Karaoğlu - Kabadayı Serisi (2)

''Güzel Günler Göreceğiz Çocuklar''

Merhaba...Keyfiniz inşallah yerindedir... Ufak bir de Demir Karaoğlu'ndan alıntı paylaşmak istedim...:) Medyaya koyduğum şarkıyla okumanızı tavsiye ediyor ve görüşlerinizi bildirmenizi isteyerek sizi alıntıyla yalnız bırakıyorum. Lütfen oy ve yorumlarınızı benden esirgemeyin...Keyifli okumalar... :)

Alıntı

''Güzel Günler Göreceğiz...''

Öldürdüğüm adamın kanını elimde görmek değildi beni rahatsız eden.

Beni rahatsız eden pislik akan kanın bulaşmasıydı. Çığlıkları hala kulaklarımdaydı ama umrumda değildi. O şerefsizin hak ettiği daha fazlasıydı.

Bana doğru gelen polisleri gördüğümde elimdeki bıçağı yere koyup diz çöktüm.

Ellerimde soğuk kelepçeleri hissetmek bir an kanımı dondurdu.

Kötü de olsa ben birini öldürmüştüm.

Kötü de olsa bende kötülüğe bulamıştım ellerimi...

Hapse atılmak değildi derdim de ben karanlığı sevmezdim. Karanlıkta insan üşürdü be... Annesini isterdi. O koksun isterdi her yanı...

Ben hiç anne kokusu bilmedim ki şimdi neden burnumun direği sızlıyordu.

Koğuşa girmemle sarı kafalı bir devle çarpışmam bir oldu. Kaşları çatık,mavi gözlüydü ama bakışları sıcaktı. Sanki adam gibi , kan gibiydi.

Sonraki birkaç gün o beni tarttı ben onu.

Tuvalette saldırdığında bir puşt nereden çıktığını anlamadığım sarı kafa gelip eliyle kibrit çöpü kırar gibi kırdı adamın elini...

''Ulan ayıp be birazını da bana bıraksaydın ya densiz sarı...'' Bana hışımla dönen sarı kafadan tırssam da belli etmedim. Serde erkeklik vardı ne öyle tırsak tırsak geri çekilecektim ki...

''Benim adım Derya...Derya Kurdoğlu...'' Dudaklarımda bir tebessüm yaklaşıp başını başıma dayadım. Lan kim bilirdi ki adam gibi adamlar hala vardı.

''Adın,sanın değil de kardeş bundan sonra canımsın sen kanımsın... İste canımı iste kanımı vereyim...Bende Demir Karaoğlu...'' Geri çekildi. Başıyla onaylayıp çıktı. Bende arkasından...

O an anlamıştım ki kan olmak değildi mesele aile olmak hiç değildi asıl mesele güzel bakmak,güzel görmek en çok da insan olabilmekti. Bu sarı dev bana hiçbir nedeni yokken arka çıkmıştı ya şimdi anlıyordum ki güzel insanlar hala vardı ve hep olacaktı.