Crazy She Wolf

H32

Speciaal voor Babygirlsx.

Want ze zeurde XD

Luv u wa heuwr skaddie x

------------------------------------------------------

Pov Alex.

*1 week later*

We weten eindelijk waar Skylar is, en bij wie.

Ik ga hem wurgen!

Ik ben zo boos, maar ik ben ook blij. Blij omdat ik zo dadelijk mijn Skylar in mijn armen kan nemen, en haar lief hebben. En boos omdat Cameron haar bij mij heeft weggenomen.

In mijn wolven vorm ren ik naar de plek waar hij haar houd. Liv, Cassandra, mijn beta en de rest achtervolgen mij. Maar ze kunnen mij bijna niet bijhouden, want ik ben te snel voor ze.

We komen bij het huis aan en ik verander en trek snel een sportbroekje aan. "Let op of er iemand komt" en ik loop naar binnen. Algauw ruik ik Skylar's geur en ik volg het.

Ik trap de deur in en zie Cameron slapen en Skylar kijkt verschrikt op.

Pov Skylar.

En daar staat hij dan, mijn redder in nood. Ik sta gelijk op en ren naar hem toe. Hij slaat zijn vertrouwde armen om mij heen en ik geniet ervan. "Ga naar beneden daar staan de anderen op je te wachten" zegt hij fluisterend. Ik knik en ren gelijk naar beneden.

Eenmaal beneden zie ik iedereen die mij dierbaar is. Als eerste komt Fabiënne op me afgestormd en knuffelt mij. Ik glimlach naar haar "goh jij bent dik geworden" zeg ik kijkend naar haar buikje. Ze geeft me een tik op mijn arm en we beginnen te lachen.

Dan geven al de anderen mij ook een knuffel.

Ik glimlach naar iedereen "ik ben zo blij om jullie allemaal weer te zien" zeg ik.

"Wij zijn ook blij om jou te zien lieverd" zegt mijn moeder met tranen in haar ogen.

Ik hoor in 1 keer hard geschreeuw. Ik draai me abrupt om en kijk geschrokken naar het huis.

Na een aantal minuten komt Alex uit het huis gewandeld. "Zo daar hebben we geen last meer van" zegt hij alsof het niks was.

Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan en hij komt op me afgelopen "je snapt toch wel waarom hij dood moest?" Ik zeg niks en ik doe niks.

Hij zucht "Skylar, hij zou je weer hebben ontvoerd en dat kan ik en mijn hart niet nogeens aan". Zegt hij met een brok in zijn keel.

Ik omhels hem stevig "het is al goed. Ik moet het allemaal nog even verwerken" hij knikt begrijpelijk.

*4 uur later*

Ik lig op mijn eigen bed en het voelt goed.

Alex komt glimlachend de kamer in gelopen. "Hey" zegt hij en komt naast me zitten. "Hei" glimlach ik naar hem.

"Hoe gaat het nu met je?" Vraagt hij lichtelijk bezorgd. "Wel goed, maar het is nog wel even lastig" zeg ik schouder ophalend.

Hij legt zijn hand op mijn wang en ik sluit even mijn ogen. "Wil je me alsjeblieft vertellen wat hij allemaal met je heeft gedaan?"

Ik ben eerlijk gezegd bang, bang dat hij woedend op me zal worden. Maar ik moet het hem een keer vertellen, en hoe eerder hoe beter.

Ik zucht "alsjeblieft niet boos worden" zeg ik zacht. "Nee natuurlijk niet" zegt hij.

"Nou hij heeft mij gemarked" en ik last het zien. Alex zijn ogen kleuren pikzwart en ik word er bang van. Hij schud snel zijn hoofd "sorry, wat heeft hij nog meer gedaan?".

Ik slik "hij heeft me verkracht" zeg ik heel erg zacht en kijk snel naar beneden.

"Hij. Heeft. Wat?" Zegt Alex trillend van woede.

Ik kruip naar de muur en kijk hem bang aan met betraande ogen.

Hij ziet het en probeerd zich te kalmeren "echt sorry dat je dit moest zien, maar ik word zo boos om wat hij allemaal heeft gedaan" zegt hij met vochtige ogen.

Ik kruip weer naar hem toe en ga op zijn schoot zitten. "Sorry maar ik kon er echt niks tegen doen" zeg ik snikkend.

"Skylar jij kon er ook niks aan doen. Het is allemaal zijn schuld" sust hij me.

"Zullen we maar gaan slapen?" Vraagt Alex lief. Ik knik en ik ga onder de dekens liggen.

Alex trekt mij tegen hem aan en ik voel me meteen veilig. Ik gaap en zeg nog weltrusten voordat ik in een vredige slaap dommel.

------------------------------------------------------

Aaahhh nog een paar hoofdstukken en dan is dit verhaal gedaan. *trekt pruillipje*

Xx me