...
12.05.2013
11 sene önce
"Benim en sevdiğim çiçek papatya biliyor musun? Ama taç yapmayı bilmiyorum." Dedi küçük kız yerdeki papatyaların yanına oturup. Kahverengi uzun saçları omuzlarından dökülüyordu. Pembe, şortlu bir tulum giymişti. Kendisinden biraz daha büyük olan çocuk gelip kızın yanına oturdu.
"Ben öğretirim sana, annem öğretmişti." Dedi. Küçük kız şaşkınca başını kaldırdı.
"Gerçekten mi?"
"Evet, önce biraz papatya toplayalım." Diyerek yerdeki papatyalara uzandı.
"Abimin yanına gitmeyecek misin?" Dedi kız papatya toplayan çocuğa bakarak. Çocuk başını iki yana salladı.
"Sonra giderim."
Topladığı papatyaları kızın dizlerine koydu. Sonra eline iki tanesini alıp saplarını birbirine geçirdi.
"Böyle bak, diğerini de buradan geçireceksin. Al sen dene."
Küçük kız bir süre eline tutuşturulan papatyalara baktı. Sonra başını kaldırıp kendisine bakan çocuğa döndü.
"Anlamadın değil mi?" Dedi çocuk gülümseyerek. "Tamam, ben yaparım sana." Diye tekrar kızın elinden aldı papatyaları.
"Ben de sana yapayım." Dedi kız dizlerindeki papatyalarla oynarken.
"Büyüyünce yaparsın. Hem ben takmam." Diye cevap verdi çocuk.
"Olsun takma, saklarsın sadece."
"Tamam, yaparsan saklarım."
"Ben de bunu saklarım."
Çocuk bir süre sonra bir taç yapıp kızın başına taktı. Kız kocaman gülümseyerek ayağa kalktı.
"Güzel oldum mu?" Dedi çocuğa bakarak.
"Oldun."
"Çok mu güzel oldum?"
"Çok güzel oldun."
Ellerini tacına götürüp papatyalara dokundu. Eline bir damla su gelince kaşlarını çattı.
"Aa, elim ıslandı."
"Yağmur yağıyor Gökçe." Dedi çocuk ona doğru yürüyüp.
"Yağmur mu? Yaz gelmedi mi?" Dedi kız başını gökyüzüne kaldırıp.
"İlkbahar'dayız."
"Güneş varken yağmur yağar mı?"
"Neden yağmasın?"
"Güneş varken gökyüzü mutlu, sonra bir anda ağlamaya başlıyor."
Çocuk kıza bakıp küçük bir kahkaha attı.
"Yağmurdan sonra da gökkuşağı çıkıyor."
"Gökkuşağı bulutlar ağlamayı bıraksın diye çıkıyor, gülümsüyorlar." Dedi küçük kız gülümseyerek.
Yağmur damlaları artıp hızlanınca yüzünü gökyüzüne kaldırıp gözlerini kapattı. Yağmur da güzel, diye düşündü. Sonrasında gökkuşağı çıkıyor, her yer çok güzel kokuyor.
"Yağmuru da seviyorum biliyor musun?" Dedi sonra. "Islanmayı da seviyorum."
Basında çocuğun elini hissettiğinde gözlerini açtı. Çocuk elinde taçtan kopardığı bir papatyayı tutuyordu.
"Ben de bunu saklarım." Dedi gülümseyerek.
Küçük kız papatya tacını çatı katında, çocuk da o tek papatyayı bir kitabın arasında 11 sene boyunca sakladı.
....
Yüzüme vuran hafif rüzgar saçlarımı karıştırıyordu. Sahil yolu kalabalıktı. Hızlı adımlarla yürürken gözlerim Emir'i arıyordu. Onu affetmek için gelmemiştim, bir beklentim yoktu. Tek istediğim onun artık kendi duygularının farkına varıp bana da buna göre davranması, her şeyi açık açık söylemesiydi.
Sahilin kenarında gördüm onu. Yere oturmuş, elinde tuttuğu bir şeyle uğraşıyordu. Karanlıkta tam seçemiyordum. Biraz yaklaştıkça bir buket papatya olduğunu gördüm. Yolun kenarında çiçek satan kadından almıştı muhtemelen. İri yapraklı, büyük papatyalardandı. Tam yanına gelip durduğumda dahi beni görmedi, elindeki papatyaları birbirine geçirerek bir taç yapmaya çalışıyordu.
Sessizce yanına oturunca başını kaldırıp bana baktı. Bir süre gözlerini yüzümde dolaşırdı, sonra tekrar önündeki papatyalara döndü.
"Hala saklıyorum." Dedim hafifçe gülümseyerek. Onun da yüzüne hafif bir gülümseme yayıldı.
"Ben de."
Bir süre onun uzun parmaklarının arasındaki papatyaları izledim. İkimiz de konuşmuyorduk ama ikimizin aklında da aynı gün vardı, biliyordum.
"Hatırlıyor musun?" Dedi sonra. Neyi diye sorma ihtiyacı hissetmedim. Biliyordum neyden bahsettiğini. Olumlu anlamda başımı salladım.
Başımda bir şey hissettiğimde ona döndüm. Bitirdiği tacı takmıştı. Ben ona bakarken tacın üzerinden bir papatyayı koparıp parmaklarının arasında tuttu.
" Senin üzülmeni istemiyorum, seni üzen olmak istemiyorum." Dedi gözlerime bakarak. Gözlerim dolacak gibi hissediyordum.
"Baharda da yağmur yağar." Dedim ona bakarak. Sonra Deniz'e dönüp gülümseyerek devam ettim. "Yağmurdan sonra da gökkuşağı açar, bulutlar ağlamasın diye."
Sesli bir şekilde güldü, gülüşünü duyunca ona döndüm ben de. Ne demek istediğimi anlamıştı.
Herkes üzülebilirdi, insanlar birbirlerini üzebilirdi. Bu bastırılacak bir duydu değildi çünkü. Yağmuru engelleyemezdiniz. Baharda da olsak, yağmur yağardı. Önemli olan sonrasında, bulutlar daha fazla ağlamasın diye açan gökkuşağıydı. Ve ben baharı da, yağmurdan sonra açacak gökkuşağını da bulmuştum.
...
Hoşgeldiniz, duygulandığım bir bölümdü bu. Final bölümümüz💔
Öncelikle tüm hikaye hakkında genel yorumlarınızı ve final bölümü hakkındaki özel yorumlarınızı görmek isterim.
Bu bölüme kadar okuyan herkese çok teşekkür ederim. Ben yazarken kendimi çok iyi hissediyorum, birilerinin okuyup be
YOU ARE READING
Burası Benim Gökyüzüm
Teen Fiction" Annemle babamın yaptığı ilk hatasın."dedim düştüğüm yerde yatarken. "İkincisi de sen misin?" Dedi kafasını telefondan kaldırıp. "Hayır. İkinci hatayı sen doğduktan sonra yetimhaneye vermeyerek yaptılar. Gerçi hala geç değil." ... Aile, abi, arkad...
