Corenqueque, de vlucht van de vuurvogel

CorenQueQue, hoofdstuk 6.

Peter wordt gewekt door de geur van verse koffie en vers brood. Als hij wakker wordt, kijkt hij eerst om zich heen en beseft dan, dat hij zojuist de eerste nacht in Ecuador heeft doorgebracht, zonder Cindy. En meteen voelt hij een lichte pijn in zijn hart, hij mist haar echt heel erg. Maar de geur van koffie en vers brood doen zijn maag rammelen. Maar dan beseft hij, dat er al iemand in de keuken moet zijn, want ze hebben nog niets in huis. Snel kleed hij zich aan en gaat kijken, wie er in de keuken staat.

Tot zijn verrassing staat daar José. Die begroet hem hartelijk en Peter staat even verbaasd te kijken.

'Buenos dias, José. Wat heeft dit te betekenen?'

'Buenos dias, Peter. We dachten, dat jullie wel zin hadden in vers brood en koffie, aangezien jullie nog niets in huis hebben. Als je me straks wat geld geeft, dan zal ik ook nog wel boodschappen voor jullie doen, dan hebben jullie meer tijd om de meubels op te bouwen.'

'José, je bent fantastisch. Daar ben ik wel blij mee. Het ruikt heerlijk, bedankt. Dan ga ik nu maar snel even wassen. Zit er nog genoeg water in het reservoir?'

'Ja, maar niet heel veel. Het wordt tijd dat het gaat regenen. Maar Mezo zegt, dat het reservoir nog een beetje lekt. Daar wil hij volgende week naar gaan kijken.'

'Is dat dan niet te laat? Volgens mij gaat het ieder moment regenen.'

'Dat zei ik hem ook al. Misschien als jij het hem zegt, dat hij er nu naar gaat kijken.'

'Water is toch wel belangrijk, José. De meubels kunnen ook nog wel wachten. Als we al een tafel en wat stoelen hebben, dan is dat voorlopig voldoende.'

'Ik zal zo meteen Mezo wel even roepen, dan kan hij je helpen met de tafel en stoelen. Je hebt gelijk, dat had al veel eerder klaar moeten zijn.'

'Als je dat wilt doen, graag. Dan ga ik me nu eerst even wassen. En nog bedankt voor het ontbijt, José. Ik stel het echt op prijs.'

'Dat zit wel goed, Peter. Je hebt ook al zoveel voor ons gedaan. Dit is het minste wat we terug kunnen doen.'

Peter gaat zich dan wassen. Het water ziet er niet echt drinkbaar uit. Het heeft een lichte bruine kleur, maar het is goed genoeg om je er mee te wassen. Als hij de badkamer uit gaat, staat Juan al op hem te wachten. 'Goedemorgen. Is er nog genoeg water?'

'Ik zou me nog niet gaan douchen, Juan. Nu blijkt, dat het reservoir wat lekt. Ik denk dat we dat eerst moeten gaan maken, voordat we de rest van de meubels gaan doen. Zo meteen zorgen we ervoor dat we tafels en stoelen hebben, en de rest moet nog maar even wachten. Eerst moeten we het reservoir gaan maken, voordat het gaat regenen.'

'Dat lijkt me inderdaad geen slecht plan. Maar denk je, dat het nog de moeite waard is om het te repareren?'

'Dat moeten we even bekijken, Juan. Ik heb nog geen idee.'

Als Juan uit de badkamer komt, is Peter al bezig de tafel in elkaar te zetten. Juan gaat hem meteen helpen en even later staan de stoelen en de tafel al klaar. Ze zijn net klaar, als José en Mezo eraan komen.

'U had naar me gevraagd, Peter?'

'Ja, Mezo. Denk je dat het waterreservoir nog een jaar meegaat?'

'Als ik eerlijk moet zijn, zou ik er niet te veel tijd en energie in steken. Het hout is rot en dat is ook de oorzaak van het lekken. Ik kan het nog wel maken, maar de kans bestaat ook, dat het niet meer te repareren is.'

'Dus als ik jouw mening volg, zou het beter zijn om een nieuw reservoir te kopen?'

'Dat zou het beste zijn. Maar waar vind je zo snel zoiets?'