1

3.1K 270 43
                                    

"Orada iyi olacaksın," diye güvence vermeye çalıştı Jay. "Teyzen Lana orada ve Sohi'yi hatırlıyorsun, değil mi ?"

Luhan şu an evinden ayrılmış olmanın duygusallığı içinde olmasa gözlerini devirirdi çünkü annesi ciddi ciddi kuzenini hatırlayıp hatırlamadığını soruyordu. Telefonla konuşuyor olsa da onaylarcasına başını salladı. "İyi olacağım anne, sorun değil."

Evet gerçekten sorun değildi çünkü Luhan orada Donny'dekinden daha kötü olamazdı.

Bir alfa olmadığının her zaman farkındaydı -daha önce minyon ve feminen kıvrımları olan bir alfayla karşılaşmamıştı ki hayır, Luhan kesinlikle kendisinin öyle olduğunu söylemiyordu- ama hep bir beta olarak yetişmişti. Herkes, onu tanıyan herkes Luhan'ın beta olduğundan emindi.

Ta ki önceki hafta beden eğitiminde arkasında bir ıslaklık hissedene kadar.

Luhan o anı hatırladığında bile midesinde bir şeyler yer değiştiriyordu. Tam anlamıyla kıyamet kopmuştu. Alfalar bir anda birbirlerine girmişti ve bir şekilde yaydığı koku o kadar güçlüydü ki, betalardan bile kendini kaybeden olmuştu. (Doktor bunu Luhan'ın ilk kızgınlığı olmasına bağlamıştı ama elbette bir gerekçenin sunulmuş olması yaşananları geriye almıyordu)

Luhan birkaç kız tarafından apar topar spor salonundan çıkarılmış ve kendini kaybetmeden hemen önce bastırıcı spreylerle iyi bir yıkanmıştı. Başına bir şey gelmemişti, argo sözlüğüne giren yeni seksüel terimler dışında bir sorun da yoktu ama artık tüm okul onun omega olduğunu biliyordu.

Ve bu hiç iyi değildi çünkü eşi olmayan bir omega olmak için çok yanlış bir zamandı. Nadir olduğundan Luhan'ın türü asla boşa harcanmazdı, genelde sürü başlarındaki alfalara pazarlanırlardı, ki evet bu hiç iyi değildi.

Luhan bu yüzden Cheshire'a yollanıyordu. Annesi haksız sayılmazdı. Jay'in kızkardeşi Lana ve ailesi Cheshire sürüsü içerisinde bir konumları vardı, Luhan için orası güvenli olurdu. Zaten tek istediği omega olmanın utancını bir daha yaşamamaktı.

Cidden çok şey istiyor falan değildi.

"Luhan! Buradayım!"

Adını duyduğunda elinde valiziyle olduğu yerde durdu ve etrafına bakınmaya başladı. Sohi'yi bulmak çok da zor olmamıştı, kız kalabalığın içinde durmuş deli gibi elini sallıyordu.

Yanına ulaştığında genç kız kendini Luhan'ın kollarına attı. Luhan, Sohi'nin ondan iki santim kadar daha uzun olduğu gerçeğini göz ardı etti -evet boy sorununu uzun zaman önce aşmıştı, teşekkürler- ve sarılışına karşılık verdi.

"Bu taraftan," dedi Sohi, ayrıldıklarında heyecanlı görünüyordu.

Luhan yolcu koltuğuna geçerken ona dikkatli baktı. Yok, yok kuzeni sahiden heyecanlı görünüyordu. Dizini sektirip duruyordu, vitese uzanıyordu -ki araba otomatik vitesti- ve Luhan bu kadar hızlı nefes alıp vermenin normal olduğunu hiç sanmıyordu.

Ona uzun uzun Jay'den ve kızkardeşlerinden bahsetti, karşılığında Sohi de Lana'yı ve erkek kardeşlerini anlattı. Luhan, Sohi'den hep hoşlanmıştı, kendine yakın hissettiği tek kuzeniydi o. Bir şekilde birbirlerine benziyorlardı. Luhan sıradan bir omegadan biraz daha baskın; Sohi de sıradan bir betadan biraz daha uysaldı. Bu da onları karakteristik olarak birbirlerine yaklaştırıyordu.

Luhan tam bunu düşünürken Cheshire'dan kimsenin hatta Sohi ve Lana'nın bile onun omega olduğunu bilmediğini hatırladı. Jay bunu ona laf arasında söylemişti, son defa başına gelenler yaşanmasın diye kimseye söylememeye karar vermişlerdi. Luhan'ın iki çantayla gelme sebebi buydu; çantalardan biri bastırıcı, doğum kontrol ve piyasada bir omegayı gizleyecek ne varsa onlarla stoklanmıştı.

Sohi yanında derin nefesler almaya başladığında Luhan dikkatini ona verdi. "Sen iyi olduğundan emin misin ?" Diye sordu endişeyle.

Araba kırmızı ışıkta durdu ve genç kız dudağını ısırarak ona baktı. "Pek sayılmaz."

Kaşlarını çattı. "Neler oluyor ?"

"Bugün bir tanışma var," Sohi alnını direksiyona yasladı ve iç çekti, "Yeni alfayla. Sanırım kusacağım."

"Eee, alfa çok mu..kusulası ?"

Araba tekrar yol almaya başladığında kuzeninin bakışları onunkilerle buluştu -dalga geçiyor gibiydi. "Tam aksi. Böyle bayağı tam aksi Luhan ya."

"Yani kusulası değil ?"

"Tapılası."

Luhan etkilenmemiş gibi kaşlarını kaldırdı. "Yok canım."

Sohi onu inandırmaya çalışmakla uğraşmadı. "Alfanın.. Eşi olacağım."

Luhan'ın gözleri irileşti. "Sen.. Omega mısın ? Ne zamandan beri ?"

"Hayır, hayır değilim ama.." Bir an duraksadı. "Alfaya en uygun eş benim," dedi Sohi gururla. Tüm o özgüvensizlik aniden tuzla buz olmuş gibiydi. "Çevremizde -elbette- bir omega yok," gülümsedi. "Ve omega güdülerine sahip tek beta da benim, yani, tabii ki beni seçeceklerdi."

Luhan zorlukla yutkundu ve bakışlarını kaçırdı. Tamam, omega olduğunu kimse bilmese daha iyiydi.

Öyleydi, değil mi ?

Far as fate, close as galaxyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin