Part 17

495 39 8
                                    

Minah menyanyi-nyanyi. Suara taklah sedap mana pun tapi Minah tetap nak nyanyi juga. Saja hiburkan hati sendiri. Keliling kampung penuh dengan pokok rambutan. Berbuah. Ada yang masih berbunga. Musim katakan. Banyak sungguh buah rambutan dah ranum! Minah jadi kecur liur. Teringin juga nak rasa sebiji dua.

Sampai depan satu rumah, Minah nampak seorang perempuan tua menyapu di laman. Cantik laman. Pasir halus. Pokok-pokok bunga pun cantik ditanam. Minah atur langkah. Minah beri salam dan salam Minah berjawab.

"Maaf ganggu, nek. Buat apa tu?" Minah saja tanya. Hakikatnya Minah dah tahu. Nenek tu menyapu. Bukannya memasak!

"Kamu ni, dah nampak pun tanya lagi. Nenek sapu laman ni. Banyak sangat daun kering." Nek Wan senyum. Dipandangnya muka Minah. Tak pernah nampak pun sebelum ni. Cucu siapa pulak?

"Hmm... nenek sorang aje?"

Nek Wan angguk.

"Saya Minah."

Nek Wan kerut dahi. "Minah? Nama betul ke nama apa ni?"

"Aina Aminah."

Nek Wan angguk. Sedap nama. Tapi dipanggilnya Minah. Budak ni tak kisah agaknya. Muka pun nampak bersahaja. "Ada hajat ke kamu tegur-tegur Nek Wan ni? Nak buah rambutan?" Tanya Nek Wan. Dari tadi Nek Wan nampak mata Minah ke arah pokok. Teringin sangat agaknya.

"Eh, Nek Wan ni baguslah. Tahu-tahu aje..." Minah sengih. Malu pun ada. Dahlah kali pertama jumpa. Selamba aje nak minta buah rambutan rumah orang.

"Kamu ambillah. Banyak sangat buahnya. Sampai tak termakan."

"Betul?"

Nek Wan angguk. "Betul. Kamu ambil...," Selari dengan ayat Nek Wan, Minah atur langkah.

Minah laju tanggalkan selipar. Terkejut Nek Wan dibuatnya. Minah panjat pokok. Paut dahan. Nek Wan ternganga. Masya Allah! Anak dara ke apa ni?! Dah serupa adik-beradik Tarzan Nek Wan tengok! Minah selamba bertenggek. Atas dahan pokok rambutan yang agak besar.

Nek Wan atur langkah. Dekat dengan pokok rambutan. Dipandangnya Minah tak berkelip. Biar betul budak bertuah ni. Tak sempat aku nak suruh ambil galah. Apa salahnya jolok. Dipanjat buat apa? Nek Wan dah geleng kepala. Nak tegur takut terasa. Sudahnya Nek Wan buat tak tahu. Biarkan saja Minah. Nek Wan sambung menyapu. Tak tahu nak kata apa dah!

"Nek, manis betul buah rambutan ni." Dari atas pokok dengar suara Minah. Nek Wan senyum.

"Hmm... rambutan gula batu. Sebab tu manis."

Minah angguk.

"Kamu dari mana?" Tanya Nek Wan. Mata tak pandang Minah sebab banyak lagi daun kering Nek Wan nak sapu.

"Kuala Lumpur."

"Kamu datang sini buat apa? Bercuti?"

"Ada urusan. Tanah kebun. Dengan Haji Kasim." Jawab Minah. Sebiji rambutan Minah petik. Dikupas kulit. Isi rambutan masuk dalam mulut. Nek Wan angguk lagi. Kalau Haji Kasim, memang selalulah orang berurusan soal tanah. Haji Kasim rajin berkebun. Banyak tanah orang kampung ni Haji Kasim sewa.

"Kamu datang sorang?"

"A'ah. Saya sewa homestay Kak Lela."

Nek Wan cerun mata. Homestay? Ini ke kakak kemetot yang Paku cakapkan semalam? Nek Wan tengok Minah memanglah tak tinggi mana pun. Inilah agak orangnya. Nek Wan terus menyapu. Sampailah dengar derap tapak kaki. Nek Wan toleh. Nampak Farid. Kemudian Azli dan Ashikin berjalan masuk ke lorong rumah.

Bakal Suami Tak Jadi (Terbit November 2017 - BESQ Publication)Where stories live. Discover now