That Strange Feeling Called... LOVE

Chapter 28

A/N: Yay! It's really nice talking to a complete stranger. Nawala stress ko that day. Thanks! :* *kurot* :D

Glaiza's POV

Grabe! Nabasa niyo ba?! Nabasa niyo?! (-///////-) Ugh! That gorgeous love of mine! Ang galing mang bitin! :(( Nandun na eh! Konting konti nalang! I think one inch nalang papunta na eh! Tapos babanat bigla ng 'Let's eat?' THE FUCK! Grrr!!

Hanggang ngayon nanginginig pa rin ang katawan ko sa pinag gagawa niya sakin kanina. What if natuloy yun? Yiiiiieeee!!!! (^__________^) ganyan kalapad ngiti ko. Hahaha

Gumanti siguro yun dahil sa ginawa ko kagabi. Halata namang badtrip siya kaninang nagising siya eh. Hay! ( -.-)

Pero buti nalang nakabawi ako kanina sa kitchen habang nakain kami. Ayaw kasing tumigil eh! Sukat ba namang sa harap ng magulang niya at nakain pa kami ha! Mangaakit siya ng ganun?! Buti nalang natauhan siya sa sinabi ko. Wahahaha.. (^_____^)

Hindi parin ako umiimik sa kanya hanggang ngayon. Nasa kotse na kami pabalik sa condo niya. Ihahatid ko lang siya and then diretso na akong studio para paghandaan ang mall tour mamaya.

"Lab? Still mad?" finally may nagsalita sa aming dalawa.

Di ako sumagot. Diretso lang ang tingin ko sa kalsada. Ayokong tumingin sa mata niya at baka ako pa magtuloy ng unfinished business niya. Fresh na fresh parin sakin lahat kanina.

"Lablab ko? Peace na tayo." sabi niya ulit. Nakita ko sa gilid ng mga mata kong nagtatanggal siya ng seatbelt tsk! Ano nanaman bang ginagawa niya? Kulit talaga nito. Hahaha hindi naman ako galit sa kanya eh. Pinapakalma ko lang sarili ko dahil sa effect niya sakin kanina.

"Put that fuckin seatbelt back!" Oh no! I didn't mean to sound angry. Naku patay! Hahaha.

"Lablab ko naman eh.. Bati na tayo please?" she said and pout.
Kumilos siya palapit sakin at yumakap sa bewang ko tsaka niya hinalikan ang dulo ng left shoulder ko. Ayan nanaman siya! ( -.-)

"Lab, nagdadrive ako. So please ibalik mo na yang seatbelt mo at behave." i said. Ngumiti naman ito.

"Yes lablab!" sagot niya at nag salute pa na parang pulis bago humalik sa lips ko.

Napabuntong hininga nalang ako. Grabe talaga! Simpleng gestures lang ang lakas ng impact sakin! Tsk!

Umayos siya ng upo at ibinalik nga ang pagkakakabit ng seatbelt niya, nangalumbaba siya at tumingin sa labas.

Pasimple akong sumulyap sa kanya. And i saw that she was staring seriously in the air. Shit! Wala na ngang emosyon yung muka niya ang ganda ganda parin! Pero ano naman kayang iniisip nito?

Inabot ko ang kamay niya at pinisil ito. Lumingon naman siya sakin.

"A penny for you thought Ms. Gorgeous." i said with a smile still looking in the road. Natawa naman si lablab. Humarap itong maiigi sakin. Sumulyap ako saglit sa muka niya. Damn! Yun nanaman yung nakakaloko niyang ngiti!!
Is there something about to happen? Holy crap! Ang manyak ko na talaga because of her!

"Ms. Gorgeous? Are you refering to yourself?" balik na tanong niya.

Hindi ko napigilang matawa ng mahina. Babanat pala siya kaya ganun nalang makangiti. Hahaha. Minsan talaga ang hirap basahin ng nasa utak nito.

"You never failed na ibalik sakin lahat ng banat ko." i said and pouted my lips.

Tumawa siya. "What? Im not aware na naibabalik ko. *wink* Ang hot mo kasi palagi kaya kusang lumalabas sa bibig ko yung mga yun." she said.

"Breezy talaga ang lablab ko." nakangiting sabi ko at kinurot ang pisngi niya.

"Hey! (-.-) masakit yun lab." nakasimangot na sabi niya.