MİHRİMAH/ Yarı Texting [+18]

BÖLÜM:40 ARABA(+18)

Kafa karışıklığı için söylüyorum Asel Arslan'ın ablası. Esra'nın annesi. Önceki bölümlerde okumustunuz annesi tarafından kötü muamele gören bir kızdı.

Önümde oturan kadına şaşkınlıkla baktım. Nasıl yani bu kadın Esra'nın annesi mi?

Yok babası.

Turuncu saçları vardı ve yaşına rağmen dinç ve alımlı gözüküyordu. Zümrüt yeşili saten dar dizlerinin altında biten bir elbise vardı. Daha çok beklemeden elimi uzattım.

"Tanıştığımıza memnun oldum ben Defne." Bana gülümsedi ve elimi sıktı. Gözleri sımsıcak bakıyordu. Hepimiz masaya oturduk. Asel hepimize yemek söyledi.

"Sen Arslan'ın kız arkadaşısın değil mi?" Başımı evet anlamında salladım.

"Arslan senden çok bahsetti sonunda tanıştık." Yaşına rağmen çok kafa bir insandı.

"Sizden de çok bahsetti." Dedim. Bana gülümsedi.

Yarım saattir çok sıcak bir şekilde dördümüz sohbet ettik. Anladığım kadarı ile Asel ailesinden bir tek Arslan ile görüşüyormuş. Sevdiği adamın yanına gidip evlenmişti. Eğitimini tamamlamış başarılı bir iş kadınıydı ayrıca çok iyi bir anneydi. Esra'ya sımsıcak bakıyordu.

Kalkma vaktimiz gelmişti. Kalkmadan önce kadına bakıp gülümsedim. Ben soğuk bir insan bekliyordum. Ama o yaşadıklarından ders çıkarmıştı. Ailesinden çok farklıydı.

"Defne." Gitmeden önce adımı söylemesi ile ona döndüm. Esra ve Azra beni restoranın çıkışında bekliyordu.

"Evet." Dedim.

Şimdi gösterecek gerçek yüzünü...

"Eğer Arslan ile ilgili bir sorun yaşarsan... Kardeşim sana kötü davranırsa gelip benimle konuşabilirsin." Arslan bana kötü davranmaz ki.

"Tabi." Dedim gülerek.

"Ayrıca buraya tam yerleşince seni evime davet etmek isterim." Benim gibi utangaçtı.

"Çok mutlu olurum." Dedim.

Restorandan çıkınca Azra'nın yanına gittim.

"Biz AVM'ye gitcez sende gelsene." Dedi Azra. Yarın sınav var bunlar gezmek derdinde!

"Yok başım ağrıyor gidin siz." Dedim ve hala beni bekleyen taksiye bindim.

"İstersen senin yanına gelebiliriz." Dedi Azra. Esra'da kafasını salladı.

"Yok siz gidin uyuyacağım ben." İkisi kafasını salladı ve taksi hareket etti. Kafeden bir haftalık izin almıştım. Zaten Arslan'ın bana torpil yaptığını öğrendiğimden beri mesaiye kalıyordum. Bu yüzden sınav haftamda izin vermişlerdi. Taksi evime doğru yol alırken Arslan aradı.

"Alo?" Dedim.

"Nasılsın güzelim?"

"İyiyim sen?"

"Bende. Ablamla tanışmışsın." Dedi gülerek.

"Evet çok sıcakkanlıydı." Asel Arslan'ın annesi gibi olmalıydı.

"O da seni çok sevmiş." Buna sevinmiştim.

Bir süre daha Arslan ile konuştuktan sonra eve geldiğim için telefonu kapattım.