Raken

15

Hoofdstuk 15 (door x_michellex ):

Vandaag was Rachel weer vrij. Ze was onderweg naar het graf van haar vader. Nog steeds vond ze het moeilijk hem op te zoeken, maar ze moest een aantal dingen kwijt. Vroeger vertelde ze bijna alles aan haar vader. Hij was haar steun en toeverlaat naast Rachid.

Gister had Rachel Viktor nog een berichtje gestuurd om te zeggen dat hij weg was. Wat ze niet verteld had was de dilemma waar ze nu in zat door Rachid. Ze wou haar keuze niet laten beïnvloeden door Viktor die Rachel waarschijnlijk voor hem wou.

Met een bloemenbakje kwam ze bij het graf aan. Voorzichtig zette Rachel het bakje op de grijzige steen. Zelf ging ze er naast zitten. "Hey pap, ik wou je vandaag bellen, maar in de hemel hebben ze geen telefoon. Daarom kom ik je bezoeken, ik mis je." een brok vormde zich in de keel van Rachel. "Ik zit in een moeilijke situatie, pap. I-ik heb ruzie met Rachid en nu heb ik een leuke jongen ontmoet. Viktor Fischer, die ken je vast wel. Hij maakt me blij, maar Rachid is verliefd op me en wilt niet dat we samen zijn. Zelfs geen vrienden" een diepe zucht verliet Rachel haar mond. "Ik weet niet wat ik moet doen pap, voor wie moet ik nou kiezen? Ik ken Viktor nog zo kort"

Een eindje verderop zag Rachel een waterpomp staan. Ze liep er naartoe en vulde een gieter die er stond. Toen de gieter vol was liep ze weer terug. Het water gooide ze over de grijzige steen zodat het water alle viezigheden mee zou nemen. Rachel wou graag dat het er een beetje netjes was. Daar hield haar vader van, een net huis.

"Ik hoop dat ik je een beetje trots maak, zowel privé als zakelijk" Rachel was weer gaan zitten en de hele dag was het al somber. Maar toch brak de zon door, alsof het een teken was dat haar vader trots op haar was. Ook al was de zon niet fel, toch verwarmde het Rachel haar rug.

-

Sometimes I wonder where I've been
Who I am
Do I fit in.
Make believin' is hard alone,
Out here on my own

We're always provin' who we are
Always reachin' for the risin' star
To guide me far
And shine me home
Out here on my own

Zeker een uur had Rachel bij het graf van haar vader gezeten. Nu was ze onderweg naar haar huis met de radio aan. Dit liedje luisterde ze vaak toen haar vader net was overleden.

When I'm down and feelin' blue
I close my eyes so I can be with you

Until the morning sun appears
Making light of all my fears
I dry the tears
I've never shown
Out here on my own

Zachtjes zong Rachel mee met het liedje. Nog steeds wist ze niet voor wie ze moest kiezen. Ze hoopte dat ze na een bezoekje aan haar vader het wist. Maar dat was niet het geval.

Sometimes I wonder where I've been
Who I am
Do I fit in
I may not win
But I can't be thrown
Out here on my own
On my own

Rachel kon op dit moment ook niet naar haar moeder om het erover te hebben. Die zou nog wel aan het werk zijn bij de bloemenzaak waar ze elke dag werkt. Op dit soort momenten baalde Rachel dat ze geen broer of zus had. Ze kon nooit advies aan hun vragen of leuke dingen met ze doen, wat andere wel konden. Maar aan de andere kant kreeg ze wel dingen wat andere niet kregen. Ze had nooit ruzie met haar broers of zussen, want die had ze gewoon niet. Daardoor was ze nog hechter met haar ouders dan andere gezinnen. Iets waar ze blij mee was. Nu Rachel trainster is had ze aangeboden alle financiële dingen voor haar moeder te betalen. Daar wou haar moeder alleen niks van weten. "Neem me maar een keer mee uiteten dat vind ik veel leuker" had ze gezegd. Nu nam Rachel haar af en toe maar eens mee uit eten.

Met een zucht stopte Rachel voor haar huis. Met haar tas en jas in haar hand liep ze haar huis binnen waar het, zoals gewoonlijk, stil was.