MİHRİMAH/ Yarı Texting [+18]

BÖLÜM:6 HOCAM MI KOCAM MI?

Nasılsınizzz

İlk olarak 1k okunma olduk arkadaşlar benim ruhum fakir buna çok sevindim...

Fakir insanları böyle mutlu edebilirsiniz😗

Önceki bölümde oy verenin dileği gerçekleşsin dedim oy vermeyenler vermiş ndkdbdidbdid

Şimdi de hayrına oy verir misiniz?

İyi okumalar...

Alarm sesi ile uyandım günlerden pazar sonuçta ders çalışırım diye kurmuştum ama o kadar yorgundum ki... Alarmı kapattım o sırada açılıp kapanan dış kapının sesini duydum. Bir kaç dakika sonra odamın kapısı açıldı ve babam içeri girdi.

"Kalk yemek hazırla." Bu adam insanı hasta eder annem bu lavukta ne bulmuş!

"Git kendin yap." Bana döndü. Tam konuşacakken annem arkadan görüldü.

"Kızın bacağına dikiş attılar! Dün evde olsaydın bilirdin tabi!" Annem babama ilk kez yükselmişti. Babam ise anneme bakıp:

"Bıktım be sizden ömrümü yediniz!" Dedi, biz mi yedik baba?

Annem sinirle odasına gidip kapıyı çarptı. Ardından evden çıktı. Annemin bana İnancağına emindim. Babam ise hala odamdaydı. Yüzsüz gibi bana bakıyordu onu gördükçe midem bulanıyordu. Zaten babasızdım ama her zaman belki bir gün bana iyi davranır diye ümit etmiştim. İmkansızmış.

"Bir boka yaradığın yok." Dedi bana bakarak beyefendi nefretini bana kusuyordu.

"Ben yarıyorum da... Sen, anca ye iç yat hayata başka amaçla gelmemişsin." Bu olaylardan sonra artık çok sinirlenmiştim. Şu zamana kadar ses çıkarmamamın tek sebebi annemdi o hiç fark etmezdi. Mutluydu. Ama artık yalanlara gerek yoktu.

"Seni var ya-" üstüme yürüyünce bende bir hışımla ayağa kalktım bacağım acımıştı ama bunu belli etmedim.

"Ne var be bıktım senden adam gibi babalığını yaptığın yok. Rahat bırak bizi git dışarıda nerede sürtüyorsan orada kal istemiyorum seni evde!" Sona doğru sesimi yükseltmiştim. Bu sefer ileri gitmiştim. Babamdan korkuyordum. Bana bu tohumları ben küçükken ekmişti. Saçımı tutup geriye doğru çekti. Saçlarımın derinden söküldüğünü hissettim.

"Seni orospu! Ne diyorsun lan sen piç!" Beni yere doğru itti bacağım sanırım dikiş patladı sikecem ama! Babamı bölen şey kapının çalan ziliydi. Beni bırakıp odasına geçti hızla üstümü düzelttim ve kapıya ilerledim kapıyı açınca Arslan hocayı kapımın önünde görmeyi beklemiyordum.

"Hocam... Burada ne işiniz var?" Bana baktı Allah'tan taytım siyahtı akan kan gözükmüyordu.

"Bisikletin, onu getirdim. Nereye bırakmamı istersin." Onun yanına geçtim ve kapıyı kapattım.

"Şurası." Evimizin önündeki duvarı gösterdim.

"Sen iyi misin?" Hayır. O gelmeseydi temiz dayak yiyecektim.

"İyiyim hocam neden sordunuz?"

"Hiç kötü gözüktün gözüme." O da yorgun gözüküyordu.