Burası Benim Gökyüzüm

1.1

Ay çok mutluyum! Görüntülenme sayımız 1000'i geçti!! Belki ilerde 1000 'e mi sevinmişim falan diyeceğim bunu okuduğumda ama bu benim için çok güzel bir şey çok teşekkür ederim hepinize❤️

Daha büyük bir kitle için kitabı çevrenizdekilere önerirseniz çok sevinirim.. Okuyan, oy veren, yorum yapan herkese çoook teşekkür ederim. İyi okumalar.

"Kuzum sen de kocaman olmuşsun maşallah, neden hiç gelmiyorsun günlere?." solumda oturan teyze bana dönüp eliyle yanağımı sıkmıştı. Tatlı tatlı gülümsemeye çalıştım.

"Dersler falan oluyordu. Pek vakit bulamıyordum." Dedim geçiştirerek. Aslında gün ortamlarından nefret ederdim. Bu gün gelmemin ise başka bir sebebi vardı, gün Emirlerin evindeydi! Günlerdir bizim eve gelmiyordu, abim bana bahsetmese de bir şeyler olduğunu anlıyordum. Bu onunla konuşmam için bir fırsattı. Eğer Emir'in abime soğuk davranmasının ve bize gelip gitmemesinin sebebi bensem, bunu ona soracaktım.

Çayımdan bir yudum daha alıp teyzelerin sohbetlerini dinlemeye devam ettim. Benim yaşlarımda olan kızlar da vardı, Nilsu mesela. Emir'in evde olduğunu biliyordu muhtemelen, ve gözü sürekli kapıya gidip geliyordu. Zaten güzel bir kızdı, ama bu gün ekstradan süslenmişti.

"Ben bi lavaboya gideyim." Diyerek kalktığımda Nilsu'nun gözleri beni buldu. Onu umursamadan salondan çıkıp hızlı hızlı Emir'in odasına geldim. Kapıyı çalmadan yavaşça açıp içeri attım kendimi. Beni görünce telefonunu bırakıp yattığı yatakta doğruldu, yüzünde şaşkın bir ifade vardı. Açık kahverengi saçları nemli gibiydi, sanırım duştan çıkmıştı.

"Gökçe?" Dedi kaşlarını kaldırıp.

"Konuşmaya geldim." Dedim. Yataktan bacaklarını sarkıtıp öyle oturdu. Çalışma masasının sandalyesini çekip oturduğuma beni izliyordu.

"Niye böyle yapıyorsun?" Diye sordum direkt.

"Ne yapıyorum?"

"Sanki bilmiyorsun Emir abi. Günlerdir bizim eve gelip gitmiyorsun, abimle aranız bozuk gibi, geçen yolda karşılaştık selam bile vermedin!" Dedim hesap sorar gibi.

"Biraz hastayım bir iki gündür." Diye cevap verdi dümdüz.

"Benimle ilgili bir şey mi var?" Dedim biraz kırgın çıkan sesimle. Kendimi Emir'i umursamadığıma ikna etmeye çalışırken, onun bana biraz soğuk davranması bile kalbimi kırıyordu.

"Yok, ne olabilir seninle ilgili?"

"Özgür abiyle abimin mesajlarını okudum, sanki konu benmişim gibi yazmış Özgür abi. Geçen gün hastaydım ya, o zaman mı bir şey dedim? Ateşliyken sarhoş gibi oluyorum."

"Yok, demedin bir şey. Seninle ilgili değil zaten, Özgür saçmalamıştır." Dedi. Hiç tatmin edici cevaplar vermiyordu ve bu durum beni sinir etmeye başlamıştı.

"Sinir ediyorsun beni." Dedim gözlerimi çevirerek. Tekrar ona döndüğümde gülümseyerek beni izliyordu.

"Ne gülüyorsun Emir? Ciddi bir şey konuşuyoruz şurada." Dedim sitemle.

"Emir?" Diye tekrar edince kaşlarımı çatıp gözlerimi kaçırdım. Hiçbir ayrıntıyı da kaçırma zaten!

"Konumuz bu mu?"

Evet der gibi kaşlarını kaldırdı. Kapı iki kez hızlıca tıklatılıp pat diye açıldığında Nilsuyla göz göze geldim.

"Aa Gökçe, ne yapıyorsun sen burada? Tuvalete gitmemiş miydin?" Diye sordu zoraki gülümsemesiyle. Sonra cevap vermemi beklemeden devam etti,