Mühür

Davetsiz Misafir

Söylediği kelime kulaklarımda çınlarken,düşüncelerim beni tekrar boğuyordu.Gözlerim odadaki tüm insanların üzerinde geziniyordu.Onları kaybetme korkusu istemsizce gözlerimin dolmasına neden olmuştu.Hepsi benim için buradaydı.Kimi en iyi arkadaş,kimi baba,kimi ise hatıra..

Derin nefes alarak Brian'ın etkisi altından kurtulmaya çalıştım.Bana ihtiyacı olduğunu biliyorum ama en çok benim ona ihtiyacım vardı.Brian'a kısa ve kaçamak bir bakış attıktan sonra Bella'ya dönerek;

'Gücümü ortaya nasıl çıkaracaksınız?' dedim.

Bella gülerek;

'Şuan gücün oldukça ortada Kristen.' dedi.

Ben ise şaşkınlıkta gözlerimi üzerimde gezdirdim.Soğuktan kızarmış olan ellerime baktım.Ortada parlayan bir ışık veya güç hissiyatı yoktu.

Gözlerimi kayırarak,Bella ile bakıştım.

'Göremeyecek kadar körüm.' dedim alaylı bir şekilde.

Bella ise gülümseyerek;

'Şimdi oldukça yorgunsun,buna yarın devam edelim Kristen.' dedi keskin ses tonu ile.

Ben ise Stark'a bakarak;

'Olur.' dedim ve ayağa kalktım.

Kısa bir süre sonra herkes ayaktaydı.Büyükbabam bana baktı ve sol bacağının yan hizzasında olan elini havaya kaldırarak;

'Senin burada Brian'la kalmanı istiyorum Kristen.' dedi.

Ben ise şaşkın gözlerle büyükbabamı izliyordum.Evet bu hoşuma gitmiş olabilirdi ama büyükbabamı yalnız bırakmak istemiyordum.

'Seninle geleyim büyükbaba?' dedim.

Büyükbabam oldukça ciddi bir şekilde 'Hayır' dercesine kafa salladı.

Ben ise fazla üstelemeyerek teklifini kabul ettim.Brian'a döndüğümde ise yüzünde ki memnuniyet,odayı aydınlatacak derecede fazlaydı.Bu durum gülmeme neden olmuştu.

Büyükbabam,Stark ve Bella kapıya doğru ilerlemişti.Peşinden Tom'da gidince istemsizce elimle Tom'un kolunu kavradım ve;

'Nereye gidiyorsun?' dedim ciddi bir ses tonu ile.

Tom ise omuzunun üzerinden bana bakarak;

'Sadece güvenlik takıntım var.Buralardayım.' dedi.

Hafif bir tebessümle ortamı yumuşatmıştım.Nede olsa benim yüzünden gittiğini sanmıştım.Bu beni oldukça kötü bir hisle karşı karşıya bırakırdı.Nede olsa burası onun eviydi.

Brian'ın sıcak elini belimde hissedince tüm arsız ve dolduruşlu düşüncelerden kurtulmuştum.

Bunu seviyordum,bir dokunuşuyla beni iyi hissetiriyor ve rahatlamamı sağlıyordu. Ona bu yüzden ihtiyacım vardı.

Sadece bu yüzden değil aslında.Ayakta kalmam ve güçlü olmam için,sarılınca verdiği hisle bir ömür yaşamak için belkide dudağımda bıraktığı hazzı her seferinde daha çok istediğim için.Ama en önemlisede varlığına ihtiyacım olduğu için.

Kafamı iki yana sallayarak;

'Ve birçok için..' dedim.

Brian gözlerini üzerime dikerek ne demek istediğimi kestirmeye çalışıyordu.
Biran Stark'ın burada olmamasına dua ettim.Nede olsa,Brian'ın anlımsız yüz ifadesini,cevaplaya bilirdi.Ve bu beni oldukça utandırırdı.
Brian'a baktım ve;

'Hiç.' dedim gülümseyerek.

...

Tom'un kapıyı kapatmasıyla,koltuklara doğru ilerledik.

Brian karşıma oturdu.Gözleri üzerimdeydi ve bundan zevk alıyordu.Ben ise ellerimi önümde birleştirerek;

'Benden gizlediğin ve bilmem gerekli olan şey nedir Brian?' dedim.

Brian gözlerini kaçırarak,yayıldığı koltukta kaskatı kesilmişti.Üzerindeki t-shirtı düzelterek;

'Bunun zamanı var Kristen.' dedi.

Ben ise gözlerimi olduğundan fazla açarak;

'Benden birşey gizlemeycek tek kişinin sen olduğunu düşünüyordum Brian. Ama yanılmışım.' dedim ayağa kalktım.

Brian'ın beni kucağında taşıyarak getirdiği odaya doğru ilerledim.

Ah o lanet olay !

Kapının gıcıdıryan kolunu geriye çevirerek,odaya girmiştim.Yatağa geçerek sırtımı kapıya doğru çevirdim ve uyuma pozisyonuna geçtim.Kısa bir süre sonra gelen ayak sesleriyle kendimi toparladım.
...

Kısa bir süre sonra içeri girdi ve kapıyı üzerine kapattı.Ama bir terslik vardı Brian böyle yapmazdı.Önce bana seslenirdi ve yanıma ilerlerdi.

Hayır lanet olsun !

Sakin ol Kristen ve birşey olmamış gibi yapmaya devam et.Kısa bir süre sonra yatağa dizini koyarak,kulağımın arkasından bana yaklaştı ve eliyle ağzımı kapattı.
Dışardıdan vuran loş ışık yüz hatlarını ortaya çıkarmıştı..

Bu Jordan'dı.

Canına susamış olmalıydı...