That Strange Feeling Called... LOVE

Chapter 49"

Rhian's POV

Happy Pride! 🏳️‍🌈 Kahit alam na alam kong  tapos na ang Pride March kapag naipublish nanaman ni author ang chapter na to. (-_____-)

I hope all of you are living happy. Enjoying life at its finest. Sa lahat Ng naka attend Ng Pride March ay nakadama Ng sayang at pagmamahal sa bawat Isa. Sana kahit sandali ay nakalimutan niyo na may mga tao sa Mundo na ayaw sa mga may bahagharing dugo. I think we all have this different kind of experience sa mga homophobic. Iba ibang experience pero pareparehas tayo ng ipinaglalaban. LGBTQ+ Rights is Human Rights.  Pare parehas din tayong nasasaktan sa mga salitang hindi manlang nila iniisip bago ilabas sa mga bibig nila. We can't please everyone. Yung iba hindi kaya i-handle so in the end they commit suicide. Some are lucky to have their very understanding family, na handa din sila suportahan kahit anong mangyari. Minsan sariling family mo pa ang mag down sayo.

I am new to this kind of relationship and tulad ng iba, naranasan ko ding sabihan ng masasakit na salita. It was when I post our picture sa Instagram account ko, may mga nagcomment dun na against sa relationship na meron kami ni Glaiza.

'sinasayang mo ang ganda mo sa kanya Rhi.'

'my God! Hindi kakalat Ang maganda mong lahi kung kay Glaiza ka mapupunta, sakin ka nalang Rhian!'

'that is against Christianity!'

'very immoral'

'you are not a good example sa mga kabataan.'

That time Hindi ko napigilan ang sarili ko na magreply..

"Being one of LGBTQ+ is not a sin, mas kasalanan yung mga lumalabas sa bibig niyo po na Hindi magaganda just to say something against us. We all can love whoever we want. C'mon guys, being homophobic won't make you a cool person or a better person or even a saint. God bless us all. 😊 Love is Love"

Nakita kong maraming sumuporta sa pagreply ko sa mga bashers. Ayokong ipahiya sila, all I want is to make them realize something.

Since Glaiza and I become couple hinanda ko na ang sarili ko sa mga pwedeng sabihin ng mga tao, lalo na public figure kami pareho. Pero masakit parin pala kapag makakarinig ka ng hindi maganda sa kapwa mo. We are blessed na tanggap kami both sides Ng family namin. You can't choose who you love. It's like one day you're straight and then bigla paggising mo na inlove ka na pala sa kanya.

Pero kahit papaano I am happy sa nagiging progress at pagtanggap nila paunti unti sa community natin.

You need to accept and love your self kasi walang gagawa nun kundi ikaw. You need to fully accept and embrace kung sino ka in order for other people to accept you. It's hard, I know. Kahit ako nahirapan tanggapin sa sarili ko na all of a sudden I'm in love with Glaiza. Pero nakita ko kung gaano siya kabuting tao, and that makes me realize that this girl deserves to be love. And I'm the lucky one who owns her heart.

Nawala ako sa pagmumuni muni habang nakatingin sa bintana ng kotse ng may humalik sa pisngi ko.

"Lab?" Nagtatakang tanong ko. And then I noticed na nandito na kami sa mall na pagkikitaan namin ni Bianca.

"Kanina pa ang lalim Ng iniisip mo Lablab, tell me what is it?" Tanong niya sakin habang hawak hawak at hinahaplos haplos ang kamay ko.