The Billionaire's Private Stripper (Exclusive For Dreame/Yugto)

CHAPTER 16

Chapter 16: Hold-up

BINIGYAN din naman ako ni Ma’am Blaise nang day-off para makapag-rest naman daw ako. Makulit man ang apo nila ay mabait at magalang naman ito.

“Here is your pamasahe, my dear.” Napatingin ako sa isang libong perang nakalahad ngayon sa akin. Napakamot ako sa pisngi ko. Hala naman. Bakit may pamasahe pa ako gayong may pera naman na ako?

“Ma’am, sapat na po ang perang ibinigay niyo sa akin,” sabi ko pero inilingan niya lamang ako at isinuksok iyon sa kamay ko.

“Ipahahatid nga sana kita but you don’t like the idea. Here, kunin mo na before pa ako magtampo sa ’yo, Froyee,” malambing na sabi niya. Nasanay na ako sa pagiging conyo niya, na isa iyon sa nagustuhan ng asawa niya. Alam kong masakit nga talaga sa ulo ang halong-halong lengguwahe na pananalita niya but now, alam ko na ang feelings.

Ang cute naman pala niya. Ganoon din kasi ang pananalita ng panganay nilang anak na si Ma’am Rish.

“Salamat po,” I said with a smile. Humalik pa siya sa pisngi ko bago niya ako hinatid sa pintuan ng mansion nila.

Pareho pa kaming napatingin sa pulang kotse ni Gladysse—iyon lang ang dapat kong itawag sa kanya. Ayaw niya raw sa masyadong pormal.

“Paalis ka pa lamang, sweetie?” she asked her daughter.

“Yes, Mom,” sagot nito nang maibaba ang salamin ng bintana. “She’s going somewhere? Isasabay ko na lamang po siya, Mommy.”

“Good idea, baby.” Binuksan pa ni Ma’am Blaise ang door ng car nito saka niya ako inalalayan na makasakay. Ikinabit ko na rin ang seatbelt sa aking katawan. “Take care, my dearest,” sabi nito at nagpaalam pa kami sa kanya. Nakangiting kumaway siya sa amin.

Ilang minutong namayapa ang katahimikan sa pagitan namin. Naiisip ko na hindi kami magkakasundo ni Gladysse. Dahil tahimik at cold din siya. Parang nakikita ko nga ang sarili ko sa kanya.

“Mommy likes you,” basag niya sa katahimikan naming dalawa. “Umaasa rin siya na sana ay totoo na boyfriend ka ni Kuya Milkaine,” she added.

“That’s impossible,” I uttered.

“You know what, Froyee?”

“What?” tanong ko at lumingon pa ako sa side niya.

“Mukhang anak mayaman ka,” diretsong saad niya. Mahinang humalakhak ako.

“Imposible rin iyan. Kung walang umampon sa akin ay bago ako mag-18 years old ay baka nasa orphanage pa rin ako until now,” wika ko pa.

“Right. Anyway, saan kita ibababa?”

“Sa mall sana. May bibilhin lamang ako roon.”

“It’s okay if dadaan muna tayo sa resto ni Ate Rish? May kukunin lang ako kasi ako sa kanya.”

“Walang problema,” ani ko.

Pagdating namin ay wala sana akong balak na bumaba pero natagalan si Gladysse kaya naisipan ko na lamang din ang lumabas.

Patungo na ako sa pintuan nang mapahinto ako at wala sa sariling napatingin sa paligid. Puro expensive car ang nakaparada sa parking space at napako ang tingin ko sa itim na van. Nag-iwas ako nang tingin doon dahil parang may tao sa loob.

Napatutop ako sa dibdib ko dahil sa nararamdaman kong kaba. I shook my head and took a deep breath before I entered the restaurant.

Hinanap ng dalawang mata ko si Gladysse at natagpuan ko siya sa counter na nakikipag-usap na siya sa nakatatandang kapatid niya. Nakaangkla ang ng kamay nito sa braso niya.