မနက်ခင်းအိပ်ရာကနိုးလာတော့ ကိုယ်ပူလည်းတော်တော်လေးကျနေကာ ညကလောက်ထိနေရအဆင်မပြေတာမရှိတော့ တညလုံးသူနားမှာရှိနေပေးပြီး ကိုယ်ပူကျအောင်တချိန်လုံးရေပတ်ဝတ်တင်ပေးနေတဲ့ Taeri ကိုလည်း ကိုယ်ပူရိုန်တွေတက်နေတဲ့ကြားကအိပ်မပျော်နိုင် မပွင့်တပွင့်မျက်လုံးလေးကနေမြင်နေရသည်..တညလုံးမအိပ်ထားတာတောင်ခုဘေးမှာရှိမနေတော့ အပြင်ကိုထွက်လာခဲ့တဲ့ Jungkook..
အိမ်အပြင်က အဝတ်လှန်းတဲ့ကြိုးတန်းမှာလျော်ထားတဲ့အဝတ်တွေကိုရေခါရင်းလှန်းနေတဲ့ Taehyung..
အဝတ်ခါလိုက်တိုင်း ဖြာထွက်လာတဲ့ ရေမှုန်မွှားလေးတွေကနေရောင်ခြည်အောက်မှာရောင်စုံမီးဖွားလေးတွေဖြာထွက်သွားသလို လေတိုက်တိုင်းလွှင့်နေတဲ့ အဝတ်ပါးလေးတွေကြားကနေလှမ်းမြင်ရတဲ့ Taehyung .
နေရောက်အောက်မှာသေချာမြင်ရတဲ့ နက်မှောင်လှတဲ့ဆံကေသာ နေပူနေတာရယ် ရေခါလို့ရေစင်တာကြောင့် တွန့်ကွေးကွေးသွားတဲ့မျက်ခုံးထူထူလေးနှစ်ခု..
ဆင်းနေတဲ့နှာတံ ထိုနှာတံထိပ်က မှဲ့အနက်လေး တဆက်ထဲမှာပဲ နေပူတာကိုသဘောမကျလို့ဆူယောင်ယောင်နှုတ်ခမ်းလေး တီရှပ်အပါးလေးကိုမှ ဘောင်းဘီဒူးလောက်လေးနဲ့ဝတ်ထားတဲ့ သေးသွယ်သွယ်ခန္တာကိုယ်လေး Jungkook ရဲ့မျက်ဝန်းထဲ ပြည့်စုံလွန်းနေသူကို ခေါင်းလေးစောင်းကာကြည့်နေမိသည်..
" နိုးပြီလား "
ဘယ်လောက်တောက်ကြည့်နေလည်းဆိုရင် Taehyung အဝတ်လှမ်းပြီး အနားရောက်လာတာတောင် သတိမထားမိ ပြုံးပြုံးလေးကြည့်နေမိသေးတာ.
" မေးနေတယ်လေ "
" အင်း "
" သက်သာလား "
" အင်း "
" ပြန်တော့"
" ဟင့်အင်း "
"ဘာ!"
" Taehyung မင်းငါးသွားဖမ်းမှာမဟုတ်လား ငါလည်းလိုက်မယ် "
" ရွာကမျော့တွေက သူဌေးသားတွေဆိုတွယ်တာ မလိုက်နဲ့ ပြန်တော့"
" ခွဲခြားခွဲခြားနဲ့ သူဌေးသားလည်းလူပဲနာတက်တယ်လေ "
စိတ်ဆိုးသလိုအမှုအယာနဲ့ပြောနေတဲ့ Jungkook ကို Taehyung အံ့သြစွာကြည့်နေမိတော့သည်..
ထိုအချိန်ဝင်လာတဲ့ဖုန်း
