MİHRİMAH/ Yarı Texting [+18]

BÖLÜM:43 BELÇİM

Ssseeelllaaaammmm

Arslan ile mekanın balkon kısmındaydık. Herkes çok eğleniyordu. Hatta Azra kendini kaybetmiş gibi dans ederken Cem onu dizginlemeye çalışıyordu. Esra ise ortalıkta yoktu. Garip olan Özgür de yoktu. Kimse yanımız da olmadığı için Arslan'a artık hediyesini verebilirdim. Çantamdan paketi çıkardım.

"Doğum günün kutlu olsun sevgilim." Dedim ve paketi ona uzattım. Onun için maddi değeri düşüktü ama onun için bu sorun değildi.

"Gerek yoktu-" sözünü kestim.

Gerek yoktunu senin bir yerine sokarım.

"Aç." Dedim.

Paketi yavaşça açtı. Sonunda saati çıkardı. Saati alıp koluna taktı.

"Defne bu çok güzel..." Beni kendine çekip sarıldı.

"Beğenmezsen-"

"Yavrum sen vereceksinde beğenmeyeceğim mi?"

"Ya gerçekten mi?" Şımardım.

"Bana kağıt parçası bile getirsen emin ol çok mutlu olurum. Getirenin sen olması yeter." Dedi kollarını bana daha çok sararak.

"Tamam sus utanıyorum."

"Allah Allah sen utanır mıydın?" Dedi gülerek.

"Herhalde." Dedim.

"Gel içeri geçelim." Ona kafamı salladım. Beraber dans eden insanların arasından geçtik. Bar tarafına geldiğimiz de ona doğru döndüm.

"Bence biraz içelim." Dedim.

"Sen içtiğinde dil bile değiştiriyorsun." Dedi. Doğru söylüyor.

"Sen bana göz kulak olursun." Kafasını salladı ve adama daha önce duymadığım bir içeceğin adını söyledi. Barmen önüme bardağı bıraktı. Alkolü dudaklarımın arasına aldığım an Atlas yanımıza geldi.

"İyi ki doğdun lan!" Arslan ile daha yakın davranıyordu. Atlas'ın yanında bir kadın daha vardı. Platin saçları ve yeşil gözleri vardı. Çok güzeldi, bir an Atlas'a nasıl baktı diye düşündüm.

"Sağol." Dedi Arslan Atlas'a. Atlas yanındaki kadını gösterdi.

"Tanıştırayım sevgilim Belçim." Belçim bana gülümseyerek elini uzattı. Ona karşılık verdim.

"Defne tanıştığıma memnun oldum." Dedim. Bana gülümsedi. Atlas Arslan'a bir şey sormak için yanımdan almıştı. Belçim ile tek kalmıştık. Konuşmaktan çekiniyordum.

"Yeni insanlarla tanışınca biraz sessiz kalabiliyorum... Kusura bakma." Dedi Belçim utangaç bir yüz ile.

"Sorun değil ben de öyleyim." Dedim gülümseyerek.

"Atlas senden bahsetmişti... Sanırım Arslan öğretmenin." Dedi. Vay oç Atlas!

"Evet."

"Bunu saklamana gerek yok. Aşk sonuçta bu öğretmenin bile olsa kalbine sus diyemezsin. Hem sonsuza kadar öğretmenin olmayacak." Dedi elini omzuma koyarak destekler bir şekilde. Atlas bu kızı üzerdi. Bu kız için çok üzülmüştüm. Çok güzeldi... Üstünde zümrüt yeşili bedenini saran çok şık bir elbise vardı.