Corenqueque, de vlucht van de vuurvogel

CorenQueQue, hoofdstuk 14.1

Een week is snel voorbij en Peter en Juan staan op het vliegveld op hun nieuwe gasten op te wachten. Als dan eindelijk de drie vrouwen en de man, op wie ze wachten, door de poortjes komen, roepen ze hard naar hun gasten.

'Joris, Daisy, Marga!', roept Peter en Juan: 'Mam! Hier!'

De vier rennen dan richting de stemmen en ze begroeten elkaar uitbundig.

Joris zegt dan tegen Peter: 'Je kunt wel zien, dat je hier al een tijdje bent. Je bent bruin geworden!'

'Tja, dat krijg je automatisch hier. Veel zon, maar ook regen. Wat dat betreft mis ik Nederland niet, het weer verschilt nu ook weer niet zo veel, alleen warmer...'

'Is Cindy er niet bij?'

'Nee, we hebben ook nog werk wat gedaan moet worden. Bovendien moest ze toezien hoe de resultaten van de eerste proeven eruit zien. Die moeten we zo snel mogelijk aan Nederland doorgeven.'

'Oh, jammer. Ik had gehoopt haar hier al te zien. Maar goed, ik neem aan, dat ze er dadelijk wel gewoon is?'

'Ja, hoor. Ze hoefde niet weg, die resultaten kan ze prima vanaf thuis verwerken.'

Dan vliegt Daisy Peter om de hals. Ze knuffelt hem bijna fijn en Peter doet net alsof hij pijn heeft.

'Daisy, lucht, adem!'

Daisy bloost en zegt: 'Ik heb je toch geen pijn gedaan? Sorry.'

Peter schiet in de lach en zegt: 'Ik maakte maar een grapje, Daisy. Ik kon het niet laten, je te plagen. Maar je ziet er fantastisch uit. En ik heb de indruk, dat Joris daar iets mee te maken heeft.'

Daisy lacht breed en zegt: 'Ik leef nog steeds op een roze wolk. Zo ben je vrijgezel en zie je al je vriendinnen weer relaties krijgen en begin je er de missmoed in krijgen. Dan kom jij ook nog eens langs om mijn beste vriendin weg te kapen, maar daarvoor heb je me wel Joris gebracht. En binnen enkele maanden wil hij zelfs al met me trouwen...'

'Het is jullie beiden wel gegund, Daisy. Ik gun het jou net zo hard als Joris.'

'Maar toch. Ik had nooit gedacht, dat een man als Joris op mij zou kunnen vallen. Ik bedoel, ik ben nu niet bepaald super slank en ik ben ouder als hem. Maar Joris keek daar helemaal door heen, het interesseert hem schijnbaar niet.'

'Och, zoveel ouder ben je ook weer niet. Cindy en ik schelen ons meer jaren. En ondanks dat je niet echt slank bent, ben je toch ook niet dik en zeker niet lelijk. Ik snap Joris wel. Je moet wel weten, dat hij onderhand wel ieder type vrouw in bed heeft gehad en schijnbaar ben jij precies zijn type. Daar mag je best trots op zijn.'

Joris omarmt Daisy en zegt: 'Het is precies wat Peter zegt. Ik heb qua vrouwen wel mijn deel gehad. Ik heb werkelijk alles gehad, van mega-slank tot mega-vet. Van een model tot een behoorlijk lelijk oud wijf. Daarbij moet ik wel aantekenen, dat ik toen behoorlijk dronken was en dat ik behoorlijk schrok, toen ik 's ochtends wakker werd. Maar jij bent voor mij echt een droomvrouw. En eigenlijk heb je het aan Peter te danken, dat ik ook naar jou keek. Omdat hij een vriendin kreeg, die een paar jaren ouder was, dan hij zelf was, vond ik opeens iets oudere vrouwen ook aantrekkelijk. En ik was verkocht, toen ik je voor het eerst zag.'

Daisy bloost flink, als Joris haar ook nog een stevige zoen geeft. Marga lacht en zegt: 'Genoeg, kinderen. Ik wil ook nog begroet worden!'

Peter lacht en zegt: 'Ik heb je niet vergeten, Marga. Hoe zou ik dat ooit kunnen? Je bent de meest aardige, flamboyante en excentrieke vrouw, die ik ooit ontmoet heb.'

Marga lacht en zegt: 'Zo heb je me vrij aardig omschreven. Kom hier, dat ik je omhels!'

Lachend omhelzen de twee elkaar.