Part 21

593 32 4
                                    

Pukul lapan pagi, Farid terpacak depan kebun pisang. Dari jauh Farid nampak Johan. Bawa dua bilah parang. Senyum Johan pagi ini lebar. Johan angkat kening. Guna isyarat mata. Ajak Farid ikut dia. Tak cakap apa Farid atur langkah. Pokok pisang nampaknya banyak yang dah berbuah. Ada dua orang pekerja. Sibuk mencantas daun-daun pisang layu.

"Ayah kau pesan dengan aku. Dia nak tiga tandan pisang. Abah aku suruh ambil aje. Tapi ada syaratlah. Kau sendiri yang cantas tandan pisang. Okey?" Johan pandang Farid. Senyum.

"Hmm... cakaplah. Apahal sampai tiga tandan?"

"Entah. Ayah kau tak cakap pulak." Johan jungkit bahu. Farid angguk. Ambil sebilah parang dari Johan. Tak ada pun ayah cakap apa-apa pasal pisang. Bukan ayah tak tahu dia ke sini. Tak cakap banyak, Farid pilih pokok pisang yang hasilnya sudah boleh dituai. Farid dongak. Semuanya jenis pisang abu. Sedap kalau digoreng ni. Tak payah salut tepung pun okey.

Pantas Farid lakukan kerja. Tak nak tunggu lama-lama. Johan panggil salah seorang pekerja. Minta hantarkan tiga tandan pisang ke rumah Nek Wan.

"Tuan tanah ni minta naikkan sewa ke?" Tanya Farid. Teringat cakap Johan semalam.

"Hmm.. tak. Aku ingatkan macam tu. Abah aku kata dia suruh abah aku tambah kawasan kebun pisang ni. Dari biarkan tumbuh lalang."

Farid angguk. Baik hati juga tuan tanah. Johan cantas daun-daun pisang layu. Anak pokok pisang banyak yang tumbuh. Farid toleh. Bila telinganya dengar suara orang berbual-bual. Mencerun mata Farid. Terpandangkan Minah dan Haji Kasim. Farid pandang arah lain. Ish! Minah tu lagi. Tak ada tempat lain ke dia nak pergi?

"Hah... Farid. Dah ambil pisang yang ayah kamu pesan?" Suara Haji Kasim menyapa. Minah renung lelaki di depannya. Aduh! Dia ni lagi.

"Dah." Sepatah Farid jawab.

"Ini pakcik kenalkan. Farid. Anak kawan pakcik. Itu, Johan. Anak pakcik. Ini pula tuan tanah. Cik Minah." Haji Kasim ukir senyum. Muka Johan dah berkerut. Ini kali pertama Johan jumpa tuan tanah. Tak sangka pula minah selipar ni. Tapi abah aku panggil dia apa tadi? Minah?

"Minah ke?" Johan pandang muka perempuan depan dia. Johan tanya sebab rasa macam tak percaya.

"Aina Aminah. Tapi dah serasi dengan nama Minah." Minah paksa senyum. Jumpa lagi mamat ni. Tak sangka pula anak Haji Kasim. Johan angguk. Dikerlingnya Farid. Patutlah hari tu Farid panggil Minah. Memang nama perempuan ni Minah. Tak sangka sungguh! Farid sejak tadi tak bersuara baru terfikir nak hulur tangan. Haji Kasim senyum. Sambut tangan Farid.

"Pak cik sihat?"

"Alhamdulillah. Kamu sihat tak?"

"Saya sihat." Farid senyum. Sempat lagi jeling Minah.

"Alang-alang dah jumpa ni, marilah ke rumah. Mak cik Hanim kamu buat bihun sup pagi ni. Rugi kalau tak rasa. Minah pun sekali. Jemput datang rumah." Ramah Haji Kasim mempelawa. Farid rasa nak tolak tapi tak sampai hati pulak. Mahunya dikata tak ada budi bahasa. Sudahnya Farid atur langkah. Begitu juga Minah yang dah kelat muka.

Tak sampai lima minit berjalan, tiba rumah Haji Kasim. Hajah Hanim ceria sambut tetamu. Minah dipeluk. Pipi Minah diciumnya kiri kanan. Minah sengih. Mesra sungguh mak cik ni. Peluk cium aku macam dah lama kenal! Johan senyum aje tengok Hajah Hanim. Ummi ni pun... terkejut perempuan tu dibuatnya.

"Farid, makin bergaya mak cik tengok. Kawan mak cik ada anak perempuan. Nak mak cik kenalkan?" Pandang saja Farid, itu ayat pertama keluar dari mulut Hajah Hanim.

"Ummi..." Johan cerun mata. "Farid baru sampai. Apahal sebut anak perempuan kawan ummi pulak?"

"Sebab kamu dah bertunang. Tak akan ummi nak kenalkan pada kamu." Bersahaja Hajah Hanim menjawab. Minah sembunyi senyum. Nampak riak muka Farid. Sengih-sengih pandang Hajah Hanim.

Bakal Suami Tak Jadi (Terbit November 2017 - BESQ Publication)Where stories live. Discover now