MİHRİMAH/ Yarı Texting [+18]

BÖLÜM:10 YORUCU

Annem balkondan babama bir şeyler fırlatıyordu babam ise bağırıyordu. NE OLUYORDU? Hızla arabadan indim.

"Burada ne işin var?" Dedim. Bana döndü.

"Lan orospu bu saatte neredeydin?" Dedi ben ne olduğunu anlamadan eli kalktı. Ama o eli Arslan hoca tuttu ve yumruğunu babama geçirdi. Babam sersemleyip yere düştü. Karnına tekme atmaya devam etti.

"Tamam durun!" Dedim kolunu tutarak. Beni geriye savurdu.

"Bir daha o elinin kalktığını görürsem müsait bir yerine sokarım!" Annemde aşağı inmişti.

"Öğretmen bey!" Dedi babama hem üzülerek hem de içi rahatlamış gibi bakıyordu.

"Anne anlatacağım." Dedim. Neyi anlatacaktım Allah aşkına!

Arslan hoca yanımıza geldi babam gitmişti anneme doğru döndü.

"Bir daha rahatsızlık verirse bana haber verin." Dedi safe place.

"Kusura bakmayın." Dedi annem.

"İçeri geçin bir elini yüzünüzü yıkayın kahve ikram edelim." Anneme gözlerimi açarak baktım. Bu halimi gören Arslan hoca:

"Olur efendim." Dedi ve annemle apartmana girdiler. Hızla arkalarından girdim. Eve girince Arslan hoca bir koltuğa oturdu annemde yanına.

"Kızım git kahve yap." Dedi gözlerimi devirdim ve mutfağa gittim. O sırada annem ile Arslan hoca konuşuyordu. Cezveye kahve dökerken aklıma gelen ile yutkundum.

Biz öpüşmüştük.

O da öpmüştü.

Ama hayır o benim öğretmenimdi bu çok yanlıştı. Aramız olmadan bunu durdurmalıyım. Cezveyi ocağa koydum. Kahveler olunca bardakları içeri götürdüm Arslan hoca bana bakmadan kahveyi aldı ben de tekli koltuğa oturdum ve kendi kahvemi içtim. Hadi ben sarhoştum o değildi!

Kahveleri bitirdiler konuştular. Maşallah. Tepsiyi mutfağa götürünce arkamda olan beden ile yutkundum. Hızla önüme döndüm.

"Uzaklaşır mısınız?"

"Hayır." Dedi onu omuzlarından ittirdim azıcık oynatabilmiştim.

"Yaptığınız çok yanlıştı." Dedim.

"Ne yanlıştı?"

"Beni öpmemeliydiniz!" Dedim sinirle.

"Sen öptün!"

"Ben sarhoştum siz ayıktınız." Dedim.

"Pişman değilim." Demesi ile sinirlendim.

"Bir daha yanıma yaklaşmayın öğretmenimsiniz ilerisi olamaz." Dedim omzuna çarpıp giderken bileğimden tuttu.

"Sadece öğretmenin değilim." Dedi. Tamam kırıcı olmalıyım.

"Size olan hislerim hoşlantıdan ibaretti sadece yakışıklı ve çekicisiniz diğer öğrenciler gibi dış görünüşünüze kandım." Dedim bu sefer bileğimi bıraktı. Dış görünüşü değildi önemsediğim.

"Haklısın." Dedi ve gitti. Bunu yapmak istememiştim ama dur demeliydim olmayacak duaya amin denmez.

"Kızım hocan nereye gitti?" Dedi annem salondan çıkarak.