GULONG-GULO ang isip ko at hirap na hirap na ang puso ko. Damn this fuckin' feelings. I hate dealing with this shi'ts.
I thought I like him... but i was totally wrong.
I don't just like him... I'm already in love sa put'anginang ga'gong yon.
Matapos kong makita ang tagpong yon' ay dali-dali kong inayos at niligpit ang gamit ko.
Ni hindi ko nga alam kung ano na ang pinagsususuksok ko sa bag. Nakita ko lang kanina na pati stapler at puncher ay naipasok ko. Damn.
Wala na akong pake kung mabawasan ang sweldo ko dahil undertime kulang ako ng 1 hour.
"Damn you, Sirena ka!" I shouted at the top of my lungs. Ako lang naman ang nandito sa unit ko at soundproof ito.
Tinignan ko ang orasan. Alas onse y'medya na pala. Siguro ay nagpapakasarap na ang dalawang yun.
Habang ako nakasalampak sa couch clutching a bottle of jack daniels. Mukha ako miserable.
But, I don't care.
Gusto ko ng kausap ngayon. I tried searching for my phone. Ngunit nagulo na yata lahat ng gamit pero wala parin.
Hinilamos ko nalang ang kamay ko nang marealize ko na naiwan ko ito sa opisina. Stupid.
Argh. Hindi ako makatulog. Damn.
Sino ba naman ang makakatulog kung sawing-sawi ang puso mo?
Diba bakla siya? Dapat nandiri iyon! Pero kanina parang sarap na sarap pa ang hinayupak.
And again, those tears i'm fighting back poured down. Tangna lang. Bakit ko pa kasi napagplanuhang akitin siya?
Nagbackfire lang pala ang plano ko. I fell hard.
●●●●
NAGISING ako dahil sa isang malakas na kalampag. Mabilis akong umibis pababa at dinaluhan ang pinto. Hindi na ako nag-abala pang magpalit at maghilamos.
Pagbukas ko ng pintuan... I was literally shocked. Tangnestea.
Bakit andito to'ng hayop na to?
"Ah-h Goodmorning! Are you all right?" Aniya. Nakayuko ito at animo'y tutang nahihiya.
Aba'y dapat lang mahiya siya! Anlakas pa ng loob niya magtanong kung okay lang ako?!
Ang aga-aga pinapaiinit niya ulo ko."NO, I'M NOT! Happy? Lumayas ka na!"
Bumalatay naman sa mukha nito ang gulat. What's so shocking?
Huh.
Bago ko maihampas ang pinto ay agad niya naman iniharang ang kamay niya.
"Aragaay!" Tili nito. Napaismid lang ako.
Serves you right. Anlandi mo kasi. I mentally thought.
Sinaktan niya ang feelings but, I love him though. Kaya pinapasok ko na lang.
"Ano ba kasing ginagawa mo dito!" Singhal ko habang pinipisil-pisil ang kamay niyang naiipit.
"I was just worried, damn. Anong oras na kasi pero wala ka parin sa office. I tried calling you, but you're not answering. So i assumed that somethings not right and i rushed in here."
Napa-angat ako ng tingin.
What?
How can this man melt my anger in just a second?
F'uck. Habang tinititigan ko ito ay mas lalo lang akong nahuhulog.
In that moment i knew that i can't prolong my anger.
Pero kailangan marealize niya na nagtatampo din ako noh!
Ibinagsak ko ang kamay niya at iminuwestra ko siya palabas.
"Osha lumayas ka na. Alam mo ng 'okay na ako diba? Bumalik ka na dun' sa babae mo." Saad ko, whispering the last line.
Pero sadyang may super sonic ears yata 'to at naririnig kahit ang bulong ko.
Tumakbo ito papalapit sakin and he grabbed my hand. "What? Anong babae?"
"Wow! Kagabi lang nakita ko kayo naghahalikan tapos ngayon nakalimutan mo na? Are you fuckin' shitting me?"
Bumalatay ang gulat sa mukha nito. Agad siyang bumitaw at namumutla ang mukha.
Huli ka balbon!
"You saw that?.." hindi makapaniwalang saad niya.
"Look. It's not what you think..."
Hindi na ako nag-abalang pakinggan pa siya kaya't nagmarcha ako papuntang kusina.
Akala ko kaya ko ng magpatawad. But whenever i remember what i saw last night, it pains me.
"Ano ba, Miranda! Li--"
Sinundan niya pala ko huh? But i cut him off.
"NO! You listen to me! I just want you out..
Out of my house..
And out of my heart."
Naramdaman ko nalang na naguunahanh tumulo ang luha ko. Shit.
"... just please leave me al--"
He cut me off using his lips. Naramdaman ko nalang na lumapat ang kanyang mga labi sa akin.
Sa mga oras na yon' i can't think straight but one thing is for sure..
I'm truly, madly, deeply in love.
BINABASA MO ANG
Seducing The Gay CEO (COMPLETED)
General FictionHave you ever craved someone, so much that you literally ache? In my case... I really did. Nagmahal ako kahit walang kasiguraduhan. Nagmahal ako kahit na imposibleng mahalin din ako. at higit sa lahat. Nagmahal ako ng isang BAKLANG mahirap abutin. ...