49.BÖLÜM: Ön bölüm

161K 5.1K 282
                                    

"Boşuna ağlattın onu." diyerek alayla konuştu Uygar.

"Burada tek ölecek kişi var. Oda sensin."

"Ölemem evlat," dedi yaşlı adam paniklerken.

Uygar'ın sakin halinden korkuyordu, bunu anlamıştım.

"Seni öldürüp sonra da babanı öldüreceğim."

"Beni neden atlıyorsun? Bende seni öldüreceğim."

Bu ses bizden gelmemişti.

Gözlerim deponun kapısına doğru dönerken gözlerim şaşkınlıkla büyümüştü.

Depo da bana göz kırpan adam! Daha doğrusu Uygar'ın kardeşi!

Oda belinden çıkardığı silahı hızla dedesine doğrulttu.

Allahım, nasıl bir şeyin içine düşmüştük böyle?

Herşey iyiye gitmesi gerekirken dakika başı daha kötüye gidiyordu. Bu gecenin sonundan korkmaya başlamıştım.

"Demek Annemi öldüren orospu çocuğu sendin?" dedi, tıpkı Uygar gibi sakince konuşurken.

Ne kadar da benziyorlardı.

Uygar'ın şaşkınlığı yüzünden okunsada hemen kendini toplamıştı.

"Ona anne deme lan!" derken Uygar elindeki silahı kardeşine çevirmişti.

Annesini hiç görmemiş olmasına rağmen paylaşmaktan hoşlanmamıştı.

"Uygar, yapma.." diye yalvardım ağlarken.

"Oo, sende mi buradasın?" diyerek güldü, Uygar'ın kardeşi bana.

Uygar'ın kopyası gibiydi sanki. Abisinin ona silah doğrulttuğunu bile önemsemiyordu.

"Sağ ayakla besmele çekerek giriyorum, şeytana uyarsam ölümle de çıkabilirim." diyerek depoya dalan kişi Arda'dan başkası değildi.

"Hanginiz Uygar lan?" dedi, elindeki silahı havaya kaldırırken.

Beni bırakın, yaşlı adam bile şaşkınca bakıyordu etrafa.

"Su orada olduğunu göre, bu orospu çocuğu çakma." diyerek Uygar'ın kardeşine çevirdi silahını.

"Seni hiç sevmedim, Uygar'ı da sevmem zaten." dedi, sinirle ona bakarken.

Durum öyle karışıktı ki..

Arda silahı Uygar'ın kardeşine tutuyor, Uygar'ın kardeşi silahını dedesine tutuyor, Dedesi silahını Uygar'a tutuyor ve Uygar silahını kardeşine tutuyordu.

Annesini paylaşmak istememişti kardeşiyle.

"Su'yu dışarı çıkar." dedi Uygar Arda'ya tek eliyle işaret verirken.

"Çıkmam." dedim koluna yapışırken.

"Çıkacaksın."

Böyle diyorsa mutlaka bir bildiği vardı ama onu nasıl yalnız bırakabilirdim bu manyakların arasında..

"Sana birşey olmasın.." diye fısıldadım Arda kolumu tutup dışarıya doğru ilerletirken.

KURTARICIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin