The Badboy And My Life || ✔

18.

P.O.V Lauren

Mijn mond was open gezakt omdat daar de mooiste ketting lag! Het was een hartje met daar op 2 auto's een camaro en een mustang. 1 woord prachtig gewoon. Mijn ogen vulde zich met tranen van blijschap. Dit is het mooiste cadeau dat een jongen ooit heeft gegeven. 'H-het i-is prachtig!' Stamelde ik en keek hem in zijn ogen, er was een aparte glinster in. 'Echt? Waarom huil je?' Vraagt hij bezorgd. 'Ik huil niet, dit zijn tranen van geluk.' Lachte ik en ik zie dat zijn wangen een beetje rood werden, zo cute als een jongen dat doet!

'Kom dan gaan we naar binnen!' Schreeuwt hij enthousiast. Jep die heeft er zin in ookal weet ik niet wat me te wachten staat achter die deur. We stappen naar binnen en gaan naar de woonkamer het is helemaal donker wat niet normaal is, ineens springen er mensen tevoorschijn en roepen in koor 'GELUKKIGE VERJAARDAG!' het leek net of ze het hadden ingestudeerd grappig! 'Lau je dacht toch niet dat ik je verjaardag was vergeten?' Vraagt Bran. 'Vanmorgend dacht ik van wel, maar nu niet meer!' Zeg ik glimlachend. 'Wie zijn idee was dit eigenlijk?' Vraag ik. 'Van mij babe.' Zegt Duke met een zwoele blije stem. Ik kreeg het warm van binnen, ik keek de andere kant op en zag in mijn ooghoeken dat hij een grijns had. 'Cadeautjes tijd!' Zingt iemand ik draai me om en zie dat Alice op tafel is gaan staan, blijkbaar is mijn klas hier.. zucht. Ik kijk haar aan met wat ze allemaal aan het doen is. 'Lau? Kun je even naar voor komen?' Vraagt ze, maar ik negeer het en blijf gewoon staan. 'Lau? Lauren! Kom naar voor ik weet dat je het haat ookal ken ik je nu nog maar 3 maanden!' Zegt ze hopeloos.

Ik negeer het nog altijd maar iemand moet het weeral verpesten door mij naar voor te duwen. 'Dankje wel Duke!' Grijnst Alice naar hem. Ik draai me om en geef hem een dodelijke blik, hij begint dramatisch te doen daarna legt hij zijn hand op zijn hart. 'Awh recht in het hart!' Fluistert hij sip. Ik begin hard te lachen en ik zie dat hij er ook om moet lachen. Ik draai me weer om naar Alice die aan haar speech begint. 'Zo Lauren, hier zijn we dan bij je 18de verjaardag. Eigenlijk zou die speciaal moeten zijn, maar dat is ie ook want het blijkt dat mijn beste vriendin de beste coureur en drifter van de wereld is. Maar iedereen mag het nu weten dat ze dat is zij is Dé Lauren Smith niemand had het van je verwacht meid! Maar we zijn zo blij dat we jou als vriendin, klasgenoot en familie hebben jij staat voor het onverwachte! HAPPY BIRTHDAY GIRL!' zegt ze enthousiast en een beetje droevig. Er rolt een onverwachte traan over mijn wang maar veeg hem snel weg. Ik been tussen de mensen naar mijn vriendin als ik haar heb gevonden knuffel ik haar.

'Lauren!' Roept/schreeuwt iemand. Ik draai me in de richting en zie daar Martijn, Dimitri en Micheal staan zwaaien. Ze konden toch niet komen en had mijn verjaardag's cadeau al gehad maar nu ik er aan denk ik heb het nooit gezien zouden ze het vergeten zijn? 'Hadden jullie geen cadeau voor mij?' Vraag ik. 'Jawel cupcake!' Zegt Michael. 'Wat jij bent zo dronken shithead!' Zeg ik lachend. 'No shit sherlock! Maar om terug te komen het is je verjaardag, dus ik vraag je om naar buiten te gaan.' Zegt hij enthousiast. 'Maar eh ik eerst hea!' Roept Martijn. 'Hier,' Hij geeft het cadeautje en ik maak het open het is een Samsung galaxy S6 edge plus! Die wou ik al lang! 'Dankje!' Schreeuw ik en omhels hem en knuffel hem stevig. 'Lau?... Lucht!' Piept hij, ik laat meteen los en hij neemt opgelucht adem. 'Graag gedaan!' Lacht hij waarom hij altijd lacht? Weet ik niet hij is gewoon altijd vrolijk!

Ik wandel naar buiten Dimitri staat me al op te wachten. 'Kom maar mee jarigejop!' Grinnikt hij. Ik volg hem naar de acher kant van het huis. 'Lau!' Roept Brandon blij vantijd is het toch een rare gast hoor! 'Ja?' Zeg ik. 'Kom!' Roept hij ongeduldig. 'Ja ja zeur! Ben er toch wat is het probleem nu?' Vraag licht geïrriteerd. Als ik aan kom trekt mijn broer me mee, ik moet moeite doen om niet te vallen. Uiteindelijk komen we in mijn oude garage die leeg was inderdaad was want nu zie ik een zeil met daaronder de contouren van een auto. Wijzend met mijn vinger naar het zeil en kijk ze vragend aan. 'Ga er maar naar toe!' Zeggen ze. Ik loop naar het zeil maar trek het er nog niet af met mijn vinger ga ik over het zeil ik sluit mijn ogen en trek het zeil er langzaam af. Even blijf ik zo nog staan, ik zucht diep en open mijn ogen dit had ik nooit verwacht! Ik wou wel de nieuwe maar dan moest ik ook alles weer gaan zitten verbouwen daarom dat ik generatie 5 maar heb en nu krijg ik even doodleuk een mooie rode Chevrolet Camaro ZL1 generatie 6! Deze mensen zijn gek!