နာရီအနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် မေမေနှင့်တီတီယမင်းတို့ စျေးကပြန်လာကြသည် ။ အထုတ်တွေအများကြီးကိုင်ပြီးဝင်လာကြသဖြင့် အကြင်နာနှင့် တီချယ်ထကာ ဝိုင်းကူသယ်ပေးသည် ။
" အယ် အများကြီးပဲအစ်မရယ် "
" ဟုတ်တယ် ။ နောက်ရက်တွေအတွက်ပါ ကြိုဝယ်ခဲ့လိုက်တာ "
မေမေက ဧည့်ခန်းမှာခဏနေပြီး အမောဖြေနေသည် ။ တီတီယမင်း နှင့် အကြင်နာတို့ကတော့ မီးဖိုချောင်ထဲ ပစ္စည်များကိုနေရာချနေသည် ။
" ခက်ဝါ ... ထိုင်နေပါညီမရယ် "
မေမေက အမောပြေပြီထင်ပါရဲ့ မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်လာပြီး ဝိုင်းကူလုပ်ပေးနေတဲ့ တီချယ့်ကို ပြောသည် ။
" ဟင်းမချက်ရရင်တောင် ခက်ဝါဘေးကနေဝိုင်းကူချင်တယ် အစ်မရဲ့ "
တီချယ်က တကယ်အားနာ နေပုံရသည် ။ အကြင်နာ သည် မေမေနှင့် တီချယ့်ကို ကြည့်ကာ ပြုံးနေလိုက်သည် ။ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ အကုန်လုံးက သူ့အလုပ်နှင့်သူဖြစ်ပြီး အကြင်နာ ကူစရာမလိုသောကြောင့် ဧည့်ခန်းထဲ သို့ထွက်လာလိုက်သည် ။
ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ကာ ဖုန်းသုံးနေလိုက်ပြီး နာရီအနည်းငယ်ကြာမှ တီချယ်လှမ်းခေါ်သည့် အသံကို ကြား၍ ဖုန်းချလိုက်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်သွားလိုက်သည် ။
" ပန်းကန်တွေ ကူသယ်ပြီးစားပွဲပေါ်ချပေးဦး အကြင်နာ "
" ပြီးသွားတာမြန်လိုက်တာ "
မီးဖိုချောင်ဝင်တာသုံးယောက် ဖြစ်နေလို့ထင်ပါရဲ့ အရင်ကထက် မြန်ဆိုစွာပြီးသည် ။ အကြင်နာသည် တီချယ် ကမ်းပေးသောပန်းကန်များကို ထမင်းစား စားပွဲပေါ်သို့ တစ်ခုချင်းဆီချလိုက်သည် ။
အာလုံးပြီးစီးသွားတော့ အကုန်လုံးနေရာယူလိုက်ကြပြီး ညနေစာ စတင်ပြီးသုံးဆောင်သည် ။ ဖေဖေမရှိပဲ အကုန်လုံး မိန်းမသားတွေပဲမို့ စကားတစ်ပြောပြောဖြင့် ။ ဒါနဲ့တင် ညနေစာ စားတာကြာသွားခဲ့သည် ။
ညစာ စားပြီးသည့်နောက်တွင် အကြင်နာ ပန်းကန်ဆေးသည် ဆိုပေမယ့်တီတီယမင်းလာကူပေးသည် ။
တီချယ်ကပြန်တော့မှာမို့ မေမေနှင့် ဧည့်ခန်းတွင် စကားပြောလျက်ရှိသည် ။ တီတီယမင်းအကူကြောင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပြီးသွားခဲ့သည် ။
YOU ARE READING
ချစ်မိသွားချိန်၌
Non-Fictionသူငယ်ချင်းသဘောကျမိနေသော ဆရာမကိုအား ချစ်မိသွားချိန်၌။ အကြင်နာခွန်း × ပန်းခက်ဝါ
