TITLE: SHE SUCKS AT LOVE PROLOGUE

CHAPTER 20

"I bought food"

Nakangiti akong tumingin kay freen nandito kami ngayon sa tagaytay actually kakarating lang niya, hindi na siya bumalik sa work niya dito dahil patapos naman daw tong resort.

Inilapag niya ang dala niyang pagkain sa glass table kung saan ako nakaupo, umupo narin siya sa kabilang table.

"Thankyou"  masayang sabi ko tinignan ko iyong laman ng paper bag nangunot ang noo ko nang makitang ang daming pagkain ang laman non.

"Bakit ang dami?" 

"You should eat that dahil hindi ka nag breakfast kanina"  she said "And wag mo nang subukan ipamigay yan sa mga workers dahil meron din sila"

Napatingin ako sa paligid kung saan nakita ko ang mga workers sa table kumakain sila ng lunch, tumingin ulit ako kay freen inismiran ko siya bago nagsimulang kumain.

Nang hindi ko na maubos ang pagkain ko ibinigay ko na iyon sa kanya, siya narin ang ubumus ng pagkain ko mabuti na lang at hindi siya nagreklamo.

Madilim na nang makarating kami ni freen sa manila, pagdating namin sa condo niya nagulat ako nang bigla akong hawakan ni freen sa bewang ko napaharap tuloy ako sa kanya.

"What?"  Tinaasan ko siya ng kilay dahil nakangisi lang siya sa'kin

Nilapit niya ang mukha niya sa'kin subalit bago pa niya ako mahalikan kaagad kong tinakpan ang bibig ko gamit ang kamay ko, natawa ako nang makitang biglang nagsalubong ang maganda niyang kilay.

"Maliligo na'ko"  pilit akong kumawala pero ang higpit ng kamay niya, lalo pa niya akong ikinulog gamit ang dalawang niyang kamay kaya naman magkadikit na ang katawan namin ngayon.

Nag ring ang phone ni freen pero hindi man lang niya iyon nilingon at mukha wala rin siyang balak kunin sa loob ng mini bag niya nasa sofa, nanatili ang tingin niya sa'kin

Napapikit ako ng patakan niya ako ng halik sa akin noo pababa sa akin mata, sa ilong bumaba ang halik niya hanggang sa labi ko kusa ko na lang kasi inalis ang kamay ko sa bibig ko.

Hunawak ako sa leeg niya at lalo pa akong lumapit sa kanya, nang sa biglang siyang tumigil sa paghalik sa'kin mahina siyang natawa nang makita ang mukha ko.

"You're so cute baby"  pinisil niya ang ilong ko

Pakiramdam ko ang pula na ng mukha ko kaya napasupsop ako sa dibdib niya ayokong makita niya ang mukha ko. Naramdaman kong lumutang ako kaya kaagad kong inangat ang paningin ko, huli na nang buhatin ako ni freen papuntang CR. Ang ending sabay kaming naligo.

Nakaupo ako ngayon sa sofa kakatapos lang namin kumain ni freen ng dinner, nakatingin ako ngayon sa kanya habang nakatayo siya may kausap siya sa phone sinagot narin niya iyong kanina pang tumatawag.

"Si via tumawag about sa meeting tomorrow"  sabi ni freen pagkaupo niya sa tabi ko tapos na silang mag-usap

Tumango ako at hindi na nagsalita business partner niya si via kaya inaasahan ko nang madalas silang magkita. Napasimangot ako habang iniisip 'yon.

"Bakit ka nakasimangot?"  Tanong niya saka sumilip sa mukha ko nakangisi siya ngayon mukhang tuwang-tuwa.

"She kissed you before right?"  Pinanliitan ko siya ng mata dahil hindi parin nawawala sa isip ko ang gabing yon.

"I'm sorry about that, hindi ko na hahayaan na maulit yon"  hinawakan niya ang magkabilang mukha ko  "Dahil ikw lang pwedeng kumuha sa labi ko"

Nawala tuloy ang inis ko  napalitan iyon ng saya kusa akong lumapit sa kanya at hinalikan siya sinalubong naman niya ang halik na 'yon.

The next morning paggising ko wala na si freen, maaga siyang umalis dahil maaga ang meeting niya. Paglabas ko ng kwarto napatingin ako sa kusina may nakahanda na pagkain roon sa mesa may notes rin siyang iniwan. Kaya masaya akong kumakain.

Noong lunch dumating na si freen, masaya akong sinalubong siya ng yakap.

"Kumain kana?"  Tanong niya nakayakap parin ako sa kanya

Umiling ako  "Pinapunta tayo ni mommy sa bahay"  masaya akong tumingin sa kanyan dahil may sasabihin rin ako sa kanya dapat noon ko pa sinabi pero I think ito ang tamang panahon para malaman niya ang totoo.

"Okay ka lang?"  Nag-aalalang tanong ko dahil natulala siya

Tumingin siya sa'kin at marahan na tumango, mukhang may iniisip siya na hindi ko maunawaan. Siguro nabigla lang siya dahil sa sinabi ko pero magiging maayos rin naman ang lahat basta kasama ko siya magiging maayos ang lahat mamumuhay kaming masaya.