12. Bölüm ''Güzel Sevmeyene Adam Denir Mi?''

14.3K 1K 86
                                    

Merhaba nasılsınız küçük ailem? :) Ben yine büyük büyük özledim sizleri...Bu bölüm bol hüzün ama sonu yine sizi güldürecek bir bölüm oldu ve evet artık nişanı yapıyoruz...

Yorumlarınızı okumak beni yeni bölüme öyle güzel motive ediyor ki dilerim esirgemezsiniz...Medyaya eklediğim şarkıyla okumanızı tavsiye ediyorum ...Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum...Keyifli okumalar...:)




12.Bölüm '' Güzel Sevmeyene Adam Denir Mi?''


''Asıl Marifet Buluttaydı...

Ama Herkes Yağmura Şiir Yazdı...''

Cahit Zarifoğlu


''Pamuğum hadi kalk hamama..''

 Ya Allah'ım bir adam kaç şekilde sınanırın en açık şekli ben ve babaanneme bakan herkes anlardı.

Tabii bir de ahu gözlümün nişan için giyeceğim diye tutturduğu elbiseye benzemeyen elbiseyi görseler...Bence o bikiniydi ama elbise diye kandırmışlardı.Elbiseyi o uyurken gömüp ruhuna da fatihamı okuduktan sonra tam üç gün benimle konuşmadı.

''Bana bak aynı babana benzemeye başladın Demir...'' 

Babaannemin lafıyla başımı kaldırıp göz göze geldim onunla.

''Onu hatırlamıyorum...''

 Yaşım küçük değildi onları kaybettiğimde ama hep çalışırdı babam...Hep birilerine yardım ederdi.

'Birilerine faydamın dokunmadığı gün ben nasıl hesap veririm bize bunca şeyi verene derdi.' Babaannem yanıma oturup saçımı okşamaya başladığında hemen başımı kucağına koydum.

''Kara oğlum benim...tontişim,güzel bakışlım...koyun gözlüm...''

Bunun sonu hiç iyi yerlere gitmiyordu.Başımı kaldırıp babaanneme baktım.

''Babaanne ya..gelmişim kaç yaşına hala mı ya? '' 

Başımı eliyle ittirip tekrar dizlerine bırakmamı sağladı.

''Bak Demir...baban çok sağlam adamdı...o hak yemezdi oğlum...yedirmezdi. Biliyorsun en büyük sevdası annenden sonra doktorluğuydu. Senin de...'' Dediği sırada sözünü kestim.

''Ben doktor olamazdım babaanne.Ben babamı çok özlerdim o nöbetteyken...ben hiç babamın beni yatırdığını hatırlamıyorum.Annemin de...'' 

Babaannemin eli durdu.Derin bir iç çekişten sonra tekrar saçlarımı karıştırmaya başladı.

''Demir yemin ederim sana en iyi babaanne olmak için elimden geleni yaptım..Sen benim pamuk şekerimsin...balım,pekmezim hatta...'' başımı kaldırıp yüzünü avuçladım.

''Babaanne sen benim süper babaannemsin hatunum...sen var ya...'' Diye devam ederken duyduğum kıkırtıyla başımı kapıya çevirdim...

Allah be...

Sabah,öğlen,akşam hatta yedi gün 24 saat bana yüksek doz damardan Gülüm verselerdi ya...

Enseme yediğim şaplakla kaşlarım çatıldı.

''Yedin be pamuğum...''

''Babaanne evcil hayvanın mıyım ben senin.Haysiyetime-''

Elini kaldırıp vuracakken kaçırdım başımı.Tam zafer nidası atacakken başıma bu sefer yastığı geçirdi. Gülüm artık kahkahalarla gülmeye başladığında yataktan doğrulmamla çığlığı bastı benim hatunlar.

Karaoğlu - Kabadayı Serisi (2)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora