနှင့်သာ ဖတ်ပေးကြပါရန်မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်)
_________
တစ်ချို့အတိတ်တွေဟာ တူးဆွဖို့မကောင်း။
ပျော်ရွှင်ခြင်း ဝမ်းနည်းခြင်း ဒွန်တွဲလာလျှင် တစ်ဖက်တည်းကသာ အလေးသာနေသည်မို့။
သို့ပါသော်လည်း ဘယ်လိုပင်ဆိုးဝါးတဲ့အတိတ်ဖြစ်နေပါစေ ကိုယ့်အနားမှာမင်းရှိနေခဲ့ပြီး မင်းအနားမှာလဲ ကိုယ်ရှိနေခဲ့တယ်ဆိုတဲ့အမှန်တရားက ဘယ်တော့မှ ပျောက်ကွယ်သွားမှာမဟုတ်ဘူး....။
~~~~~~~~~
လွန်ခဲ့သော 5နှစ်ခန့်
2018/10/10
ဒီနှစ်မှာ ဟန်ယူဂျင်း 16နှစ်တင်းတင်း ပြည့်တော့မှာဖြစ်သည်။
ရူးဖိနပ် အဟောင်းလေးက ကြည်နူးနေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်၏ စိတ်ကို မထိရောက်နိုင်။
အထက်တန်းကျောင်းသားလေးဖြစ်ပြီ ဖြစ်တဲ့ ယူဂျင်းအား ရည်ရွယ်၍ မေမေက ဟိုလူမသိအောင် ကျောပိုးအိတ်လေးတစ်လုံး ဝယ်ပေးခဲ့သည်မို့ ယူဂျင်းဟာ မြောက်ကြွကြွလေးဖြစ်နေပါ၏။
အထက်တန်း ကျောင်းဝတ်စုံလေးနှင့် ယူဂျင်းမှ အတော်လေးချစ်စရာကောင်းနေတော့သည်။
"ဟေ့..!"
အသံနှင့်အတူ ယူဂျင်း၏ ပခုံးထက် ရောက်လာခဲ့သည့် လက်တစ်ဖက်။
"ဘာ..ဘာလုပ်တာလဲဗျ!"
ကြောက်လန့်ကာ ထိုလူ့လက်တွေထဲမှ ရုန်းထွက်၍ စောင်းနေသည့်မျက်မှန်လေးကို ပြန်တည့်လိုက်သည်။
