Raken

05

Hoofdstuk 5 (door x_michellex ):

Het irritante geluid van Rachel haar wekker was te horen en snel sloeg ze hem uit. Als ze ergens een hekel aanhad was het het geluid van haar wekker. Wat een verschrikkelijk irritant geluid was dat. Ze sloeg de dekens van zich af en voelde gelijk hoe de kou haar warme lichaam overnam.

Ze stond wat te dansen voor de spiegel terwijl ze wat mascara aanbracht en haar haren borstelde. Rachel keek op haar telefoon en zag dat ze meteen moest vertrekken om niet te laat te komen. Snel rende ze naar beneden en greep haar sporttas uit de gang. Snel nam ze een flesje water en een appel mee. Ze ontbeet op kantoor wel.

Toen ze aankwam bij het trainingscomplex van Groningen zag ze al enkele auto's van spelers staan. Snel parkeerde ze haar auto en liep naar binnen.

"Goeiemorgen Rachel" hoorde ze vrolijk van allerlei kanten. "Goeiemorguh" was haar antwoord terwijl ze haar appel op at. Normaal kwam ze overal ruim op tijd aan, maar haar mascara werkte vanochtend weer eens niet mee.

In de kleedkamer trok ze snel haar voetbal schoenen aan en liep naar de ruimte waar alle spullen voor de trainingen liggen. Samen met Dick en Marcel bracht ze alle spullen die ze wou gebruiken naar het trainingsveld.

Ze neuriede mee op het liedje 'sorry' die in haar hoofd zat terwijl ze wat met een bal aan het hooghouden was. "Zo lekker bezig coach" ze keek om en zag Desevio met Kasper staan. "Oh goeiemorgen jongens" ze glimlachte en legde de bal weer weg. "U mag wel doorgaan hoor" glimlachte Kasper. "Alsjeblieft noem me geen u, ik ben nog jonger dan jou" gniffelde Rachel terwijl ze wegliep.

Ze liep weer naar het materiaalhok en kwam een groepje jongens tegen van een jaar of 13. "Hey Rachel" ze keek op en zag de jongens vriendelijk glimlachen. "Oh hey jongens, hebben jullie straks ook een training?" De jongens knikten "oh succes" Rachel glimlachte vriendelijk en pakte nog een aantal pionnen om vervolgens weer terug te lopen naar het veld.

Toen eindelijk iedereen aanwezig was begonnen ze met de warming-up. Na nog wat technieken te hebben geoefend gingen ze een partijtje spelen. Rachel paste wat dingen toe waarvan ze dacht dat ze wel van pas konden komen tegen Ajax.
-
Na de training liep ze weer naar haar kantoor. Ze bekeek de afgelopen samenvattingen van de wedstrijden van Ajax. Ze zag dat Viktor Fischer aardig op dreef was waar Rachid het al over had. Ook zag ze dat Klaassen en Tete aardig goed bezig waren. Ze zuchtte even diep. Winnen was haast niet mogelijk tegen Ajax, maar het moeilijk maken was wel haar doel. Het liefst wou ze winnen maar een gelijkspel vond ze een betere doelstelling. Toch ging ze ergens in haar hoofd voor de winst.

Nadat ze haar tweede kladblaadje had vol geschreven met tactieken en waar haar spelers op moesten letten vond ze het goed voor vandaag. Ze sloot alles af en besloot maar even langs Rachid te gaan om hopelijk wat extra informatie over Ajax te krijgen.

Terwijl ze de kleine oprit opreed zag ze dat Rachid samen met zijn broertje achter de PlayStation zat. Ze pakte een bosje bloemen en nam hem mee naar binnen.

Toen ze eenmaal binnen was zag ze Rachid zijn moeder al in de keuken staan. "Alstublieft mevrouw, een kleinigheidje omdat ik hier altijd mag komen" "ah dankjewel meisje, dat had toch niet gehoeven. Ik zou vanavond wel even vragen wanneer Rachid er nou eens werk van gaat maken" glimlachend pakte Rachid zijn moeder de bloemen aan. "Werk van gaat maken?" "Ja jullie zouden zo leuk zijn samen" "Rachel kom" ze hoorde Rachid vanuit de woonkamer roepen. Zonder nog wat te zeggen liep ze door.

Beide jongens gaf ze snel een kus op hun wang, maar allebei hun ogen waren ergens anders op gericht toen ze voorover boog om hun een kus op hun wang te geven. Ze keek even naar beneden en zag dat ze een beetje inkijk had. "Gedraag jullie" zei ze snel en deed haar shirtje wat meer omhoog. Beide jongen grijnsden wat en gingen weer verder met hun potje FIFA.

"Ohja Rachid, weet je nog wat meer over Ajax? Dingen wat ik over het hoofd gezien kan hebben?" Vroeg Rachel toen ze aan tafel zaten. "Ah Rachel moet Groningen tegen Ajax? Daar zijn zoveel knappe jongens" het zusje van Rachid zat gelijk rechtop in haar stoel. "Ja ze moeten tegen Ajax" gniffelde Rachel. "Ikrame, dat wil ik niet horen van jou. Jij niet met jongens bezig zijn" "Rachid laat dat arme kind" "nee is mijn zusje" "Rachid Rachel heeft gelijk" bemoeide zijn moeder zich ermee. Ze glimlachte lieflijk naar Rachel terwijl Rachel nog een hap van haar eten nam.

"Ja ik denk dat ik weer naar huis ga" zei Rachel toen ze op de klok zag dat het al negen uur was. "Ik loop wel met je mee naar de deur" "uh oké" knikte ze. Normaal liep Rachid nooit mee naar de deur. Hij gedroeg zich de laatste tijd al wat anders. Ze zou het binnenkort wel vragen. Snel gaf ze iedereen een kus op hun wang en liep met Rachid mee naar haar auto.

"Doei Rachid" ze gaf hem een knuffel en stapte snel haar auto in. "Doei Rachel" hij zwaaide naar haar tot ze uit zijn zicht verdwenen was.