Seducing The Gay CEO (COMPLETED)

Chapter 37 part 2

NARINIG ko ang malakas na pag-bangga ng aming kotse sa isang malaking puno.

Ininda ko ang aking mga sugat at pinilit kong tumayo.

I need to find Miranda.

I looked at the other side of the road where Miranda might possibly jump.

Nagsimula ng bumilis ang tibok ng puso ko. . .

Hindi ko ito mahagilap.

"Mira! W-where are you?! Are you okay-y?" Sinubukan kong patatagin ang aking boses ngunit pumiyok parin ako.

Nagsimula ng magtubig ang aking mga mata.

I can't find her.

"Farewell. . . Drew."

Muling nag-echo ang boses nito. Nang maisip ko iyon ay agad akong tumakbo palapit sa kotseng bumangga.

No.

Please, God.

No.

D-don't.

Nang makalapit na ako ay sinilip ko agad ang drivers seat.

And that made my heart broke into a million pieces.

"TANGINA!" Sigaw ko.

Agad kong binaklas ang pinto ng kotse. Hindi ko na alam kung paano ko nagawa iyon.

All i could think is saving the love of my life. Fuck those wounds.

Chineck ko ang palapulsuha nito.

Shit. Mabagal ang tibok ng puso niya.

"C-ch-uck. . Pl-lease hold on, b-baby."

Para itong naligo sa dugo at kita ang malalaking piraso ng salamin na bumaon sa braso niya.

That sight .. .. .. almost. . Killed me.

Hindi ko mapigilan ang pagtulo ng mga luha mula sa aking mata.

I sniffed.

Fuck. Amoy gasolina.

My body move on its own. Dahan-dahan kong nilabas si Miranda sa kotse. Ano mang oras ay sasabog na ito.

I panicked.

God, i know i don't deserve your mercy. I committed a lot of sins. I violated your moral laws.

But. . .

N-ngayon-n lang po, God. P-please save-e her.

P-please. I'm-m begging Y-you.

Nakita kong nagliliyab na ang makina kaya't minadali ko na ang pagbuhat sa kanya palabas.

Kailangan kong siyang dalhin agad sa ospital. . .

Please, hang in there.

Wala akong makitang dumadaan na sasakyan. Shit. I need help.

Basag ang cellphone ko kaya't wala din itong kwenta.

Tinitigan ko si Miranda. . . na ngayo'y nasa bisig ko.

Sh-he's so-o pale.

"TULONG!. . . TULUNGAN NIYO KAMI!" I screamed habang tumatakbo sa gitna ng daan.

This is all my fault.

Nanlalabo na ang paningin ko.

No. Please not now.

I staggered.

Umiikot na ang aking paningin . .

And the last image i saw . . .
. . was a light beaming at Miranda's bloodbathed face.