03 | ''Gün''

17.5K 1.6K 236
                                    

Umarım beğenirsiniz.


  ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ 

 

''Oy ben nerelere gidemmm. Oy ben kafamı nerelere vurammm.''diye ağıtlar yaktım. Kırk yılın başı gizli numaradan birini aradım ve cool olmak istedim. Gizli olup milletin meraktan orta yerinden cartlatmak istedim. Ama olur mu öyle şeyler hiç? Nehir kim ki zaten. Şansızlıkta nirvanaya ulaştım. Bahsızım dostlar diye sokaklara çıkıp sarhoş taklidi yapasım var. Gerçek sarhoş olamam bikauz içki içmek günahtır. Ağzıma alamam ben imanlı bir görlüm cık cık cık. 

'Ağzıma alamam diyince fesatlaşan bir kız nasıl imanlı görl? Anlatsana biraz' diye bir tekemde iç sesim Abuziddin koydu. 

İçimden cıkladığım için ağıtlarımın içine Neriman teyze kaçtığını fark ettim. Neriman teyze kim derseniz... yan komşumuzdur. Sokakta yürüyen bir insanı bile orospuya çevirebilecek kapasitesi vardır kadında. Neyseki biz kankayız sorun yok. Ne var? Neriman teyzeyle kanka olamam mı? Kadın çok güzel sarma yapıyor hem. Sırf onun için evlatlık anne almak istedim ama annemin terliği göt korkuttuğu içinde vazgeçtim tabi. Ya konu çok saptı, ağıtıma devam.

''Oy ben nereler gidem lililil. Gitti tüm gizliliğim. Gitti tüm heyecan, eşkın. Tam sipidirminimi buldum eşkına hazırım diyordum ama gitti bütün gizlilik. Daha ben sesinden yakışıklı olduğunu düşündüğüm ödemeliyle evlenip 11 çocuk doğurup halısaya gösterip vermicektim. Mütüş hayallerim vardı.''dedim yakınarak. Telefonumdan kahkaha sesi geldi. Ödemeli numarayı gizliye almadığımı söyleyince korku oyunu oynayıp telefonu 2.80 attığım günki gibi fırlatıvermiştim. Tabi o gün telefonum amele sümüğü gibi yere yapışınca önce korku oyunundaki çikine küfür savurdum sonra oyunu sildim daha sonra da kendi kafama duvara sürtüm yapay elektirik ürettim. Saçlarımın elektiriklenmesini hala unutamıyorum. 

Yatağın üstüne attığım telefonu aldım ve telefonu kapamadığımı gördüm. Vee rezillik geliyorum demez gelir. Biliydim böyle olacağını. 

Ödemeli anırmayı bile geçtiğini duyunca bu çocukla çok güzel kadro kuracağımızı düşünüp gene hüzünledim. Ödemeli;

''Böyle hayallerin olduğu bilseydim hiç söylemezdim numarayı gizliye almadığı.''dedi ve gene hönkürdü. REZİLLİK. Yemin ederim bir insan bu kadar rezil olamaz. Allah'ım neydi günahım. Aa... ım hatırladım. Bütün günahlarım gözümde belirdi. Vay be ben ne şemşeytan bir kızmışım. Öğrentmenlere beddua savurmamdan başlayıp küçük çocukları ağlatmama kadar hepsi aklıma geldi. Evet küçük çocukları ağlatır sonra susmasını sağlamak için iki çimdidir daha çok ağladığını gördüğümde kardeşim Emre'ye suçu atardım. Bu işlerde çok işe yarıyor kerata. 

Düşüncelerimden savruldum ve telefonun diğer ucunda eşşek doğurturan ödemelinin sesini dinledim.

''Daha ne kadar güleceksin.'' Gülmeye devam ediyordu. Konuşmaya çalışsada katıla katıla güldüğü için konuşamıyordu. Göz devirdim. Çocuk 1 yıllık gülüş kotosını doldurdu, bundan sonra artık ağlar. Birin ağlamasına sebep olucaktım. Bak bir tane daha günah işledim. Gidip bir gevur müslüman ediyim de sevap point kasıyım bari. Ödemeli gülmesinin arasından konuşmaya başladı.

''Morelimi düzeltin, saolasın.'' Sırıtmaya başladım. Sevap işledim. Biliydim çok mütüş bir insan olduğumu.

''Eyvallah. Görevimiz.''dedim ve bende güldüm. Kapım direk açılınca gelene baktım. Emre gelmişti. Kardeşim olan şahıs. Zaten hiç şaşmadım. Aile fertleri odaya direk dalar. Hiçç kapı çalma filan yok. Beril bile kapıyı çalıyor namuzsuzlar. Benim kardeşim direk dalıyor. Ya çıplak olsam napçeniz. Bak gene sinirlendim.

EMİN MİSİN OĞLUM?Where stories live. Discover now