Hi Soulmate (COMPLETED)

The Truth

Eto na po ang update. Thanks po sa pagbabasa aat sa pag vote.. Enjoy lang po! :)

Enzos POV

Pinaglalaruan talaga ako ng tadhana. Kagabi lang ay natanong ko pa si Paul kung nangangarap din siyang magkaroon ng anak balang araw. Yun nga nagkatotoo, magkakaroon na nga siya ng anak.

Nasaktan na nga ako emotionally, super bugbog pa ko physically. Ano bang nagawa ko bakit ako nasasaktan ng ganito. Wala talaga akong gana na makipag usap kay Paul, masyadong masakit eh, mas kaya ko pa ang sakit na tinamo ko dahil sa pagkakabangga sakin. Pero ito? Hai naku ewan ko na lang.

Oo na nagiging bitter na naman ako, sa inyo kaya mangyari yun? Isang gabi na pinagsaluhan ang kilig at saya. Pagkatapos puro luha ang kapalit. Hindi ko na alam kung pagkatapos nito ay magmamahal pa ko. Sobrang durog na ang puso ko. Minsan iniisip ko na sana na tuluyan na lang ako, mas nanaisin ko pang mamatay na lang ako.

Eto na naman siya, hindi man ako nakatingin sa kanya ay nakikita kong ngumingiti ito.

Minsan na iirita nako. Minsan gusto ko siyan tanungin kong bakit andito pa sya ngayon pabalik balik sa ospital. Minsan nakakatulog pa ng nakaupo. Naaawa din naman ako sa kanya pero nangingibabaw pa rin ang inis ko sa kanya.

Siya ang naiwan para magbantay sakin. Hai naku, tulog na tulog ito sa gilid na naka sandal sa ding ding habang nakaupo. Umuwi muna sila nanay sa pension house na tinuluyan nila habang nandito sila cebu.

Naiihi ako. Sinemento kasi ang kaliwang binti ko kaya mahirap bumangon at maglakad. Pero ayaw kong gisingin siya at magpatulong sa kanya.

Unti unti kong ginalaw ang mga paa ko. Pero kahit kulang ang tulog ni mokong ay naramdaman nito ang paggalaw ko.

"dahan dahan lang. Teka tulungan na kita" ang sabi ni Paul sabay hawak sa kamay ko. Pero winaksi ko ito.

"kaya ko na, wag mo na akong tulungan" pag sisinuplado ko.

Hindi na nga niya ko hinawakan pero ramdam kong nasa likod ko siya hanggang makapasok ako sa banyo.

Paglabas ko sa banyo ay andun pa rin siya nakatayo. Tinignan ko siya at nakatingin ito sa paa kong sinimento. Pa ika ika uli akong naglakad papunta sa kama. Nag attempt na naman siya na alalayan ako.

"sabi nang wag mo na kong tulungan" singhal ko sa kanya. Malas ko naman dahil tumama ng malakas ang paa kong may bali sa kama.

"Aray ko...." ang sakit nun huh.. maluha luha na ang mata ko.

"yan kasi, ang tigas ng ulo mo. Ba't kasi ayaw mung magpatulong. Pano pag hindi agad gumaling yan?" sigaw niya sakin. Na tameme na lang ako na parang isang bata na pinagalitan ng ama. "yan kasi ang problema sa'yo eh matigas ang ulo mo" tinilungan niya akong makahiga sa kama ulit.

Pak sheet ang sarap ma nuntok sa sakit ng paa ko.

Pinatong niya ang kanyang kamay sa aking balikat.

"look I didn't mean to yell at you. Alam ko galit na galit ka sakin ngayon at hindi ko ipagpipilitan na ipaliwanag sa'yo ang lahat. Pero sana naman hayaan mo'kong alagaan ka"

Hindi na ko sumagot pa. lumapit siya sa lamesa at binuksan ang isang paper bag at nilagay niya ang laman nito sa isang mangkok.

Lumapit siya at umupo sa tabi ng kama ko. Nakitang kong sopas ang laman ng mangkok.

"oh kain ka muna" sabi niya

Nang aabutin ko na ang kutsara at mangkok ay inilayo niya ito.

"ako na subuan na kita"

"ako na lang"

"tsk, diba kakatapos lang nating mag usap tungko sa katigasan ng ulo mo?" seryosong sabi ni Paul. Sheet hindi ako makakatakbo kasi pilay ako. Parang kanina pa ko sinisindak ng mokong na to ah. Pero wala na rin akong nagawa kundi kumain.

"oy... ang sweet naman. Nakaka istorbo ba ko?" si Amanda pala. Ang lapad pa ng ngiti nito at may bit bit itong basket ng prutas. Kaka irita.

"Amanda" ang sabi ni Paul

Uminit na naman ang ulo ko. Ito yung babaeng dahilan kung bakit nasasaktan ako.

"kumusta ka na Enzo?"

"mukha ba kong okay? Ano sa tingin mo?" sarkastiko kong tugon sa tanong niya.

"Enzo, didirestsohin na kita. Hindi totoo na buntis ako, walang nangyari samin ni Paul nang tumira ako sa bahay niya. Pakana ito lahat ng mama at papa niya. Ang dokumento na pinakita sa'yo, gawa gawa lang iyon. Ito ang tunay" inabot niya sakin ang isang pregnancy kit na negative ang result. "Ginawa ko talaga yan para ma klaro ang lahat. O pano dumaan lang ako dito para linawin ang maga bagay bagay sana maging maayos na din kayo ni Paul at magpagaling ka. Hanggang sa muling pagkikita" at tuluyan na ngang lumabas si Amanda.

"oh, wag nang kumunot ang noo dyan, narinig mo naman yun diba? Hoy magsalita ka naman dyan"

Magsasalita na sana ako pero bigla niya akong ninakawan ng halik.

"ikaw talaga..." sabi ko sabay kurot sa tagiliran niya.

"ilang ulit ko bang sasabihin na wag mong gagawin sakin yan dahil maho horny ako.. bakit kaya na ba ng katawan mo?" inilapit pa niya ang kanyang mukha sa mukha ko.

"tse!"

Tinawanan na naman ako ni mokong.

Ilang araw pa ay pinayagan na ako ng doctor na lumabas. Umuwi na sila nanay at si Paul na ang nag alaga sakin. Dun na rin siya tumira sa dorm na tinutuluyan ko. Kasi kung dun kami sa condo ay siguradong maglalabas masok lang dun ang mama at papa niya para guluhin kami.

Pag galing ng paa ko ay babalik kami ni Paul dun sa lugar namin. Wala na rin akong balak na bumalik pa sa call center na pinagtatrabahuan ko. Siguro babalik na lang ako dun sa pastry shop na pinagtrabahuan ko dati.

Grabe ang pag alaga sakin ni Paul. Alam mo yung parang pag aalaga ng lalake sa kanyang buntis na asawa. Hehe.. kinikilig ako.

Dalawang beses na may nangyari samin pero nahihiya pa rin akong maghubad pag pina paliguan niya ko. Isang araw nga naghubad din ito at nag brief lang para hindi na daw ako mahiya maghubad. Pag ginagawa niya yun ay hindi ko napipigilang mapahimas sa katawan niya, pero pinapagalitan niya ko.

Hai gusto ko nang gumaling tong paa ko para makauwi na kami.

Abangan....