Corenqueque, de vlucht van de vuurvogel

Cindy & Jessica, hoofdstuk 2.1

Het is half vijf geweest als ik het kantoor uit loop. Onder mijn armen heb ik een tas vol met rapporten voor Cindy. Ik doe ze in mijn fietstas en rij dan naar huis. Het is toch 20 minuten fietsen naar huis en ik ben dan ook blij, dat Cindy niet zo heel ver van me af woont. Daar kan ik met gemak lopend naar toe, dat is iets meer dan tien minuten lopen. Als ik thuis kom, is Joris er al. Ik had niets anders verwacht en hij bestookt me met vragen.

'Met welke collega heb je afgesproken? Toch niet met die blonde chick, die tegenover je zit op je kantoor?'

Ik zeg niets, maar glimlach. 'Tering! Dat wijf is een echte MILF! Geluksvogel!'

Cindy is alleen maar een collega, Joris. Ze wil wat terug doen, omdat ik werk van haar overgenomen heb, omdat haar dochtertje ziek was.'

'Daar geloof ik niets van, Peter. Je gaat toch niet zomaar een collega thuis uitnodigen?'

'Waarom niet? Bovendien is ze een stuk ouder dan mij. Al moet ik wel bekennen, dat me dat niets zou uitmaken.'

'Ik wist het wel! Je moet me er alles over vertellen, als je terug komt.'

'Joris, er zal waarschijnlijk niets gebeuren, maar als je dat wilt, dan vertel ik je alles. Maar ik heb nog wel ander nieuws, ze hebben me een vast contract aangeboden en ik heb natuurlijk ja gezegd!'

'Gefeliciteerd man! Ik dacht altijd wel, dat je daar bij die groene mafketels een baan zou krijgen. Ik ben blij voor je.'

'Hey, ze doen er wel goed werk! En ja, er zitten ook wel enkele van die mafketels bij, waarmee je in het dagelijks leven niet gezien wilt worden.'

Ik lach, Joris moet niets hebben van groene activisten, maar hij is de kwaadste niet. Hij heeft gewoon niet de affiniteit met de natuur, zoals ik dat heb. Hij snapt wel, dat er daar niet alleen maar van die groene rakkers rondlopen, en noemt ze daarom liefkozend groene mafketels.

'Maar ik ga snel douchen, want om zes uur om ik al daar zijn. En ik wil nu ook weer niet een verkeerde indruk maken.'

Joris lacht en zegt: 'Weet je zeker, dat het gewoon een gezellig etentje tussen die hot-chick en jou is?'

'Ha ha, Joris. Je kent me wel beter als dat. Morgenavond gaan we het wel even vieren, dat ik een baan heb.'

'Daar zeg ik geen nee tegen, Peter. Dus ik heb het genoteerd in mijn agenda en ga vanavond wel alleen op stap om gezelschap te scoren.'

'Ja, dat is wel aan jou toevertrouwd, Joris. Ik maak me echt geen zorgen om je. Dat betekent dus, dat ik je pas morgenavond zal zien?'

Joris lacht en zegt: 'Als het meezit, dan wel. En anders niet.'

Ik duik dan snel de douche in en zorg dat ik weer netjes geschoren en gewassen ben. Ik besteed er toch wat meer moeite aan, dan ik normaal zou doen. Ook al zie ik Cindy als een goede collega, ze is ook een goede vriendin van me geworden.

Ik kleed me dan snel aan en ik zie dat Joris al weer vertrokken is. Joris is een echte vrouwengek. Ik vraag me wel eens af, waarom hij hier nog woont. Hij is amper hier en komt alleen voor te eten. De rest van de tijd brengt hij bij vrouwen door. Hij hoeft er amper moeite voor te doen, om een vrouw te versieren. Voor mij is dat een stuk moeilijker, maar hij heeft me wel al diverse vriendinnen bezorgd. Dat is voor mij een stuk lastiger, maar ik ben tevreden met mijn leven. Ik hoef niet ieder avond een andere vrouw te hebben, ik heb meer behoefte aan een echte relatie. En de studentes, waar we meestal mee omgaan, zijn daar niet altijd voor te vinden.

Ik zie dat ik nog genoeg tijd heb om lekker rustig te wandelen en met een goed gevoel ga ik op weg. Ik heb de tas omgehangen met de documenten en loop door de straten. Niet ver van het huis van Cindy, is een bloemenwinkel en ik besluit me een bosje bloemen te kopen. Ik kan toch daar niet met lege handen aankomen!