That Strange Feeling Called... LOVE

Chapter 22

Rhian's POV

Naalimpungatan ako ng maramdaman kong wala akong katabi ngayon sa kama. Napaupo ako. Umalis na siya? Hindi manlang ako ginising?! Ugh! I frowned. Akma akong tatayo ng makaramdam ako ng lamig. Fuck! Wala pala akong shirt na suot. Wa-Wait! Kyaaaaaa!! *gulp* Nag flashback sakin ang nangyari kagabi. A-Ang init ng mukha ko!! (>////////<)

W-We almost made loved kagabi?! (O///////O)

Erase!

Erase!

I shrugged my head to erased the thought. Natawa ako sa sarili ko. Ang aga aga Howell!

Pumasok ako ng bathroom para magshower muna. Maaga pa naman for the meeting mamaya sa producer ng next event na pupuntahan namin ni Liz.

Tsk! Naaalala ko nanaman yung scene kagabi. Hindi ko maiwasang hindi talaga mapangiti. Sorry naman kung paulit ulit ako! Nagmamahal lang po! (^.~) Hihihi

Ramdam ko yung mga ipinagbago ko sinced i met her. Nagbago ang perspective ko sa buhay and most specially sa love. Lagi niyang pinapaalala na may 'True Love' through her touched, kissed, ang hugged na hindi ko talaga pinaniniwalaan dati in my past relationship. Hindi talaga ako naniniwala sa forever na sinasabi ng ibang tao. Psh! Forever really doesn't exist! Bitter na kung bitter pero i know its not. The only consistent in life is CHANGE. Pero Glaiza told me na kung para sakin walang forever, in our relationship and the love that we have is 'For Keeps'. Thanks God at pinararamdam niya sakin na that 'For Keeps' is true and it exists.

Pinatay ko ang shower at kinuha ang bathrobe ko habang hinayaan ko munang nakalaglag pa ang basa basa kong buhok. Lumabas ako ng kwarto para magpadeliver nalang ulit ng food ng may maamoy akong mabango sa kitchen.

Ang bango talaga..

"Lab?" nagtatakang tawag ko sa kanya habang papalapit sa kitchen.

And there i saw her. Nakaharap siya sa stove, mukhang di niya ako narinig dahil busy siya sa pagluluto ng.. hmmmm? pancakes? \(^o^)/

Glaiza's POV

"Holy Shit!" sigaw ko dahil nagulat ako ng may biglang yumakap sakin from behind. Ansakit! (T.T) napaso ako sa pan.

"Oh my gosh lab?! are you ok?!" hysterical na tanong ni Rhian. Kinuha nito ang kamay ko and... place it on her mouth. (O//////O) Holy crap! i blushed!.

"Masakit pa ba? im so sorry." tanong ulit nito hawak parin ang kamay ko.

A-Ang bango niya. Mas mabango siya kesa sa pancake na niluluto ko. A-And the way that freakin water run down through her skin was so damn hot! Na-Nanginging ang tuhod ko!! Damn it! i feel weak!

"I I-Im o-okay lab.."

Glaiza relax! Tumalikod ako at humarap sa stove. Hindi nanamn ako makahinga! Ugh!

*inhale*

*exhale*

"Are you sure?" tanong ulit nito at yumakap ulit sa likuran ko. Amoy na amoy ko nanaman siya.

"Y-Yeah, napaso lang." sagot ko.

"Sorry.." sabi niya and give a peck on my neck.

"Lab, upo ka na dun. Kakain na tayo." sabi ko sa kanya na pilit kong pinipigilang hindi humarap habang siya patuloy ang paghalik sa leeg ko.

Shit Rhian please! Stop. Hangga't may control pa ako sa sarili ko.

"Pwede bang.. ikaw nalang ang kainin ko?" pabulong na tanong nito.

That's it! humarap ako sa kanya and i kissed her passionately. Grabe kasi manukso lagi ang babaeng to! Hindi manlang ba siya sasablay kahit isang beses lang?

"Lab, magbihis ka muna kung ayaw mong totohanin ko ang sinabi mo kanina." bulong ko sa kanya.

Nagsmirk siya at humiwalay ng yakap sakin.

"Sige, bihis muna ako lab. I'll eat you later... Oh! I mean I'll eat with you later." she said and winked bago siya maglakad.

"Howel?! sumosobra kana!" sigaw ko. Syempre echoss lang yun. Hahaha. I love it when she became naughty sometimes, lalo siyang nagiging cute. (^.^) Narinig ko pa ang pagtawa niya habang paakyat ng sa kwarto. Hinarap ko ulit yung kalan.

"Oh shit!" halos uling na yung pancake na nakasalang! Nakalimutan ko na dahil sa kalokohan ni Rhian. Tsk!

Hinango ko na ito at naghanda ng almusal. Miya miya bumaba na din si Rhian so we start eating.

Balak ko na palang mag open sa kanya about the true me one of this days. I want her to love the real Glaiza Galura Sekir, and i hope she still love me despite of being a mafia boss.

"Lab, nga pala. Are you free this Saturday?" tanong sakin ni Rhian habang nakain kami.

"Why? Ahmm.. I just have a meeting with a certain person." sagot ko sa kanya. Hindi ko sinabi ng diretso na i need to meet Mr. Collins para sa update ng company ko na pinapalakad niya.

"Nevermind. May meeting ka pala." sagot nito.

"No. Tell me kung bakit. I'll cancel that meeting."

"Wow! lakas ng loob mong magcancel ng meeting ha? Wag na mawalan ka pa ng trabaho. Baka sponsor pa yan ng concert mo. Forget it nalang lab ok?" she said and smiled.

"Lab, Tell me. Seryoso ako. Mas mahalaga ka compare sa kahit ano. So please... What is it?"

"Ok, ok. Ahmm.. may interview kasi ako sa PEP by Saturday. Can you go with me?" tanong niya.

"Sure! yun lang pala akala ko naman kung ano na. Sige, sama ako." i said.

"Yey! walang bawian." sabi nito and give her sweetest smile. Bakit parang ang saya saya niya naman ng pumayag ako. Psh. may binabalak siguro ang babaeng to.

"Bakit ang saya mo ata?" nagtatakang tanong ko.

"Wala lang." sagot nito habang patuloy na kinakain ang pancake sa plato.

Nagkibit balikat nalang ako. Malalaman ko din yan sa Saturday. Baka naman masaya lang siyang nakasama ako. Wiiee! kinikilig naman ako. (^_____^)

After naming kumain, we decided na magpunta sa mall. Pampalipas oras lang dahil may usapan pa kami ni Patty at may meeting din naman daw si Rhian with her manager.

Pinagtitinginan kami ng mga tao dahil bukod sa napakaganda ng girlfriend ko, remember she's a model and a car racer kaya marami ang nakakakilala sa kanya. And ehem! hindi naman sa pagyayabang ano po? sikat ang banda namin, marami kaming fans na sumusuporta sa nga albums, concerts, gigs at mall tours namin in and out of the country. Pero buti nalang at medyo nahihiya pa silang lumapit at mag papicture though pasimple silang kumukuha ng litrato habang naglalakad kami.

"Lab? hatid na kaya kita sa makati? madami na ang nakakakilala sayo. Baka ma-issue ka pa neto." sabi ko sa kanya ng mapansin kong may mga sumusunod na samin.

"Lab, its ok. Hayaan mo lang sila." she said and smiled at me. Lalo naman nitong hinigpitan ang pagkapit sa kamay ko.

Hindi ba siya nagaalalang lumabas lahat ng ito sa social media? Tsk! Pasaway talaga ang babaeng mahal ko.

After 30 mimutes nagyakag na din siyang umalis. Hinatid ko na siya bago ako magpunta sa Underground kung saan kami.magkikita ni Patty.