Κεφαλαιο 32

208 20 0
                                    

Ηταν ο τύπος απο τη φωτογραφία!ο μεγάλος τύπος οχι το παιδακι να μην μπερδευόμαστε!τα χαρακτηριστικά ηταν ιδια απλα δεν ειχε φτερά ουτε σπαθί...ουτε οτιδήποτε εξωπραγματικό ή αλλόκοτο μπορει να εχει κάποιος.εκεινος με κοιταξε και μου ειπε <<προσεχε που πηγαίνεις μικρη>>.του ειπα συγνωμη σιγανά και εφυγα απο το κτίριο.σε ολη τη διαδρομή σκεφτομουν γιατι αυτος ο τύπος έμοιαζε τοσο με αυτον στη φωτογραφία .σε δυο λογικές απαντήσεις κατέληξα!ή ειμαι τρελη ή ηταν όντως αυτος!αλλα το παιδακι δεν ηταν πουθενα.πηγα στο σπιτι μου και ξαφνικα χτυπηςε η πόρτα.πηγα να ανοίξω και ηταν ο Ηλίας του έγνεψα περασει μεσα και ανεβήκαμε στο δωμάτιο μου.εκλεισα την πόρτα για τους τυχόν κουτσομπόλες της οικογενειας μου και του ειπα <<πέστο τι έπαθες;>> εκεινος χαμογέλασε και μου ειπε <<πηγα απο το σπιτι της μαρίνας.την ειδα να κοιταει απο το παράθυρο στο δρομο οποτε σημαινει πως ηταν σπιτι και με είδε.χτυπησα το κουδουνι του σπιτιού της αλλα δεν μου άνοιγε.στεκομουν εκει για 1 ωρα μεχρι που με έδιωξε ενας γείτονας της!δεν ήθελε να την παρενοχλω ειπε.ξερεις τι συμβαινει;μηπως δεν της άρεσα;ειπα κατι που την πειραξε;πιστευα πως ειχαμε αυτο το κατι μαζι της που με ένωνε με εκεινη.νομιζα πως της άρεσα νομιζα...>>πριν προλάβει να τελειώσει του εκλεισα το στόμα <<ναι εποιασα το νοημα!ηλια δεν ξερω και εγω τα ιδια!δεν μου μιλάει!με έδιωξε την προηγούμενη φορά!ο αλεξ φέρεται επισης λιγο περίεργα.ασε ειμαι μπερδεμένη!>>του ειπα με το κεφάλι κατεβασμένο.εκεινος μου ειπε <<ο αλεξ παντως μου λέει πως του αρεσεις παρα πολυ!βεβαια το εχεις καταλάβει αυτο αλλα οποτε του λεω για τη μαρίνα μου λέει πως μονο εσυ αξίζεις και φευγει.>> με κολακευσε κάπως αυτο αλλα μπορει να ειχε να κανει σχέση μαζι της!ετσι και την ειχε πειράξει θα γινόμουν άλλος άνθρωπος απέναντι του!χαιδεψα τον Ηλία φιλικά στην πλάτη και του ειπα <<μην ανησυχεις και οι δυο μας με προβλήματα ειμαστε ισως αν συνεργαστούμε να μπορέσουμε να τα λύσουμε!>> <<οκευ μικρη!>>μου απαντησε γελώντας.εγω πηγα να φέρω παγωτά απο το ψυγείο ώστε να πνίξουμε τον πόνο μας και μολις γυρισα τον ειδα να γελάει!κραταγε τη φωτογραφία!του ειπα με ενα στραβό χαμόγελο <<που ειναι το αστείο;>>εκεινος έφαγε μια μπουκιά απο το παγωτό και με κοιταξε <<γιατι εχεις μια φωτογραφία του μπαμπα του αλεξ μαζι του στο σπιτι σου;>> εμεινα κόκαλο και μου έπεσε το παγωτό απο το χερι!δεν μπορούσα να τον ρωτήσω αν το μικρο ηταν όντως ο αλεξ γιατι θα καταλάβαινε πως ή δεν παω καλα ή πως λεω ψέματα για κατι.αποφασισα να του το παίξω κουλ και του ειπα με ενα μεγάλο χαμόγελο <<εμ...θεώρησα πως ειναι πολυ γλυκούλης σε αυτη τη φωτογραφία και ειπα να την κρατήσω!>> εκεινος μου απαντησε <<στην έδωσε ο ιδιος;>> εξισα το κεφάλι μου και εκατομμύρια σκέψεις πέρναγαν απο το μυαλό μου!γιατι κανει τόσες ερωτήσεις γαμωτο!δεν ξερω τι να απαντήσω! Με τυπώνει χωρις να το θελει και χωρις να το ξερει!<<ντέντεκτιβ εισαι και ρωτας τοσα πολλά;αντε να φας!>> ακούστηκα σαν τη μανα μου το ξερω!και επισης ξερω πως πέταξα μαλακια αλλα ευτυχως ειναι χαζός το έχαψε,γέλασε και συνεχισε να τρώει!μετα απο καμια ωρα ο Ηλίας εφυγε και η μανα μου μπηκε στο δωμάτιο.<<μας προσκάλεσαν η γονείς της μαρίνας σπιτι τους!ντυσου!>>ειπε η μανα μου.....

This boyWhere stories live. Discover now