That Strange Feeling Called... LOVE

Chapter 26

A/N: Hi guys!! :) thank you! thank you talaga sa mga patuloy na nagbabasa. Thank you sa pagsakay sa kabaliwan ng malikot kong isip. Wahaha :D And welcome sa mga new readers! Enjoy guys!

P.S thank you nga pala sa mga patuloy sa pagboto ng TSFCL!! love you all! :* ;)

Rhian's POV

UGH!! (>.<) hindi talaga ako makatulog! (T.T) ano na kayang ginagawa ni lablab baka naman nananaginip na yun. Hmmm.. ako kaya ang nasa panaginip niya? (^______^) waahh! kinikilig ako! hahaha..

Di ko na kaya, baka abutin ako ng umaga sa kaaantay na dalawin ako ng antok. Tumayo ako at dahan dahang binuksan ang pinto at naglakad papunta sa kwarto kung nasan ang puso ko.

Sana hindi siya naglock ng pinto. Huhu.

"Ninja moves?"

Muntik na akong mapasigaw sa gulat. What the?! Shit! si Nadine!

"Oh! Hi Nads! hehe" bati ko sa kanya na nilgyan ko ng ngiti na alam kong halata nyang alanganin.

"Dear sister, gagapangin mo si Glaiza noh?" bulong nito na iniiwasan ding magingay.

"W-What?! H-Hoy! ang dumi ng utak mo! I just want to check if she's okay." sabi ko.

Alam ko namang hindi yan maniniwala eh. Pero malay niyo naman na tama siya.. gagapangin ko si Glaiza ala Sadako. Hahaha

"Ahh.. okay. Sige, balik na ko sa room ko. Enjoy!" paalam nito habang pinipigilang lumakas ang tawa.

"Nads?! Bwiset ka anong enjoy?!" sigaw ko sa kanya pero sapat lang para marinig niya.

"Asus! kunwari pa to. Sige na bye!" she winked bago pumasok sa kwarto niya.

Urgh! Nangiinsulto ba siya?! eh wala pa ngang nangyayari samin eh. (-.-) Muntik.. pero hindi natuloy.. sayang!

(>///////<)

hahahaha.. andumi ng utak ko! dahan dahan kong pinihit ang door knob para buksan ang pinto.

Wala siya sa kama?

Pinakiramdaman ko kung nasa CR at hindi naman ako nagkamali. Narinig ko pa ang hikab niya.

Humiga ako sa kama. Dito ko nalang siya iintayin.

Nakita kong nakapikit pa siyang lumabas at naglakad pabalik. How cute!

and how hot she is!

Naka short shorts lang kasi si lablab at black na sando. Kahit simpleng suot parang ang bongga bongga sa kanya. Bakat na bakat ang curve niya. Omg! Rhian pinagnanasahan mo nanaman siya!

Paghiga niya sa kama niyakap ko kaagad siya. Naramdaman kong napapitlag siya dahil sa gulat. Natawa ako.

"OH MY GOD!! (O.O)" sigaw niya na nanlaki ang mga mata. Mas lalo akong natawa. Ang cute!

"Hahaha! Lablab bawasan mo nga ang pagko-coffee mo. Lagi ka nalang nagugulat eh" sabi ko at yumakap pa lalo sa kanya. Inilapit ko ang mukha ko sa leeg niya, bakit ba habang tumatagal lalong bumabango si lablab? Hmmmm..

Hinampas niya ako ng mahina sa braso.

"Walanghiya ka! lagi ka nalang sumulpot. Mamamatay ako sa sa gulat eh." sabi niya with matching pout. Cuttttieee gorgeous!

"Wag lalab! Gusto ko mama-matay ka sa pagmamahal ko." sabi ko at nag wink sa kanya.

"Ah.. so gusto mo talaga akong mamatay? ayaw ko na sayo lablab." sabi niya na naglungkot lungkutan. Hahaha.

"Lablab hindi sa ganun. Kung may mangyayaring masama sa isa satin gusto ko ako nalang. Dahil kapag nawala ka lablab... wala ng kwentang mabuhay kasi dala mo yung heart at soul ko. Tsaka bakit ba death ang pinaguusapan natin?"