This boy

Κεφαλαιο 11

Ήρθε λοιπον Παρασκευή και η μαρίνα ήρθε απο το σπίτι μου για να παμε μαζι στο σχολείο ! Στον δρόμο δεν μίλαγα και της φάνηκε πολύ περίεργο ! Με ξερει πολύ καλα και πρεπει να παραδεχτώ πως δεν ειμαι απο τους ανθρώπους που δεν μιλάνε πολύ ! Ειμαι πολυλογού! Με ρώτησε τι συμβαίνει ! Άργησα να της απαντήσω ! Έπρεπε να σκεφτώ δικαιολογία ! Δεν μπορούσα να της πω ετσι στο άκυρο πως βλέπω νεκρούς ανθρώπους ! Και σε καμια περίπτωση δεν μπορούσα να της εξηγήσω ολα αυτα που συνέβαιναν ! Όσο κολλητές και να ημασταν και παρόλο που ηταν απο τους λίγους ανθρώπους που με καταλάβαιναν στη ζωή μου , θα της φαινόταν εντελώς τρελό αν της έλεγα όλη αυτή την ιστορία ! Πρώτα απο ολα εγω η ίδια δυσκολευόμουν να πιστέψω τι συνέβαινε ! Ολα τα προβλήματα μαζι μου είχαν πέσει ! Να μου αρεσει ενα υπερβολικά πανέμορφο αγόρι και ταυτόχρονα να μιλάω στις τουαλέτες με μια νεκρή ! Ή οτι και αν ηταν ! Κατέληξα να της πω πως τελευταία δεν ένιωθα και πολύ καλα ! Με ρώτησα γιατι ! Το έκανε δυσκολότερο το θέμα ! Ευτυχώς ειμαι βασίλισσα στο να βρίσκω δικαιολογίες ! (Το εξασκώ συχνά στο σχολείο όταν με ρωτάνε οι καθηγητές μάθημα) της απάντησα "τίποτα ιδιαίτερο ! Με εχει ποιασει η αλλεργία μου" Θεέ μου το μισούσα να της λέω ψέματα ! Αλλα τι μπορούσα να κανω ;; Με κοίταξε και μου είπε "απο ποτε εχεις αλλεργίες;" Ειχε δίκιο απο ποτε ειχα ; Της είπα "εμμ ... Μερικές αλλεργίες εμφανίζονται ξαφνικά" μου λέει "και σε τι εχεις αλλεργία;" Το σκεφτόμουν για λίγο ! Έπεσε το μάτι μου πάνω σε ενα παρτέρι και της είπα "στο χορτάρι (εκανα και ενα ψεύτικο φτέρνισμα)" μάλιστα ... Μου απάντησε ! Φτάσαμε στο σχολείο και ....